FanFic.nl

Famous Dad? No way! ft. Big Time Rush

6.

Die avond lig ik naast Nicky in bed, we hebben nog lang gepraat ook nog na het eten.. wat zal ik onze gesprekken gaan missen zeg. Maar ik mag geen spijt hebben, dit is waar ik zolang op heb gewacht! En nu gaat het gebeuren, ik ga hier weg.. ik kijk op de wekker die naast mij op het kastje staat. 02.25 AM geeft het aan, hij kan elk moment afgaan, dus zet ik hem alvast uit en wek Nicky.
“Nicky, wakker worden!”� fluister ik in zijn oor, en hij mompelt wat en draait zijn rug naar me toe. Ik klim over hem heen en lik over zijn wang, dan opent hij zijn ogen en kijkt me aan.
“Gadverdamme Lillith!”� zegt hij als ik het lampje naast zijn bed aan doe.
“Ah! Lily doe dat licht uit!”� roept hij en trekt het deken over zijn hoofd heen.
“Ssht Nicky! Gil niet zo en word wakker het is half drie.”� Dan gaat Nicky recht zitten en kijkt moe naar zijn wekker, springt uit bed en begint gehaast zijn kleren aan te trekken en ik kijk hem aan, ik heb moeite om mijn lach in te houden.
“Wat lach je nou?”� vraagt Nicky en kijkt me raar aan.
“Ik lach niet, en kijk even hoe je eruit ziet,”� antwoord ik en Nicky bekijkt zich in de spiegel en ziet dan dat hij in zijn haast zijn T-shirt verkeert om heeft aangedaan. Ik lach zachtjes en stap ook het bed uit en doe mijn kleding aan. Nicky loopt naar zijn kast en haalt de koffer en twee tassen eruit en zet die voor het bed neer.
“Zo,”� zegt hij en kijkt mij aan, ik kijk terug.
“Ik ga even mijn tanden poetsen, ben zo terug.”� Ik loop op mijn tenen naar de badkamer, ik heb er geen zin dat ik gepakt wordt voordat we weg gaan, dus doe ik extra zachtjes. Even later komt ook Nicky de badkamer binnen en poetst ook zijn tanden, terwijl ik mijn haar borstel. Als ik klaar ben pak ik mijn tandenborstel, aardbeientandpasta en borstel en loop terug naar Nicky’s kamer en stop het snel in de koffer. Ik kijk naar de wekker, 02.45 AM, dat hebben we snel gedaan, nog een kwartier. Wanneer Nicky binnen komt pakken we mijn spullen en lopen zachtjes naar beneden en zetten het in de hal neer, ik loop nog snel even naar de keuken om een flesje water te pakken en in de woonkamer de oplader van mijn telefoon. In de gang heeft Nicky zijn jas, de mijne en de koffer en rugtas al gepakt en loopt naar buiten, en zet alles in de kofferbak. Ik loop naar de deur en kijk nog een keertje achterom, dit was het dan. Mijn jeugd, mijn leven, laat ik hier allemaal achter. Ik laat Nicky achter. Er loopt een traan over mijn wang en ik veeg hem snel weg, ik moet niet gaan huilen nu, ik moet blij zijn dat ik een broer.. nep-broer heb die zoveel van mij houd dat ie mij helpt om hier weg te komen. Ik stap in de auto naast Nicky en we rijden weg, op naar het vliegveld. In de auto zet Nicky een cd’tje op en zingt luid mee met Like We Used To van A Rocket To The Moon.
Als we op het vliegveld aankomen is het drie uur, nog een kwartiertje en dan zit ik in het vliegtuig en ga ver weg bij Nicky vandaan. We moeten nu alvast afscheid nemen omdat hij niet meer kan naar de balie waar ik mijn ticket moet halen.. gelukkig kon hij wel mee om mijn koffer weg te brengen.
“Nou, hier staan we dan,”� zegt Nicky als we in de grote hal staan, en hij kijkt om zich heen.
“Jep, daar staan we dan..”� zeg ik hem na, Nicky kijkt me aan en geeft me een knuffel en een zoen op mijn wang.
“Pas alsjeblieft goed op jezelf Lily, ik wil niet dat je iets ergs overkomt.”�
“Doe ik, maar dan moet jij het ook doen,”� zeg ik en kijk hem aan. Er staan tranen in zijn ogen, maar hij houd zich sterk. Voor mij..
“Belooft, maar jij moet dan ook wel je beloftes nakomen, oké?”� vraagt hij en geeft me een klein kusje op mijn lippen.
“I promise.”� En ik houd twee vinger in de lucht, Nicky kijkt me lachend aan en geeft me een laatste knuffel. Waarom voelt dit zo fout? Het is alsof ik hem inde steek laat, maar ik moet volhouden.. voor Nicky en voor mijzelf.
