Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » Making things better? » Unknown (1)

Making things better?

19 nov 2010 - 16:32

469

0

174



Unknown (1)

Daar wandelt ze dan, Elisabeth, zo perfect. Ze stapt de groene schoolpoort binnen. Algauw zie je de jongens haar aangapen, aan de andere kant van de speelplaats mijden een paar gasten haar blik. Dit vindt Mathis heel erg vreemd. Hij, verliefd op Elisabeth net zoals zovelen, staat haar ook aan te gapen. Hij is vast beraden haar te veroveren. In het begin van het schooljaar was iedereen dit nog, maar nu... Mathis weet niet wat hij er zich bij moet voorstellen. Wanneer hij haar voorbij ziet huppelen, is hij op slag verloren, maar wanneer ze er niet is, weet hij niet of zijn gevoelens voor haar wel zo echt zijn. Die gedachte verdringt algauw als hij denkt hoe volmaakt Elisabeth wel niet is. Met haar goud-blond golvend haar, kan ze wellicht iedere jongen met haar looks veroveren... TRIIIIIIIIING

De bel. Elisabeth gaat al huppelend naar binnen, gevolgd door Stijn, Simon en nog een paar jongens. Raar maar waar, zij mijden steeds haar blik en lijken niet meer onder de indruk van hoe ze naar binnen stapt. Straaaaaange. Dit wispelt doorheen Mathis' gedachten. Na een paar seconden staren, beseft ook hij dat het beter is naar binnen te gaan. Hij gaat voor Elisabeth zitten, met opzet, wanneer hij namelijk achter haar zit, kan hij onmogelijk de les volgen. En dit is niet het beste moment om verstrooit te zijn. De examens staan voor de deur. Aangezien ook Mathis het verstandig vindt op te letten in de les om zo minder te moeten leren, gaat hij vast beraden op de eerste rij zitten. Hij hoopt althans dat hij zo minder zal moeten studeren. Lieze gaat naast hem zitten, een meisje met lichtbruin haar en bekken. Ze kijkt Mathis aan, ze lachen eens vriendelijk naar elkander, en richten zich weer op het bord. Dit doet Lieze althans. Voor Mathis is het al te laat, in zijn ooghoek ziet hij de pracht van de klas achter hem zitten. Opletten zal hem deze keer niet lukken. Volgende keer beter denkt men dan, hij in ieder geval wel, want tot zijn verwondering lacht Elisabeth naar hem met een warme lach op haar volmaakte rode lippen.
'MATHIS, vindt u het niet nodig op te letten in mijn les?!'
Deze woorden komen uit de mond van de witch. De leerkracht van Frans wel te verstaan. Met haar rode bloes en bruine rok die tot over haar knieën komt, hoort ze ook wel thuis in een bejaardenhuis. Het ergste van alles is wel nog dat ze deze kleren al maanden aan heeft. Of ze heeft er meerdere setjes van liggen, of ze is een vies, vuil en oud dametje. Mathis opteert voor de laatste optie. Weer gaat zijn aandacht op in rook, en dat lijkt de heks niet echt tof te vinden. Helemaal niet tof zelf.
'Mathis, gaat het gaan ja, we weten ondertussen wel al dat Elisabeth mooi is, maar daarom moet je niet naar haar staren in plaats van naar het bord.'
De woorden van de heks galmen weer door de klas, met de geluidssterkte van een luidspreker. Mathis staat versteld van haar stem. Snel draait hij zijn hoofd om en zorgt hij ervoor dat hij niets meer opvangt van Elisabeth. Dit is echter makkelijker gezegd dan gedaan, maar het is het proberen waard. Hij moet hard to get spelen, zoals de meiden in zijn klas dat wel vaker zeggen. Misschien is dit vrouwelijk, hij weet het niet en kan het maar proberen. Als dit hem zou helpen Elisabeth te veroveren, zoveel te beter, als het hem niet zou lukken, zou hij tenminste nog kunnen zeggen dat hij het had geprobeerd in tegenstelling tot zovele anderen.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.