FanFic.nl

Mis

Proloog.

ik voelde het koude metaal tegen mijn slaap en het kon me allemaal niets meer schelen. “Schiet dan.”� Sis ik en voel dat er een traan over mijn wang loopt.
“Grace…”� fluistert Elena die tegen over me op de grond zit, met haar rug tegen een kist aan en haar linkerhand over de wond op haar rechterarm. “Grace alsjeblieft…”� fluistert ze.
Ik schud mijn hoofd. “Schiet dan, verdomme!”� schreeuw ik naar Christina die het pistool tegen mijn hoofd houd. “Schiet dan, stomme tut!”�
Alexandros had waarschijnlijk niet verwacht dat ik dit allemaal zou zeggen. Hij staat naast Elena, met zijn handen naast zijn lichaam en hij kijkt me verbluft aan. Als hij doorheeft dat ik hem aankijk, zet hij weer zijn pokerface op en snauwt hij dat ik mijn kop dicht moet houden.
“Alsjeblieft, schiet me dan neer…”� Ik was er klaar voor.
Ik wilde de tranen in Elena’s ogen niet zien dus keek ik naar mijn voeten.
In de kamer naast ons hoorde ik John iets schreeuwen en er viel iets op de grond.
Ik draaide mijn hoofd opzei, naar Christina die met twee trillende handen het pistool vast heeft. Er is geen enkel greintje van medeleven te zien op haar gezicht, geen enkele emotie vertoont ze. Ze martelt ze. Ze martelt me, zoals ze dat de hele week al doet. Met die verschrikkelijke groene ogen staart ze door mijn hoofd heen en geeft ze me het gevoel alsof ze bij me naar binnen dringt, dat ik zelfs in mijn eigen lichaam niet veilig ben. Een kleine glimlach verschrijnt er op haar gezicht en het volgende geluid wat ik hoor is een knal.

Reacties: