Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » When the world turned upside down {~afgewerkt~} » 10. Sweet children.

When the world turned upside down {~afgewerkt~}

19 dec 2010 - 18:06

1036

6

535



10. Sweet children.

Nog een soort tussenhoofdstukje sorry! :$ Het loopt alleen anders niet meer :$ Hoop dat jullie desondanks er een tijdje geen leuke hoofdstukken geweest zijn, jullie nog wel mijn verhaal willen lezen! (opbouwende) kritiek is altijd welkom! (:

Een lachje speelt om mijn lippen. ‘Jij, en een hele dag beleefd blijven zonder iets te mollen,’ grinnik ik plagend tegen Emmett en doe alsof het me moeite kost me dat in te beelden.
‘Jij en een kleuterleidster,’ plaagt Emmett.
Ik rol met mijn ogen en rits mijn vest dicht. ‘Breng me nou maar voordat die kleutertjes nog op me zitten te wachten,’ mompel ik terwijl ik zijn Jeep instap.
We moeten voor school een stage doen en ik ben samen met Jasper ingedeeld bij de kleuterschool van Forks. Emmett daarentegen is ingedeeld bij de sportwinkel van de Newtons. Helaas gaat Jasper niet mee, en dus moet ik alleen naar de kleine kleuterschool van Forks.
Voor mijn gevoel veel te snel staan we al voor het kleine stenen gebouwtje, waar in witte letters de naam van de school opstaat. Ik haal diep adem voordat ik de auto uit klim, aan de kant waar Emmett de deur open gedaan heeft.
Hij pakt mijn gezicht tussen zijn handen. ‘Hé, beetje vrolijker, laat je mooie gezichtje stralen. Ik weet zeker dat je het hartstikke leuk zal vinden,’ belooft hij. Ik haal nogmaals diep adem en tover een flauw glimlachje tevoorschijn.
‘Ik zal je missen,’ fluister ik.
‘Ik jou ook.’
De komende drie dagen is hij weg omdat hij en zijn broers nodig moeten gaan jagen. Alice heeft de opdracht gekregen me te ontvoeren en dat zal vanavond in zijn werking gaan met een girls-avondje met Alice en Esmé. Rosalie is er volgens mij ook, maar ik reken er niet bepaald op dat ik het nou zo gezellig met haar zal hebben.
‘We komen zo snel mogelijk weer terug,’ belooft Emmett als hij zijn lippen voorzichtig tegen mijn voorhoofd drukt.
Ik knik en vlieg hem dan om zijn hals. Ik voel hoe hij verstijft en laat hem gelijk weer los.
‘Sorry, even vergeten hoeveel pijn ik je doe.’
‘Het is al een stuk minder, ik vergeet alleen hoe opvliegend je soms kan zijn,’ grinnikt hij.
Hij drukt zijn lippen tegen de mijne, en om het moment niet te verpesten beweeg ik mijn armen haast tergend langzaam naar zijn nek. Na een tijdje schuift Emmett me zonder enige moeite van zich af als er getoeterd wordt vanuit de Jeep. Even vergeten dat Edward en Jasper al in die auto zaten. Jammer. Edward leunt uit het raampje en ik kijk om Emmett heen.
‘Hé, Em je wordt er helemaal romantisch van,’ grijnst Edward.
Ik krijg zin iets naar zijn hoofd te gooien. ‘Bemoei je met iets anders Edward,’ roep ik hem grijnzend tegemoet. Van Emmett’s broers is Edward absoluut mijn favoriet.
‘Jij bent erger met Rose, Ed,’ grijnst Emmett.
‘Em, ik wil je niet storen, maar we moeten wel echt gaan,’ klinkt Jasper’s stem uit de Jeep. Ik knik glimlachend en doe een stapje achteruit.
‘Dag Emmett,’ zeg ik zacht.
‘Dag Noa, mijn lief,’ zegt Emmett zacht en loop achteruit naar de Jeep.
‘Neem een grizzly voor me mee,’ zeg ik met een brede en ongedwongen lach op mijn gezicht.
Het feit dat Emmett het meest van grizzly bloed houdt heeft al vaker hilarische momenten opgeleverd. De lach blijft als ik de jongens uitzwaai en wacht tot ik de Jeep niet meer zie, maar als ik me omdraai naar het grauwe schoolgebouwtje is het snel gedaan met mijn vrolijke stemming.

