Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » Soul Mates » Chapter 3.

Soul Mates

17 nov 2010 - 18:21

1241

0

307



Chapter 3.

Flashback van het optreden van Christina en het vervolg van Luthien.

Christina keek even naar haar bandje en glimlachte vrolijk. Ze had zo'n zin in vanavond! En luthien zou er ook zijn en dat vond ze helemaal leuk. Luthien was maar 1 keer eerder meegegaan naar een concert van haar en toen was er een achtelijk mannetje geweest die op het podium had weten te klimmen en ineens naakt stond te dansen naast Christina. Christina en Luthien hadden die avond helemaal blauw gelegen van het lachen om dat gevalletje.
Christina ging nog steeds stuk als ze eraan terug dacht.Zij en haar bandje Nightwish waren voorbereidingen aan het treffen, alles moest perfect gaan, het licht, het geluid de nummers moesten op de goede volgorde gaan en het publiek moest gezellig zijn.
De hele middag besteede ze aan het oefenen en repeteren van nummers en het afstemmen van de instrumenten van de bandleden. Rond etenstijd gingen ze allemaal naar een grote zaal waar een tafel stond met eten erop. Ze gingen zitten en vielen meteen aan, ze hadden de hele middag non stop geoefend en hadden daardoor echt honger gekregen. Christina praate vrolijk met haar bandleden maar dacht toch ook nog aan Severus, ze miste haar man vreselijk veel en zuchte even diep.

Ineens kwam er een meisje helemaal gillend naar binnen gerend met de melding dat de mensen van de groep Kamelot er waren. Christina wist niet hoe snel ze op moest staan, ze had een keer een duet gezongen met de lead zanger van de groep Roy Khan. Christina zag de groep binnen komen en grijnsde breed. Roy liep voorop en glimlachte vrolijk "Hey Christina, lang niet gezien" zei hij. Christina lachte even "gelijk heb je Roy, alles goed?" Roy haalde zijn schouders op "druk zoals altijd. met jou en de rest van je gezin?" ze gingen zitten en de rest volgde al snel Christina haalde ook even haar schouders op. Ze wist niet hoe het met Severus ging, ze had hem al drie weken niet gezien en als hij in brieven zette dat het goed ging, hoe kon Christina dan zeker weten dat het ook echt serieus goed ging. "Met Luthien gaat het wel goed, ze komt vanavond ook kijken" zei Chris vrolijk. Roy keek der vrolijk aan "Over Luthien gesproken, ik hoorde dat ze volgende week 19 word?" Christina lachte en knikte "dat klopt, zelf wil ze er niet veel aan doen maarja je kent mij ik wil een groot feest voor der organiseren"
Roy was het met haar eens, je word maar 1 keer 19 !

De tijd vloog voorbij toen bedacht Christina zich ineens "maareh..Roy...wat doen jullie hier eigelijk?" vroeg ze droog. Roy begon te lachen "Tsja..nou kijk heah we kwamen hier voor jou, maar nu zijn we hier voor jou en je dochter" Christina keek hem niet begrijpend aan "wat bedoel je ?" vroeg ze onthutst. "wij komen naar jou concert kijken dat vond ik wel een goed idee, en de rest was het met me eens en toen hebben we het eens over jou knappe dochter gehad en toen besloten we haar eens te vragen of ze er iets voor voelde om bij ons te komen zingen in het achtergrond koor, ze zingt soms ook solo en ik weet dat ze jou stem heeft dus dat zal even mooi klinken als dat jij zingt" zei hij vrolijk. Christina was sprakeloos en keek hem verbaasd aan "ben je serieus?" vroeg ze nog even voor ze zekerheid. Roy lachte en knikte "bloedserieus" Christina keek hem met open mond aan en begon toen te lachen "ik weet zeker dat ze dat helemaal geweldig zal vinden!" zei ze entiousiast. Roy keek blij "dat hoop ik"

