FanFic.nl

Eternity

Hoofdstuk 1

Mevrouw Sunfield glimlacht naar me als ik de klas uit loop. Ik glimlach zwakjes terug. Echt altijd als ik het Engels lokaal uit loop, glimlacht mevrouw Sunfield naar me, altijd! Maar dat doet ze niet alleen bij mij hoor, gelukkig. Ze glimlacht ook altijd zo naar Marijke & Rose. Rose is mijn beste vriendin. Ik ben altijd samen met haar. Behalve vandaag. Ze is ziek, dus ik zit alleen in de les, maar niet in de pauzes hoor. In de pauzes zitten Rose en ik altij bij Marijke en Nicole, dus ook vandaag, als Rose ziek is, zit ik gewoon zoals gewoonlijk bij Marijke & Nicole. Ik zucht en staar naar de aardappelpuree die vandaag op het menu staat. 'Hoe gaat het met Nick?' vraagt Nicole en ze glimlacht naar me. 'Wel goed hoor,' zeg ik en ik glimlach terug. Ik word op school vaak ondervraagt over Nick,Joe&Kevin. Gelukkig door mijn vriendinnen niet echt. Ze vragen hoe het met hem gaat en verder niks. Ik neem een slok van mijn milkeshake. 'Vind je het jammer dat Rose ziek is?' vraagt Marijke opeens. Ik haal mijn schouders op. 'Ik vind het natuurlijk wel jammer, ze is mijn beste vriendin. Maar dat ik alleen zit in de les vind ik niet erg of zo, ik vind het alleen wel leuker als Rose gewoon op school is. Hoezo?' Marijke glimlacht geheimzinnig. 'Oh, gewoon,' zegt ze en ze neemt snel een hap van haar aardappelpuree. Ik kijk haar even raar aan, maar negeer het verder. Dat Marijke die vraag stelde is vast niks ergs of zo.

'Hoi Nick, met Amy,' zeg ik. 'Amy! Hey! Hoe gaat het op school?' Ik hoor de glimlach van Nick door de telefoon, waardoor er ook een glimlach op mijn gezicht vormt. 'Goed hoor, maar de laatste twee uren vielen uit, dus kan je me nu al ophalen?' Het blijft even stil. 'Kevin,Joe&Ik waren eigenlijk aan het oefenen voor de show bij Goodmorning America voor morgen, maar ik denk dat ik je wel kan halen hoor,' zegt Nick. 'Oh, nee. Spelen jullie maar verder, ik kan ook wel lopend, het is mooi weer.' Het blijft weer even stil. 'Nee, ik haal je wel gewoon op,' zegt Nick en zonder dat ik iets kan zeggen wordt er opgehangen. Ik haal mijn schouders op en loop naar mijn kluisje. Het is maar goed dat ik eerst Nick ging bellen voordat ik naar de kluisjes ging, want het is er nu een stuk rustiger dan normaal. Alleen Nicole is nog in haal kluisje aan het rommelen. 'Hey, Eem, sorry van in de pauze,' zegt Nicole. Ik kijk haar raar aan. 'Sorry waarvoor? Je hebt toch niks verkeerds gedaan?' vraag ik verbaasd. Nicole haalt haar schouders op. 'Die vraag van Marijke en zo, over of je het jammer vindt dat Rose ziek is,' mompelt ze. Ik haal mijn schouders op en ga weer verder bij mijn kluis. 'Er is toch niks mis met zo'n vraag?' Ik richt me weer tot Nicole die haar schouders ophaalt. 'Ik weet het niet. Marijke was in de les Engels erg negatief over Rose,' zegt Nicole zachtjes. 'Wat?! Negatief over Rose? Wat zei Marijke dan?' vraag ik verbaasd. Nicole doet haar kluisje dicht en trekt haar jas aan. 'Dat ze nep ziek is,' mompelt Nicole wat ik nog net kan verstaan. 'Nep ziek? Rose?' Ik kan mijn lachen amper inhouden. 'Rose is heus niet nep ziek hoor,' zeg ik lachend. Nicole moet nu ook lachen. 'Weet ik, maar Marijke is niet zo'n iemand die snel liegt.' Ik stop met lachen en haal mijn schouders op. Ik weet even niet wat ik moet zeggen. Het is inderdaad zo dat Marijke nooit liegt. Maar het is ook zo dat Rose nooit nep ziek is. 'Ik ga vanmiddag nog wel even naar Rose toe,' zeg ik terwijl ik mijn kluisje dicht doe. Nicole glimlacht. 'Dat lijkt me een goed idee.' Ik glimlach terug en doe mijn jas aan. Samen met Nicole loop ik het schoolplein op waar Nick al staat te wachten. Ik geef Nick een knuffel en daarna Nicole. 'Tot morgen Nicole,' zeg ik. 'Tot morgen!' Nicole steekt haar hand even op en loopt dan naar haar fiets. Ik loop met Nick mee naar de auto en stap in.

Ik klap vrolijk in mijn handen. 'Jullie worden als maar beter!' zeg ik vrolijk. Nick glimlacht en gaat naast me zitten. 'Tja, het is gewoon een kwestie van oefenen,' zeg Joe en hij knipoogt. Ik grinnik en leun wat naar achter. De zon schijnt nu recht op mijn gezicht. 'Wat houd ik van dit weer!' zeg ik vrolijk en ik zet mijn zonnebril op. Net als ik goed zit en de zon goed op mijn gezicht schijnt, wordt het zwart voor mijn ogen. 'Hee!' roep ik en ik zet mijn zonnebril af. Joe staat voor me met een emmer vol water. 'Oh je waagt het!' roep ik, maar het is te laat en voor ik het weet ben ik kletsnat.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.