“Ik hou van je Lily-Boo,”� fluistert Nicky in mijn oor en laat me dan los.
“Ik hou ook van jou Nicky-Boo,”� zeg ik, pak de koffer vast en slinger de rugtas over mijn schouder. Ik kijk Nicky nog een laatste keer aan en loop dan naar de balie.
“Goedenacht, wat kan ik voor u betekenen?”� vraagt de man achter de balie, en kijkt me vriendelijk aan.
“Ik eh, een vriend van mij heeft gebeld voor een ticket naar Los Angeles,”� stotter ik.
“Uw naam graag,”� vraagt de man dan. Oh mijn, wat moet ik nu zeggen, welke naam heeft Nicky mij gegeven. Ik probeer er wel een.
“Lillith eh, Wesley,”� zeg ik dan onzeker. De man kijkt in zijn computer en knikt dan.
“Ja hier heb ik het. Een ticket naar Los Angeles,”� zegt hij een geeft me de ticket.
“Je moet naar gate 5, ik wens je een fijne vlucht Lillith,”� zegt de man, ik zeg gedag en loop naar gate 5 waar een stewardess mijn ticket aanneemt en me mijn stoel aanwijst. Als ik net zit hoor ik een stewardess door de intercom vragen om onze riemen vast te maken en elektronische spulletjes uit te zetten omdat we zo gaan opstijgen. Naast mij komt een oude vrouw te zitten en ze kijkt me lief aan.
“En wat doe jij hier alleen kindje?”� vraagt ze vriendelijk en ik kaak haar aan, zal ik het haar zeggen? Ik ken haar niet eens.
“Ik ga opzoek naar mijn vader,”� zeg ik dan. De vrouw kijkt me vriendelijk aan en vraagt of ik hier alleen ben of dat ik samen ben.
“Nee mevrouw, ik ben hier alleen, mijn vriend heeft me net gebracht,”� antwoord ik en we praten nog even verder als het vliegtuig ineens begint te schokken en in beweging komt. Ik klem mijn handen aan de armleuning kijk de vrouw bang aan. We gaan opstijgen, blijft u alstublieft rustig zitten en houd uw riem om, als we in de lucht zijn krijgt u een seintje dat u uw riem los kunt maken. Heb een fijne vlucht.
“Is dit je eerste keer in een vliegtuig kindje? Je ziet helemaal wit,”� vraagt ze bezorgt en ik knik.
“J-ja, ik heb nog nooit gevlogen,”� antwoord ik, en kijk bang uit het raampje naast mij. De vrouw vraagt aan de stewardess om een glaasje water en ik ril.
“Wil je misschien van plaats met mij ruilen kindje?”� Ik knik en kijk de vrouw dankbaar aan die opstaat en op mijn plaats gaat zitten.
“Dank u wel mevrouw,”� zeg ik en de stewardess komt aangelopen met een glaasje water en geeft het aan mij, ik neem snel een slokje en voel me al wat beter nu we in de lucht zijn.
“Ik heet trouwens Lillith. Lillith Wesley,”� zeg ik en steek mijn hand uit naar de vrouw, die hem aanpakt.
“Laiza Handles, zeg maar Laiza en geen mevrouw, dan voel ik me zo oud,”� lacht ze.
“Oké, nou aangenaam kennis te maken, Laiza,”� zeg ik lachend.
“Van hetzelfde Lillith,”� zegt Laiza en kijkt me vriendelijk aan. Laiza en ik praten nog een tijdje door over van alles, meidendingen. Laiza mag dan wel oud zijn, ik kan gemakkelijk met haar praten over dingen waar ik met Nicky nooit over heb kunnen praten. Na een tijdje begin ik te gapen en ben ik best wel moe geworden.
“Kun je niet beter gaan slapen kindje?”� vroeg Laiza en ik knikte.
“Ja wel, maar mijn tas dan,”� gaapte ik en wees naar het schoudertasje wat ik op mijn schoot had liggen. Laiza knikte.
“Maak je daar maar geen zorgen over Lillith, ik blijf hier bij jou, en als ik even ga lopen of naar de wc ga neem ik je tasje wel even mee. Of zitten er belangrijke spulletjes in?”� vroeg Laiza aan me, ik schudde mijn hoofd.
“Nee, alleen even mijn mobieltje eruit halen,”� zei ik en ik ritste de rits open en pakte mijn telefoon eruit en stopte het in mijn broekzak. Gelukkig had ik mijn paspoort, portemonnee en ID-kaart al in mijn jaszak gestopt, dus daar hoefde ik niet bang voor te zijn dat die gejat zou worden. Laiza vroeg een stewardess om een deken en een kussen, even later komt ze weer terug en geeft het kussen en de deken aan mij en ik leg me goed in de stoet tot zover het kan en sluit mijn ogen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.