Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Jonas Brothers » Beautiful Nigtmare (compleet) » Hoofdstuk 17

Beautiful Nigtmare (compleet)

13 sep 2010 - 15:07

641

0

222



Hoofdstuk 17

Verdrietig staar ik naar de tv, waar een film op is die ik helemaal niet volg.
Tyler en ik komen net terug van het ziekenhuis, en het gaat slechter dan we dachten. Papa ligt in coma en de kans ik heel erg klein dat hij het overleeft en mama heeft zo veel verwondingen dat het bij haar ook nog spannend word of ze het zal overleven.
Ik heb net een sms van Nick gekregen dat hij net geland is en nu elk moment thuis kan komen, en dat Joe en Kevin een bericht op internet zullen zetten. Ik zet de tv uit en ga in de vensterbank zitten en staar naar buiten.
‘’De kans je vader het zal overleven is nog veel kleiner dan diezelfde kans bij je moeder’’ blijft de dokter in mijn hoofd zeggen.
Het gaat maar door en ik word er helemaal gek van.
Precies op dat moment hoor ik een auto de straat in rijden en niet veel later gaat de bel, ik loop naar de voordeur en doe open.
Nick staat voor mijn neus en geeft me gelijk een dikke knuffel.
Daar staan we dan, 5 minuten lang in de deuropening zonder ook maar een woord te zeggen.
‘’Ik denk niet dat dit het juiste moment is om het te zeggen, maar ik houd van je, en niet alleen als mijn beste vriendin’’ fluistert Nick zacht, verbaasd kijk ik hem aan en zie dat hij een beetje bloost.
‘’Niet het goede moment hé, ik kan maar beter gaan’’ zegt hij nerveus en wil weg lopen, snel pak ik zijn hand vast ‘’ik hou ook van jou’’ zeg ik dan ‘’echt?’’ vraagt hij, ik knik. Nick tilt me op en draait me in het rond, daarna drukt hij een kus op mijn lippen ‘’ik heb je echt heel erg gemist’’ zegt hij
‘’Ah, dat was lief!’’ hoor ik iemand zeggen, ik kijk achter me en zie dat de voordeur nog open stond en dat Joe, Kevin en Demi in de deuropening staan. ‘’DEMI!’’ roep ik en ren op haar af en geef haar een knuffel.
‘’Wat doe jij nou hier?’’ vraag ik verbaasd, ik zie dat ze even niet weet wat ze moet zeggen, ze neemt me mee naar de achtertuin ‘’Ik date met Joe’’ ‘’Ah, echt waar! Dat is zo vet’’ roep ik enthousiast ‘’en het is aardig duidelijk dat jij met Nick gaat’’ zegt ze, lachend lopen we weer terug naar de voordeur en gaan naar binnen ‘’ga je ons nu vertellen wat er met je ouders gebeurt is?’’ vraagt Joe, ik ga bij Nick op de bank zitten en vertel over het ongeluk.
Daarna vertel ik wat ze in het ziekenhuis gezegd hebben, dat mijn vader het waarschijnlijk niet overleeft en mijn moeder misschien niet.
‘’Wat erg’’ zegt Demi zacht, ik knik. Sophie ligt in de box en begint ineens enorm te huilen, zuchtend sta ik op en loop naar haar toe.
Ik maak wat eten voor haar klaar, ze eet nu al wat zachte dingen en van die fruithapjes uit een potje, en loop terug naar de woonkamer.
‘’Waar is Tyler eigenlijk?’’ vraagt Kevin ineens ‘’Geen idee, ergens heen met vrienden ofzo’’ antwoord ik.
‘’Vaness, kom eens’’ gilt Demi vanuit de keuken, ik sta op en loop naar haar toe. ‘’Wat is er? GATVER! Wat heb jij gedaan?’’ vraag ik aan Demi die helemaal onder glibberig spul zit ‘’Weet ik veel, ik deed de koelkast open en er ineens iets kouds op me’’ Ik kijk naar de grond en zie een soort drilpudding taart liggen, die dus voor de helft op de grond ligt en voor de rest op Demi.
Ik kan het niet laten en begin enorm te lachen ‘’Sorry, het ziet er zo grappig uit’’ giechel ik, Demi kijkt in de spiegel die in de keuken hangt en begint ook te lachen ‘’Kom, ik heb boven wel wat kleren voor je’’ zeg ik en neem haar mee.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.