FanFic.nl

Dancing queens -RimaHiko-

1. Refuse!

Het begon allemaal op een woensdag, de Guardians hadden er al bijna een jaar opzitten op het Seiyo high college, en het einde van het jaar naderde, en dat betekent, de zomervakantie, en het nieuwe schooljaar.

Rima POV
Het was erg rustig in de klas, ik zat op mijn gewoonlijke plaats, naast Amu en Nagihiko, die het werk voor hun prima leken te snappen. En alleen ik bleek er moeite mee te hebben. De sommen waren ingewikkeld, en ze bleven door mijn hoofd zweven, kon niemand me helpen ofzo?

'Rima-chan?' ik keek opzij naar Nagihiko die naar me lachte. 'Heb je hulp nodig?' vroeg hij. Alsof hij mijn gedachte las. 'Nee' antwoorde ik koud. Ik richte mijn blik weer op mijn sommen. Dat was echt geen slimme zet, ik had wel hulp nodig. Ik bedacht me en draaide me weer om naar Nagihiko. 'Nagihiko... ik heb toch hulp nodig' zei ik zacht terwijl ik mijn haar de helft van mijn gezicht liet bedekken. Hij lachte weer naar me en begon de sommen uit te leggen.

'Amu-chan!' riep ik door de gang. Waar was ze nou weer heen? Ik ging naar de kantine en trof Amu en Nagihiko aan. Ze waren aan het praten, blijkbaar over iets wat best wel serieus was, want Nagihiko keek niet zo vrolijk. Amu stotterde wat en nam een stap naar achter. Ik kon het niet verstaan, maar toen ik iets dichterbij liep wel. 'Daar moet je mij niet voor vragen, sorry Nagi' zei Amu. Nagihiko praatte zacht, dus kon ik een paar woorden niet verstaan. Iets met 'Sorry', 'Iemand anders' en 'moeder'. Hij draaide zich om, en toen hij mij zag verstrake zijn gezicht even. Hij schudde zijn hoofd en liep langs mij de kantine uit.

Nagihiko POV
Ik kon haar niet vragen, niet voor dit. Het was serieus, en ik had een proffesioneel iemand nodig. Maar Rima was er wel perfect voor, ze had lang haar, ze was mooi, ze had goed figuur en ze kon goed dansen. Ik verzamelde mijn moed en liep naar mijn volgende les, engels.

Zoals gewoonlijk was ik te vroeg bij het lokaal. Ik zag Rima alleen op de trap zitten en liep naar haar toe. Wat moest ik doen? het gewoon vragen? Ze schrok toen ze me zag en keek me vervolgens koud aan. 'Rima...' begon ik. ik wist echt niet hoe ik het moest vragen maar toch ging ik door. Ze keek me vragend aan terwijl ik verder praatte. 'Mijn moeder... heeft gezegt dat ik een danspartner moet vinden, voor wedstrijden, ik had Amu al gevraagt maar ze heeft nee gezegt...' ik stopte even en keek haar aan. Ze had haar wenkbrauw opgetrokken. 'Rima-chan, wil je mijn danspartner zijn?' vroeg ik hoopvol. Ze zuchtte en schudde haar hoofd. 'Nee' Zo koud als altijd.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.