FanFic.nl

Clash of the twins

Hoofdstuk 1

“Aan alle nieuwe studenten, welkom! Aan alle oudere studenten, welkom terug!”� Zei Perkamentus en zijn stem galmde door de stille zaal. Hermelien keek hem geïnteresseerd aan, in de hoop dat hij al een belangrijke mededeling zou doen. Ron keek ongeduldig naar zijn lege bord en Harry piekerde weer over iets, wat volgens hem toch niemand zou begrijpen. Ginny speelde verveeld met haar haar en Marcel dreigde slapend voorover te vallen. Angelique steunde zwaar op haar hand en Katja zat te dromen. Fred en George hielden ondertussen een staarwedstrijd.
“Dus..”� zei Perkamentus nu met een stemverheffing, waardoor Hermelien nog meer haar oren spitste. Ron keek gesprokken op, Ginny liet haar haar los en Harry richtte zijn ogen subtiel naar Perkamentus. Deze wachtte even af en keek glunderend de zaal rond. Angelique rechtte haar rug en Katja keek nu ook op, George verloor de staarwedstrijd en Perkamentus wist dat hij nu volledige aandacht had.
“Dus”� herhaalde hij. “Heb ik besloten een groot feest te geven op Zweintsein. Daarom nodig ik ook een band..klopt dat woord?”� hij draaide zich om naar zijn lerarentafel. “muziekgroepen zijn toch bands, ja?”� Anderling knikte snel en Perkamentus draaide zich weer naar de zaal. Aan de Zwadderichtafel klonk ondertussen afkeurend gemompeld. “Ik wil dus een band uitnodigen. Zoals jullie weten is er nog voldoende tijd om die door jullie te laten kiezen. Je kan je stem anoniem in een koker gooien die ik binnenkort hier in de grote zaal zal zetten. Je kan uiteraard maar één keer kiezen, als de koker twee stemmen van je herkent, zal die beide stemmen uitspuwen. Dan heb je geen inspraak. Goed, zoals me al verplicht is om te zeggen, zullen alle leerlingen van het eerste tweede en derde jaar de optredens niet meer bijwonen. Maar daarover later meer, ik geloof dat ik al menig magen tot hier heb horen knorren. Eet smakelijk!”�

Ron stortte zich zonder nadenken op het eten en Harry keek Hermelien aan. “Waarom vieren we?”� Hermelien draaide geërgerd met haar ogen en zuchtte luid toen ze merkte dat ook de anderen aan tafel haar aankeken. “Omdat Zweinstein nu 2000jaar bestaat!”� Katja trok haar schouders op, “maakt al niet uit, hoeveel bands zouden er komen?”�
“Wel er is eerst een gewone receptie, dan een ‘dans’deel, daarna moeten de jongsten naar de afdelingstorens en dan pas begint de optredens.”�
“ok.. Maar hoeveel groepen spelen er dan?”� vroeg Ron verward.
“Heeft hij niet gezegd”� zei Hermelien haar geheugen induikend.
“Dat zal waarschijnlijk wel afhangen van hoeveel bands er uit de koker komen, toch?”� vroeg Katja, iet wat twijfelachtig.
“waarschijnlijk, maar ik denk slecht één, dat heeft hij wel gezegd, Hermelien”� zei Ginny, die een venijnige en verraden blik terugkreeg.
“Ik stem Witte wieven, sowieso.”� Zei George grijnzend waarop Fred en Ron knikten.
“ Zouden dreuzelbands ook mogen?”� vroeg Hermelien twijfelend. De anderen keken haar verbaasd aan, maar Harry vroeg zich hetzelfde af. “Wij kennen geen tovenaarsgroepen.”� Zei hij verklarend tegen de anderen. Er volgde een moeilijke stilte, “geen idee”� bekende Ginny uiteindelijk.
“Dan stem ik Tokio hotel”� zei Hermelien vastbesloten.
“tokytel?”� vroeg Fred verward.
“Tokio hotel”� herhaalde Hermelien traag en duidelijk.
“Wat is dat?”� vroeg George met en moeilijke uitdrukking.
“Een band”� antwoordde Hermelien op een was-dat-dan-niet-duidelijk-toontje.
“Zijn ze goed?”� Vroeg Katja geïnteresseerd. Hermelien knikte heftig. “Ik zal Julie straks wat van hen laten horen, als je wil?”�

Reacties: