Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Morgenrood {afgelopen} » 43.Jaloers?
Morgenrood {afgelopen}
43.Jaloers?
We hadden heel snel een auto gekocht en waren nu op weg naar Rio de Janeiro. Daar zouden de Amazones zijn, drie goede vrienden van Carlisle. Zij zouden vast ook willen getuigen en zo niet, jammer dan.
Ik zat op de bijrijdersstoel en keek door het raam naar de landschappen die voorbij vlogen. Het was zo mooi. Er was vast veel wild. Dat zou Jasper lekker vinden. We moesten sowieso eens een keer gaan jagen…
‘Alice?’ vesrtoorde Jasper mijn gepeins.
‘Ja?’ Ik draaide me om en keek in z’n zwarte ogen.
‘Juist, ja… Ik zat er net aan te denken… Wat dacht je van vanavond?’
Hij haalde z’n schouders op. ‘Mij best.’ Hij deed er wel zo nonchalant over, maar diep vanbinnen verbrandde hij van de dorst. Dat wist ik zeker.
Ik knikte. ‘Maar dan moeten we daarna heel snel naar de Amazones. We zijn al één dag verder…’
‘Hmm-mm,’ knikte hij instemmend. ’Dus waar gaan we nu heen?’ Daar dacht ik even over na. Ik had nieuwe kleren ndoig, dat was zeker en hij ook. Ik bekeek hem van een afstandje en knikte. Ja, we moesten nodig shoppen.
‘Laat me raden. Shoppen?’ Ik knikte verontschuldigend.
Hij lachte en nam de volgende afslag.
‘Wat dacht je van deze?’ vroeg ik aan hem en hield hem een overhemd voor.
‘Hij bekeek zichzelf in de spiegel en knikte langzaam. ‘Deze is goed.’
‘Nou, ga hem maar even passen.’ Hij liep het kleedhokje in en ik ging nog verder zoeken naar iets voor mij.
Al gauw had ik een hele leuke broek gevonden, maar echt functioneel was hij niet en je kon er niet makkelijk in bewegen. Ik haalde m’n schouders op en stopte hem tussen m’n oksel en arm. Toch nam ik hem.
Op dat moment kwam Jasper uit het kleedhokje. Dat overhemd stond hem echt goed.
‘Mooi hoor,’ zei ik knikkend.
‘Dank je, maar kan ook niet anders, jij hebt het uigekozen,’ zei hij met een warme glimlach. Ik kreeg er de kriebels van.
‘Dus je vindt het echt mooi?’ Hij knikte.
Laten we dan maar gaan betalen.
Één uur later stapten we weer de auto in.
‘Gaan we nu jagen?’ vroeg hij nonchalant, maar hij kon het enthousiasme niet onderdrukken. Ik lachte.
‘Rustig aan, Jazz. We gaan zo, maar eerst een hotel vinden en deze tassen ergens pleuren.’
Hij zuchtte. Ik grinnikte kort.
‘Ja, twee personen. Oké, dank u wel.’ Jasper was bezig met ons inchecking voor het hotel.
‘Fijne dag,’ zei de vriendelijke receptioniste.
‘Hetzelfde.’ Hij nam de sleutels aan en liep naar me toe.
Er stond al een hotelmedewerker bij de lift en nam de koffers aan (die hadden we nog gekocht om de schijn te houden). Hij keek me met grote ogen aan terwijl we met de lift naar boven gingen
We kwamen aan bij onze kamer en de medewerker deed voor ons de deur open.
‘Vanaf hier lukt het wel,’ zei ik tegen hem.
‘Z-zegt u h-het maar als u i-iets nodig h-heeft,’ stamelde hij.
‘Wat een loser,’ zei Jasper toen hij weg was.
‘Jaloers?’ grinnikte ik terwijl ik op hem afliep.
Reacties:
Grappig maar het lijkt me schijn dat zee rustig gaan shoppen
Maar wel leuk, hoor
haha dat laatste stukje is helemaal geweldig ^^
SNEL VERDER
iloveit (:
xxxxx
Typisch Alice.
Denkt ze aan shoppen XD
SNEL meer???