FanFic.nl

[Fanfic] Pokémon: Brothers for life! [Fanfic]

Episode 2: First Mission! Win or Lose??

Thomas en Sharon liepen door Route 1, waar ze eerder al waren opweg naar Kanoko Town. ''Thomas, laten we kennis maken met onze Pokémon!'' stelde Sharon voor. Ze haalde haar Pokéball uit haar tas, en gooide hem in de lucht, terwijl ze riep: ''Go, Munna!'' Munna kwam uit haar Pokéball, en zweefde in de lucht. ''Mu, Munna!'' riep Munna blij. Sharon haalde haar Pokédex ook uit haar tas, en richtte hem op Munna. ''Munna, de Droom eter Pokémon. Munna zweeft altijd in de lucht, en is niet gewend op de grond aan te raken. Als je droom gegeten is door een Munna, zul je de hele droom vergeten.'' vertelde Sharon's Pokédex. ''Wow, dromen eten.'' zei Thomas verbaasd.
''Laat Tsutarja ook uit de Pokéball, Thomas!'' stelde Sharon voor.
''Goed Idee!'' riep Thomas, hij maakte een paar rare bewegingen, en gooide de Pokéball omhoog, wel roepend: ''Tsutarja, Battledance!'' Tsutarja kwam trots uit de Pokéball, net als de eerste keer dat Tsutarja en Thomas elkaar zagen. Thomas pakte zijn Pokédex, en richtte hem op de Gras Pokémon. ''Tsutarja, de Gras slang Pokémon. Deze Pokémon heeft veel zelfvertrouwen en wordt vaak verwikkeld in onmogelijke gevechten. Als de zon schijnt, wordt Tsutarja sneller.'' vertelde Thomas' Pokédex. Munna en Tsutarja maakten kennis, en begonnen te lachen. Ineens begonnen Munna's ogen te gloeien, Tsutarja kreeg een blauwe glans om zich heen, en begon net als Munna in de lucht te zweven. ''Wat gebeurt er?!'' riep Thomas paniekerig: ''Wat doet Munna?''
''Geen idee! Moment, Ik zoek het op.'' zei Sharon, ze drukte een paar knoppen in op de Pokédex, die vervolgens zei: ''Munna kan andere Pokémon laten zweven door 'Telekinesis' aanval te doen.''
''Gaaf, Ik denk dat Munna Tsutarja wil laten zien hoe het is om in de lucht te zweven.'' vertelde Thomas. Door de bladeren die in de lucht zweefden leken hun Pokémon nog schattiger te zijn, er landde een blad op Munna's neus, Munna gaf een kleine kreet, en moest niezen, het zag er erg schattig uit. ''Kom mee, we rennen het laatste stuk naar Karakusa Town!'' riep Thomas, hij rende vooruit. Sharon rende hem achteraan, gevolgd door Munna en Tsutarja. Toen ze eenmaal aankwamen in Karakusa Town, zagen ze dat er wat mis was. Iedereen stond op een kluitje, te luisteren naar een paar mensen in rare pakken. Thomas, Sharon en de Pokémon gingen bij de mensen staan. Er stond een grote man met een raar pak en lang zwart haar te praten, Sharon en Thomas konden er niet veel van verstaan, ''Dus onthoud mensen.. we zijn Team Plasma. We zullen het beter maken voor de wereld, en voor de mensen met behulp van de Pokémon.'' zei de man, veel kregen Thomas en Sharon er niet meer van mee. Achter de man stonden ongeveer zes mensen, allemaal met het zelfde rare pak aan. Eén van de zes mensen zag Sharon staan, samen met Munna. Hij keek even verbaasd, en fluisterde toen iets in de grote man zijn oor. De grote man keek naar Sharon's Munna, en zei: ''Mensen, we moeten nu gaan. Onthoud de naam goed: Team Plasma!'' De zes mensen gingen om de Groen-harige man heen staan, en samen liepen ze weg. ''Dat was raar. Erg vreemd!'' riep iedereen die er stond. ''Oké, dan. Laten we even naar het Pokémon Center gaan.'' stelde Thomas voor. Sharon volgde hem naar het grote gebouw. De twee kinderen gingen op een bank zitten, terwijl de Zuster hun Pokémon bekeek. ''Hé, laten we Prof. Araragi bellen!'' stelde Sharon voor. Thomas vond het een goed idee en liep met Sharon mee. Sharon draaide het nummer van Prof. Araragi, dat ze gekregen had.