Het is druk in het gebouwtje, met moeders en huilende kinderen, met spelende kinderen en weet ik wat allemaal nog meer. Ik wring me een beetje opgelaten tussen de mensen door naar een klein kantoortje aan het eind van de gang.
Daar zit een vrouw achter een balie die praat met een jongen van mijn leeftijd.
‘Ah, daar zal ze zijn. Juffrouw Collins?’ de vrouw achter de balie kijkt me vriendelijk glimlachend aan. Ik knik beleefd en steek mijn hand uit. De vrouw stelt zich voor als Hilary Cain. ‘
Goed, Noa en Brad. Jullie lopen deze week stage op onze kleuterschool… Jullie mogen zoveel mogelijk samen doen, en verder zal de betreffende docente alles wel uitleggen,’ glimlacht de vrouw en drukt ons allebei een papier in ons handen.

Tot mijn verbazing bevallen de kleine kleutertjes me wel met hun simpele probleempjes en hun grappige eigenaardigheden.
Aan het eind van de schooldag loop ik gezellig kletsend met Brad naar buiten.
‘Hier, dit is mijn nummer,’ zeg ik glimlachend en steek een briefje met mijn nummer naar hem uit. Hij pakt hem aan en bekijkt hem.
‘Ik bel je nog wel,’ grijnst hij.
‘Dus ik zie je morgen?’ vraag ik.
‘Word jij eigenlijk opgehaald of zoiets?’ vraag ik als ik zie dat hij weg wil lopen.
‘Nee, volgens mij niet,’ zegt Brad zijn schouders ophalend, maar er ligt een vreemde uitdrukking op zijn gezicht.
‘Alice komt me zo ophalen, misschien kan ze jou ook even thuis afzetten,’ bied ik aan. Hij twijfelt even en ik neem een besluit.
‘Ik bel haar wel even of ze het goed vind,’ glimlach ik en vis mijn mobiel uit mijn jaszak.
Nadat ik Alice kort gesproken heb, hang ik op.
‘Het is goed, ze kan hier elk moment zijn,’ glimlach ik. Op het moment dat ik het zeg zie ik haar knalgele Porsche al om de hoek komen.
‘Daar is ze,’ grijns ik en ik lach als ik Brad’s verbaasde gezicht zie.
‘Stap in,’ klinkt Alice’ vrolijke en tinkelende stem.
Ik schuif samen met Brad op de achterbank en Alice rijdt snel naar het door Brad opgegeven adres. Brad stapt nadat hij Alice bedankt heeft uit, en loopt naar de voordeur. Hij belt aan, en Alice wacht tot er iemand opengedaan heeft.
Een wat oudere man doet open, en zodra hij Brad ziet begint hij te schreeuwen. Brad wordt aan zijn arm naar binnen getrokken en de deur valt met een klap in het slot.
‘Het is daar zo mogelijk nog gezelliger dan het bij mij was thuis,’ zeg ik verbijsterd tegen Alice. Ook zij is een tikkeltje uit het veld geslagen, en ze rijdt wat langzamer dan normaal naar huis.
Maar zodra we op de veranda staan, licht haar gezichtje op. ‘Ik heb een heleboel leuke dingen geregeld!’ flapt ze eruit.


Reacties:

1 2

Reactiongirl
Reactiongirl zei op 6 jan 2011 - 18:33:
Niet leuk?!
Je schrijft geweldig en dat weet je en dan zeg jij niet leuk


MyReflection
MyReflection zei op 28 dec 2010 - 12:36:
Hoop dat jullie desondanks er een tijdje geen leuke hoofdstukken geweest zijn, jullie nog wel mijn verhaal willen lezen!

Wat nou niet leuk. Ze zijn nog steeds geweldig.
x


JeRiNo
JeRiNo zei op 20 dec 2010 - 11:54:
Emmett moet een grizzly meenemeeen!!!!
Jij schrijft echt gewoon oneerlijk goed.

En Brad is zielig, dus Noa moet hem helpen

xxxx


realMe
realMe zei op 19 dec 2010 - 19:50:
heb ze allebei gelezen.....
heel mooi
emmet moet een grizly meenemen van haar. dat zie ik hem ook nog wel echt doen, haha


justAgirl
justAgirl zei op 19 dec 2010 - 18:20:
haha, Emmet is echt schattig <3
Arme Brad.. Ik vind het wel zielig voor hem hoor
Noa gaat hem helpen