FanFic.nl

Only Fools Fall In Love, So I Guess I'm One Of Them

Chapter Twelve

Het was nagenoeg onmogelijk om me verder te verontschuldigen. Telkens ik sorry zei, kreeg Emmett plagend op zijn kop van Esmé. Dus ik liet het er maar bij.
Edward leek erg trots op het feit dat ik die grote knul een lesje had geleerd, en hij bleef me maar zeggen dat ik sterker was dan ik dacht.
Zelfs toen we allemaal tv aan het kijken waren (of deden alsof we keken, want ik keek heel de tijd naar Edward), bleef hij maar herhalen dat Emmett misschien zijn gelijke had gevonden.
"Edward, als je nu je kop niet houdt, ruk ik hem van je schouders af!" Ik balde even mijn vuisten, tot ik besefte dat Emmett het echt niet zou doen.
"Kijk maar uit, dat zou Maggie boos maken!" treiterde Edward. Ik stompte hem (zachtjes) tegen zijn schouders.
"Alsjeblieft, Maggie, laat hem zwijgen!" smeekte Emmett. Die kans liet ik niet gaan. Ik draaide me naar hem toe en kuste hem zacht. Hij volgde me, maar toen ik mijn armen om me heen sloeg, duwde hij me weg omdat hij het tijd vond om in te grijpen. En Jasper ook.
"Jongens, ik zit erbij," kreunde hij zacht. Ha, Edward kon nu niet ontkennen dat ik wat met hem deed, anders had Jasper niet in meervoud gesproken! Wacht maar tot de familie de volgende keer uit jagen ging, dan zou ik Edward overtuigen om samen met mij hier te blijven. Of ik zou met hem alleen ergens naartoe gaan, en dan-
"Maggie!" riepen zowel Jasper als Edward. Ik zakte grinnikend terug in de kussens van de sofa. Zit nog best comfortabel, misschien konden we hier-
"En nou is het genoeg, kleine verleidster!" gromde Edward. Ik keek hem liefjes aan.
"Ik zou niet weten wat je bedoelt. Maar als er iets is wat ik voor je kan doen...' Emmett brulde van het lachen, de anderen hielden het ook niet meer. Alleen Edward keek me vreemd aan.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.