Prof. Araragi's hoofd was te zien op het scherm, ''Hallo!'' zei ze.
''Hoi!'' riepen Sharon en Thomas allebei tegelijk met een glimlach.
''Dus, al in Karakusa Town! Dat is niet niks, hoor. Maar even ter zaken, Ik wil jullie graag wat vertellen over het onderzoeken van Pokémon. Elke Pokémon onderzoeker heeft een 'rank' gekregen. Een soort level voor mensen. Het gaat van 1 tot 10, Jullie zijn beginners, en dus nog rank 1. Ik ben een Rank 10, en dus een proffesional. Samen met ongeveer 20 andere mensen. Een goede vriend van me, Prof. Kuri, is ook Rank 10. Ik heb hem over jullie verteld en hij wil jullie graag begeleiden met jullie eerste missie. In deze missie zoeken jullie uit wat voor Pokémon er in een bepaald gebied leven, en lossen soms mysterie's op. Jullie moeten het ook allemaal opschrijven, maak van de kleinste gebeurtenis een aantekening. Prof. Kuri wacht op jullie voor het Pokémon Center. Jullie gaan naar Mt. Korima, een berg die buiten Isshu ligt. Maar toch leven er vele Pokémon uit Isshu, mensen horen daar enge geluiden in de nacht, en zien onverklaarbare schaduwen. Prof. Kuri gaat samen met jullie op pad, veel succes!'' riep Prof. Araragi, het scherm ging weer uit. Voordat de kinderen iets konden zeggen, riep een onbekende stem: ''Jullie zijn vast Thomas en Sharon!'' Sharon werd rood, en riep:
''Je spreekt het uit als Sha-ren!''
''Oh, sorry. Ik ben Prof. Kuri, zoals jullie vast wel weten. Ik ben een goede vriend van Prof. Araragi, heeft ze jullie al verteld waar we heen gaan?'' vroeg Prof. Kuri.
''Ja, dat heeft ze.'' vertelde Thomas.
''Mooi, dan kunnen we gaan!'' riep Prof. Kuri. Hij draaide zich om, Thomas en Sharon liepen hem achterna, opweg naar Mt. Korima.


Het was een lange reis, Thomas' voeten begonnen al moe te worden. Tsutarja stond op Thomas' schouder, maar zo zwaar was dat niet. Munna hield zich vast aan Sharon's hoofd, zodat ze niet veel hoefte te bewegen. ''Ik kan gewoon zien dat die Munna de dochter is van de Musharna van je moeder. Die twee waren niet te scheiden, je moeder was een aardige vrouw. Ze hielp me vaak om verkering te krijgen met Prof. Araragi. Ik ben namelijk verliefd op haar, dat weet ze ondertussen vast wel. Munna is een erg goede Pokémon om te hebben als Pokémon onderzoeker. Munna kan dromen lezen, dus voelen wat Pokémon voelen. Munna kan als ze wat sterker is, ook Hypnosis leren. Wat erg handig is als je een schets van een Pokémon moet maken.'' vertelde Prof. Kuri.
''Dat is niet verkeerd! Welke Pokémon heeft u eigenlijk?'' vroeg Thomas.
''Een heleboel! Ik, samen met Sharon's moeder en Prof. Araragi hebben samen een box. Dat betekent, als een Pokémon Trainer die onze Pokédex heeft meer dan zes Pokémon heeft, worden die getransporteerd naar ons Lab. Wij mogen ze dan gebruiken, maar moeten ze terug geven waneer de Trainer ze nodig hebben. Ik heb nu slechts twee Pokémon mee, twee sterke. Ik heb deze Pokémon erg lang bestudeerd en.. Laat maar, Ik laat het zien!'' riep Prof. Kuri, hij gooide twee zwarte Pokéballs, met gele patronen de lucht in. Er kwamen twee Pokémon uit die er erg stoer uitzagen, Sharon en Thomas haalden hun Pokédex uit hun tassen.

''Ranculus, de Slijm Pokémon. Als twee van deze Pokémon elkaars hand schudden, verbinden hun hersens en worden hun krachten versterkt door elkaar te helpen. Ze leven diep in het bos.'' vertelde Thomas' Pokédex.

''Gothilselle, de Nacht Pokémon. Gothilselle werden vroeger beschouwt als heksen, en werden opgejaagd. Bij volle maan komen ze samen en staren ze naar de sterren, denkend aan de toekomst.'' vertelde die van Sharon daarna.

''Niet zo snel!'' riep een onbekende, gevaarlijke stem..
wordt vervolgt...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.