Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » You and Me » Hoofdstuk 5

You and Me

6 okt 2010 - 14:52

892

0

234



Hoofdstuk 5

Eenmaal dat we gedaan hadden met eten gingen we weer verder met rijden. Ik had terwijl nog een reispilletje genomen. Ik weet nog toen ik klein was en we gingen ook op reis dat ik super ziek was geweest en sinds dien neem ik dus altijd een reispilletje voor verre reizen anders ben ik dus zeer ongemakkelijk en geloof me , dat wil je echt niet meemaken. Ik was naar buiten aan het kijken hoe bomen achter mij verdwenen , auto’s die ons voorbij staken. Zo voelde ik dat mijn ogen zwaar werden en ik viel weer in slaap door het reispilletje.

Na een tijd kwam ik weer wakker en mijn zus wist me te vertellen dat we nog 1 stop gaan maken voor ons middag eten en dat het dan misschien nog een goeie 2uur rijden was. Dat wist ik dan ook weer. Ik zou blij zijn als we aan ons hotel zijn zo kan ik mij op het bed leggen en niets doen. Maar ik weet ook dat dat tegen de zin zal zijn van mijn moeder , die zou eerst liever eerst alles verkennen in het hotel terwijl ik dat dus niet graag doe. Als ik ergens toe kom wil ik gewoon op het bed liggen en bekomen van die veel te lange reis in de auto. Ik werd uit mijn dagdromen gehaald door mijn zus die zei dat we aangekomen waren waar we zouden eten voor deze middag. Ik had eigenlijk niet zoveel honger maar nam toch iets voor te eten , iets licht een gewoon slaatje. Het zag er nog lekker uit , sla , tomaat , worteltjes , komkommer, wat sojascheuten ook nog als ik juist ben, eitjes en ik dacht dat ik ook iets van kip had gezien. Voor te drinken nam ik dan een water, rekende dan af en ging gaan zitten aan de tafel waar men ouders en zus al aan zaten. Aan tafel waren we dan aan het praten gekomen ik vroeg aan men vader hoeveel km we ongeveer al achter de rug hebben en hoeveel we nog tegemoet gaan. We hadden al ongeveer al een 700km achter de rug en we moet nog een 100km rijden tot wanneer we aan ons hotel waren. Dus dat wil zeggen binnen een goeie 2 í  3 uur in het hotel dat komt dan ook goed uit wanneer we dan in onze kamer kunnen , want ik had gelezen dat we vanaf 15u in onze kamers konden. Zus en ik slapen natuurlijk samen en mama en papa ook apart. Godzijdank ik zou toch niet meer met hun op de kamer willen hoor stel je voor man ieuw !

We waren dan klaar met eten en gingen dan samen terug naar de auto om dan verder te rijden richting ons hotel. Ik stak mijn mp3 in en begon te luistere welke muziek er eigenlijk allemaal opstond. Er staat volgens mij zo veel muziek op dat ik zelf niet meer weet welke ik wel staan heb. Ik weet wel al zeker van alle muziek die er op staat van Tokio Hotel daar ben ik zeker van. Ik keek naar het totaal aantal liedje op mijn mp3 die aan gaf dat er 150 liedjes opstaan. Ik verschoot er zelf van dat ik er zoveel had , ik dacht dat ik er minder had blijkbaar verkeerd gedacht. Ik begon vanaf het eerst liedje dat erop staat en dat is Rihanna met Rehab wat ik afgezaagd vond, dus ging ik verder en nog één van Rihanna maar dan met rude boy. Die liet ik staan dat vond ik nog een goed nummer, ik begon stilaan mee te zingen maar niet te luid natuurlijk want daar kunnen mijn ouder dan ook weer niet tegen. Tegen wat die mensen wel kunnen weet zelf ik niet en ik denk zij zelf ook niet maar ja. Ik ging verder met het bewegen van mijn lippen maar dan geluidloos.

Come here rude boy, boy
Can you get it up
Come here rude boy, boy
Is you big enough
Take it, take it
Baby, baby
Take it, take it
Love me, love me


En ik ging verder met het beluisteren van liedjes het volgende waarop ik kwam was van Hurts met wonderfull life deze liet ik volledig uitspelen omdat ik er altijd de tranen van kreeg.

Driving through the city to the temple station
Cries into the leather seat
And Susie knows the baby was a family man
But the world has got him down on his knees
Don't let go
Never give up, it's such a wonderful life
Don't let go
Never give up, it's such a wonderful life
Don't let go
Never give up, it's such a wonderful life
Don't let go
Never give up, it's such a wonderful life


Achter het 2 keer beluisterd te hebben zette ik het dan toch maar op weer een ander lied en ik kwam uit bij 3 doors down. Ik beluisterde alle liedjes van hun die ik had staan op mijn mp3. Daarachter kwam ik uit bij de muziek van Tokio hotel waardoor ik toch mijn volume wat luider ging zetten. Maar na 10 minuten kreeg ik al een boze blik van men moeder dat mijn muziek te luid stond en dat het stiller moet omdat men vader zich niet kan concentreren. Wat ik dus dikker zever vind want de radio staat zelfs ook aan. Ik zette uiteindelijk mijn muziek toch stiller en keek naar buiten terwijl mijn muziek verder speelde.


geschreven uit verveling


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.