FanFic.nl

Life as it happens, love as it appears

Chapter Six - Suprises aren't always that good

Flashback
Als ik even later achterom kijk, zie ik Tom achter me aan lopen. ‘Wat moet je?’ bijt ik hem toe. ‘Ik kwam kijken of alles goed met je was, maar als je zo doet, ga ik wel weer.’ ‘Rot op, Kaulitz.’
Back to reality
‘Sorry?’ ‘Je hebt me wel gehoord. En nu wegwezen, ik zei dat ik naar de wc moest.’

Dit kan ze niet menen. Wanneer komt het: ‘Grapje, Tom.’

Vanbinnen kook ik. Ik kan er niet tegen als mensen me de les lezen en al helemaal niet als ik niet weet waarom. Ik heb zin om haar helemaal door elkaar te schudden en te vragen wat er is. ‘Kay, praat even tegen me. Wat is er?’ ‘NIKS . Laat me met rust, doe niet zo nep-lief. We zijn niet eens vrienden.’

We zijn niet eens vrienden. We zijn niet eens vrienden. We zijn niet eens.. We zijn niet.. We zijn.. we.. we.. we..

Zo blijft het nog wel een tijdje in mijn hoofd doordreunen. Dan knapt er iets vanbinnen. ‘WAT IS JOUW PROBLEEM ? De ene seconde ga je helemaal los met ons op het podium, en de andere loop je weg en snauw je mij af! Wat is dit voor iets? En nee, we zijn geen vrienden. Maar nu je hier toch bent, wil ik het gezellig hebben. Ik dacht dat je anders was.’

Nadat hij dat gezegd heeft, loopt hij weer terug naar het podium, om verder te gaan met repeteren. Deze reactie had ik niet verwacht. Ik zei het alleen maar om hem uit te dagen, maar hij meent duidelijk wat hij zegt. Ik ken hem natuurlijk nog niet lang, maar die blik in zijn ogen, zei dat hij het meende. Ik loop door naar de wc en als ik mezelf in de spiegel zie, moet ik huilen. Ik vecht tegen de tranen, maar ze blijven maar komen.

Waarom doe ik zo ? Waarom kan ik nooit mijn stomme kop houden ?

Ik heb een probleem. Het heet agressie. En ik kan het niet tegen houden en het gaat samen met stemmingswisselingen. Mijn gevecht tegen de tranen gaat maar door. Totdat er zachtjes op de deur geklopt wordt. ‘Kay, gaat het wel, je blijft zolang weg, de show begint over een uur.’ Het is Bill, hoor ik meteen. Ik doe de deur open, terwijl ik een verwoede poging doe mijn make-up op orde te brengen. Ik heb vandaag behoorlijk wat zwarte make-up op, en dat zit nu duidelijk tot op mijn kin.

Je mag me zo niet zien, ga weg ! Nee, niet nog iemand boos maken. Blijf rustig ademhalen, Kay.

‘Sorry dat ik jullie middag zo verpest heb, ik bedoelde het niet zo. Ik..’ ‘Shhhhht, Je hoeft je niet te verontschuldigen, we hebben allemaal weleens een offday. We snappen het. ‘ Hij sloeg een arm om me heen om me te troosten en liep samen met mij de zaal weer in. Ik zag de jongens druk repeteren, en Tom keek me alleen maar heel kwaad aan. Het was duidelijk dat hij het even helemaal met me gehad had.

Verpest het nou niet voor jezelf. Jullie kunnen vrienden worden, als hij dat wil ?


Ik snap wel wat Tom in haar ziet. Het is een heel mooi , maar vooral typisch meisje. Op het eerste oog een heel lief en mooi meisje, maar als je verder kijkt, zit er een wildebras achter, die af en toe verrassend uit de hoek kan komen.

Dat klink echt als Dr. Phil. Zoek een nieuwe baan?

‘Tom, kom eens.’ Ik neem Tom even mee naar de herentoiletten en leg hem mijn plan uit. ‘Als we op het punt staan Spring Nicht te gaan spelen, ga ik even backstage en neem ik Kayla mee het podium op, we doen het als duet, net als we vanmiddag geoefend hebben. Hopen dat ze daar blijer van wordt.’ ‘Ik weet het niet hoor, ze is zo onervaren en dan meteen in een zaal als dit, misschien raakt ze wel in shock,’ brengt Tom ertegenin. ‘Je hebt gelijk, maar ja, ze is zó goed, als ze mij aankijkt lukt het wel. We proberen het.’ ‘Wat jij wil.’

Jaloers dat ik haar mocht troosten, broertje?


Ik mag het hele concert in de VIP ruimte kijken, heeft Bill voor me geregeld. Ik begin Bill echt aardig te vinden. Hij is heel lief voor me, totaal het tegenovergestelde van Tom.

Niet aan Tom denken, Kay.

Het concert verloopt geweldig, tot een van de Ahoy-medewerkers me backstage roept. Daar staat Bill even op me te wachten. ‘Ik heb een verrassing voor je,’ zegt hij.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.