Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » Parable of a heart » Chapitre 03

Parable of a heart

17 nov 2010 - 9:46

703

0

166



Chapitre 03

''Nee nee meneer, ik hoef niet hoor! Iemand anders mag wel!'' zei Harry ontschuldig, terwijl hij een stapje terug deed.
Hagrid haalde zijn schouders op, terwijl hij de woorden: ''Oké, dan niet.'' sprak.
Santana ging zitten op een grote steen en ze klapte haar boek dicht.
''Is er wat, Santana?'' vroeg Lucca Urwin.
Ze ging voor Santana en haar beeld staan, met haar zwarte jas waaiend in Santana's gezicht.
''Je hoeft niet zo betreurend te kijken, er zijn vast wel wat dieren die jou wel mogen.'' zei Cassidy Noway.
Haar groen-witte sjaal waaide mee met de wind, ook richting Santana. Lucca had geen sjaal om haar nek. Het was ook zeker niet koud, de wind was alleen erg fris en daardoor was de gevoelstempratuur veel kouder.
''Kunnen jullie uit mijn beeld gaan, ik wil graag zien hoe iemand met Bludger om kan gaan.'' zei Santana rustig.
Ze boog wat opzij en tussen de twee meiden door, keek ze naar Bludger.
''Christian, vind je het leuk om eens te proberen, om Bludger te aaien?'' vroeg Hagrid.
Hij wenkte Christian om te komen, maar toch hield hij Bludger met zijn hand tegen.
Voorzichtig zette Christian wat stapjes naar voren, terwijl hij steeds omkeek naar zijn vrienden, de groep van Gryffindor.
''Toe maar, wees niet bang, Bludger doet echt niks.'' zei Hagrid geruststellend, maar Bludger gromde verdedigend en hij dook weg achter Hagrid.
''Nee, ook hij is bang voor Christian Cooper!'' schreeuwde Draco Malfoy wild, beledigend en hard.
De hele klas keek om naar hem. Stuk voor stuk keken ze geirriteerd, zolang er maar een Slytherinn logo op hun borst gespeld zat, dan lachtten ze hard.
''Ik kan dit wel, ik kan dit wel, ik kan dit wel.'' fluisterde Christian zachtjes tegen zichzelf, met een toon waarop je kon horen dat hij het niet kon.
Blaise Zabini nam een stapje naar voren, heel erg ongemerkt. Hij keek met een grijnzend de blik om naar Draco, die hem seinde dat hij door moest gaan, met een grote grijns op zijn gezicht. Blaise keek weer voor zich uit, hij stak zijn handen in zijn zak, floot even en trapte daarna hard tegen Christian's kont aan.
Christian viel met een smak naar voren. Bludger sprong boven op hem, met flink geblaf en hij begon te springen.
Sommige leerlingen lachtte hard, de Slytherinns kwamen er boven uit en Blaise gaf Draco een high-five.
''Blaise!'' schreeuwde Hagrid kwaad.
Hij haalde Bludger van Christian af en zette hem vast aan een ketting, zodat hij niemand pijn kon doen.
''Sorry meneer, mijn voet schoot uit.'' zei Blaise en hij werd aangestoten door Draco, terwijl ze beide hard lachtte.
Het viel Santana op dat, Ron, Harry, Seamus en Dean, ook moesten lachen, hoewel ze vaak aardig deden tegen Christian. Ron deed dan wat minder, omdat hij het nooit op Christian Cooper heeft gehad.
Ze stond op en liep naar Harry en zijn vrienden toe.
''Is het grappig?'' vroeg ze nors, geirriteerd en streng.
De jongens stopten direct met lachen, terwijl Seamus nog een grinnik liet gaan.
''Sorry, Santana.'' zei Dean met een grote glimlach naar Santana.
Santana deed haar sjaal goed, goed om haar nek heen zodat de wind geen kou aan haar nek kon geven.
Ron liep samen met Dean weg, richting Hagrid om hem te vragen of het wel allemaal goed ging, dus bleven Harry, Seamus en Santana over.
''We hebben je wel door.'' grijnste Seamus, hij sloeg zijn arm om Santana heen, die ze er meteen afhaalde.
Vragend keek ze hem aan, en toen hij geen antwoord gaf, keek ze naar Harry.
''Iedereen kan van je gezicht aflezen, dat je Ron Weasley helemaal leuk vind.'' zei Seamus, terwijl hij zachtjes zijn vinger over Santana's liep liet gaan.
Ze trok haar gezicht wat terug, omdat ze tegen de aanraking van jongens was, en dat vooral van die van Seamus, aangezien hij vaker dat soort dingen deed.
''Ik vind Ron helemaal niet leuk.'' zei Santan met stalen gezicht.
De drie Gryffindors keken naar Ron, die met Hagrid stond te praten en volop aan het lachen was.
Santana glimlachtte zacht, wat Harry zag.
Hij grijnste en stootte Seamus aan, die het daarna ook zag.
''Alsof we lip kunnen lezen.'' zei Seamus.
De twee jongens liepen weg, nog even om kijken en daarna verdwenen ze de klas weer in.
Santana slikte en ze keek op.
''Ik vind hem niet leuk, helemaal niet, echt niet, ook niet een klein beetje, nee helemaal niet!'' zei ze zenuwachtig.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.