2 uur later stond Christina op het podium Ze had met Roy afgesproken dat hij en de rest van de groep naar de verjaardag van Luthien zouden komen en dan zou dat hun cadeau zijn aan Luthien. Christina was zo trots dat haar dochter ook een zangeres werd. Maar Luthien had nog een passie, drakentemmen...misschien kon ze beiden dromen combineren!
Christina wachte rustig tot de deuren van de zaal open gingen en liep toen back-stage. Ze keek naar haar dochter en glimlachte breed naar haar. Luthien stond op en neer te springen van entiousiasme ze was best zenuwachtig , ze wist dat Kamelot hier ergens was en ze hoopte ze tegen te komen. Maar Luthien wist niets van wat er volgende week donderdag zou gaan gebeuren.

Luthien was helemaal over haar toeren, ze zat samen met haar ouders en de rest van de Wemels in de wachtkamer van het St. Holisto hospitaal voor magische ziektes en zwaktes. Charlie werd nu van top tot teen onderzocht en de helers konden maar niet vinden wat er met hem aan de hand was. Blijkbaar was hij geraakt door een duistere vloek ofzo. Had een van de Helers hem met een somber gezicht mede gedeeld. Luthien had toen 10 minuten voor zichzelf nodig gehad op de toiletten om uit te huilen zonder dat iemand het zag.
Luthien begon te ijsberen, ze kon geen seconden stil zitten en ze was nerveus. Waarom kwam de helers niet naar buiten? waarom duurde het zo lang voor ze iets te horen kregen over Charlie's toestand. Luthien merkte dat haar vader haar met zijn ogen volgde en haar bezorgd aankeek, maar daar lette ze niet echt op. Der moeder was weer eens aan de telefoon, om haar gedachten af te leiden van wat er aan de hand was.
De Wemels zaten allemaal doodstil en zwijgend op de stoelen en keken elkaar niet eens aan. Af en toe wierpen de tweelingbroertjes Fred en George wemel veelbetekenende blikken op elkaar en toen op Luthien.
Luthien ging weer zitten, maar dat hield ze geen 2 minuten vol of ze ging alweer ijsberen. Zo ...zaten ze nog 2 lange uren, die eeuwn leken te duren daar te wachten, toen kwam er eindelijk een heler naar buiten die niet echt vrolijk keek. Iedereen keek hem aan met angstige blikken.
De heler ging voor hen staan en keek even moeilijk "het spijt me dit te zeggen...maar ik weet niet of het ons lukt Charlie beter te krijgen, we weten niet door wat voor vloek hij is geraakt en wat er dus precies met hem aaan de hand is" Luthien beet op der onderlip om de opkomende tranen binnen te houden. Dit kon niet waar zijn! "we weten ook niet of hij het overleefd" ging de heler verder. Severus stond op en sloeg z'n arm troostend om Luthien heen. Luthien drukte zich snikkend tegen haar vader aan. De wemels bleven stil...
De heler voelde zich uiterst ongemakkelijk dat bleek wel "is er echt niets wat jullie kunnen doen?" vroeg Christina die had opgehangen. Ze legde haar hand op Luthiens schouder en keek de heler aan. De heler haalde zijn schouders op "we doen alles wat we kunnen om uit te zoeken wat er aan de hand is...op dit moment...kan ik jullie niets garanderen...het spijt me" en na dat gezegt te hebben liep hij weg.
Luthien bleef tegen haar vader aan staan, ze wilde niet dat de rest haar tranen zag. Haar vader loodste haar mee naar een stoel en ze ging trillend en snikkend zitten nog steeds met haar armen rond haar vader's hals heen geslagen en haar gezicht tegen zijn schouder aangedrukt. Bill ging naast haar zitten en legde zijn hand op der rug en streelde die zachtjes en troostend. Maar Luthien was ontroostbaar, ze bleef maar snikken en haar hele leven leek in elkaar te storten waarom moest Charlie dit overkomen...waarom moest haar dit overkomen!!


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.