Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » SYTYCD - Yes, I Can! » And Six

SYTYCD - Yes, I Can!

16 okt 2010 - 13:31

380

0

169



And Six

"Nou, dan zie ik je in de bootcamp," zeg ik zacht. Hij lacht, maar niet op een vriendelijke manier. Eerder alsof hij iets ziet dat ik niet zie.
"Jij bent zo vreemd," zegt hij lachend wanneer ik hem vragend aankijk.
"Wat?"
"Ja. Je bent zo'n goeie danseres, op het podium ga je helemaal los, en als je hier staat, ben je net zo'n klein, verlegen vogeltje." Ik bloos, bijt zachtjes op de binnenkant van mijn lip.
"Maar wel een mooi vogeltje. Een klein musje." Ik kijk hem aan, stomverbaasd.
"Zie je in de bootcamp, mus." Hij draait zich om en vertrekt, mij verdwaasd achter latend.
"Heb je ooit," mompelde ik in mezelf.
Op naar huis.

"Mama?"
"Mijn lieve hemel, Jana, hoe ging het kindje? Oh, zeg me alsjeblieft dat je door bent! En anders zal ik die jury wel even..."
"MAMA! Rustig nu, ik ben door naar bootcamp!"
"AAAAAAAH, lieverd, ik ben zo ontzettend trots op je! Niet te geloven, nou ja, wel, want jij bent gewoon geweldig! God, dat moet ik aan je tante Marina vertellen. En wat zal oma trots op je zijn!" Druk taterend verdwijnt mijn moeder naar de woonkamer, zonder echt door te hebben dat ze me net heeft plat geknuffeld en zonder ook maar te beseffen dat ik niet echt naar haar aan het luisteren ben. Ze wilde dolgraag mee, die moeder van mij, maar volgens mij is er ergens een wet die het verbiedt om met mensen zoals zij op straat te komen. Ze is een schat, daar niet van, me ze is zo ontzettend druk!
Echt gíªnant voor een meisje van mijn leeftijd. Maar het is ook wel leuk, behalve als ze in de lingeriewinkel zegt dat je een seut bent omdat je geen kanten onderbroek wil. Ik bedoel, hallo, ik heb graag wat bedekking rond mijn achterste, en liefst iets wat geen wind doorlaat!
Anyway, voor de rest is ze fantastisch, maar ik had geen zin in hysterisch gedoe tijdens mijn auditie, dus ze mocht niet mee. Simpel, toch?

Hoe lang hangt ze nu al aan de telefoon? Minstens een dik uur! En maar zeveren over mij, ik bedoel, heeft ze geen andere dingen om over te praten? Haar werk of iets dergelijks, als ik maar niet constant hoor hoe goed ik wel niet ben! Op zich wel flatterend, maar het wordt saai op den duur.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.