FanFic.nl

Society of secrets and revelations.

Zelfmoord.

Met trillende handen houdt meneer de Groot het verslag vast van de zeventienjarige Folkert Cox. Met een doodernstige blik gemixt met een vleugje uitdagendheid en spanning kijkt hij de leraar aan. De blauwe lok in zijn haar veegt hij uit zijn gezicht. Hij kan het zien: voor Folkert is dit verslag zijn levensmissie. Alle opgesloten woorden die in hem zitten en niet gezegd mogen worden schrijft hij op. Een paar leerlingen kijken op vanachter hun laptop en volgen het spanningsveld tussen de leraar en Folkert.
'Ik wil met je praten. Kom.' De Groot maakt een gebaar naar de deur. Folkert veegt langs zijn neus en staat zonder een woord te zeggen op. Hij weet dat hij diep in de nesten zit. Maar de vraag is: was het 't allemaal waard?
De Groot loopt met een kalm tempo voor de jongen uit. Als ze langs een lokaal met een glazen deur komen ziet Folkert zichzelf in de weerspiegeling: een jongen met zwart geverfd haar en een shirt waar met grote witte letters 'Rise Against' op staat. De band is zeker twintig jaar oud, maar hun boodschap is in al die tijd niet verwaterd. De leraar vult een toegangscode in bij de deur van het spreekkamertje en zwijgzaam volgt de jonge leerling hem. De deur wordt gesloten.
'Dit..' De Groot gooit het verslag op tafel alsof Folkert een crimineel is waartegen bewijslast wordt opgebracht in een verhoorkamertje. 'Dit is verkrachting.' Folkert begint als vanzelf te grinniken bij de serieuze blik van de leraar.
'Ik heb nergens m'n pik in gestoken hoor,' zegt hij met ogen die twinkelen van amusement. De Groot kijkt hem ernstig aan. 'Je kunt hier diep voor in de problemen raken. Vandaag is de laatste keer dat je zo'n verslag inlevert. Weet je wat de veiligheidsdienst met je doet als ze dit lezen? Nou? Dan is er van dat rebelse karaktertje van je niks meer over. Niks!' Hard bonkt hij op tafel. Folkert wordt ernstig.
'Het is de waarheid,' bromt hij grauw. 'Die niet gezegd mag worden,' vult De Groot hem aan. Ineens ziet hij een sprankje hoop.
'U denkt het dus ook,' zegt hij gehaast en vliegt naar voren. 'U zegt ook dat het de waarheid is. Bent u het met me eens? Het klopt toch wat ik zei? Toch?' De Groot likt langs zijn lippen. 'Ik doe hier verder geen uitspraken over, maar als je hier mee doorgaat teken je je eigen doodsvonnis. De dingen zijn nu eenmaal zoals ze zijn. En daar kan één man geen verandering in brengen.' Hij staat op en opent de deur weer.
'Laat dit een waarschuwing zijn. De allerlaatste.' Het kleine beetje hoop wordt de grond in geboord. Folkert weet nu dat het menens is. Zelfs voor een rebel zijn er grenzen. Doorgaan betekent zelfmoord. Maar toch is hij allerminst van plan om op te geven. Dit is pas het begin.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.