Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Famous Dad? No way! ft. Big Time Rush » 12.

Famous Dad? No way! ft. Big Time Rush

27 dec 2010 - 16:50

1606

0

206



12.

Als Kendall naast Carlos op de bank gaat zitten schuift Carlos helemaal naar de zijkant van de bank, ik begin te lachen en Carlos kijkt me met grote ogen aan en hij staat op. Ik stop met lachen, spring van de bank af en zet het op een rennen, halverwege de trap voel ik hoe een hand mij bij mijn enkel pakt en ik wordt terug getrokken. Daar lig ik dan, boven op Carlos, ik kijk hem boos aan terwijl hij lachend terug kijkt.
“Argh! Carlos moest dit nou?”¯ vraag ik, ik ga van hem af en ga naast hem zitten, Carlos staat op en rijk zijn hand naar me uit, ik pak hem aan en hij trekt me omhoog.
“Jep, dat moest,”¯ zegt Carlos en ik ren snel naar boven met hen op mijn hielen. Ik ga de logeer kamer binnen en spring op mijn bed, Carlos komt ook de kamer binnen gerent en kijkt me speels aan.
“Als jij gaat doen wat ik denk dat je gaat doen, zal ik als ik jouw was dat maar niet gaan doen,”¯ zeg ik terwijl ik langzaam naar achter kruip. Carlos schud zijn hoofd, neemt een aanloopje en springt op het bed, pakt mij vast en rolt mij op mijn rug. Nu zit Carlos boven op mij en kijkt mij grijnzend aan.
“Zo, en wat had mevrouw nu nog te zeggen hé?”¯ zegt hij en ik zwijgend naar Carlos.
“Haal die grijns van je smoel, of ik doe het,”¯ zeg ik dreigend en Carlos buigt zich naar me toe, even ben ik bang dat hij me wilt gaan kussen maar dan veegt hij zijn gezicht met slagroom af op mijn gezicht.
“Carlos!”¯ gil ik en ik probeer hem van me af te duwen, maar omdat hij sterker is dat wat ik ben, krijg ik hem niet van me af en ik begin te gillen.
“Carlos ga met je slagroomkop van me af! Carlos!”¯ Ik hoor voetstappen de trap op komen en zes paar ogen kijken ons verbaast aan. Carlos draait zich om naar de jongens en kijkt hun lachend aan.
“Eh jongens, een beetje hulp zou fijn zijn,”¯ zeg ik en duw nog eens een keer met mijn handen tegen Carlos’ borst aan, dan begin ik met mijn benen te trappelen en heen en weer te wiebelen waardoor Carlos hij evenwicht verliest. Ik grijp mijn kans en duw hem van mij af en ga op hem zitten, ik kijk grijnzend van zijn gezicht naar zijn shirt en schuif die omhoog.
“Wat ga j-,”¯ zegt Carlos maar voor dat hij zijn zin kan afmaken ga ik met mijn gezicht over zijn buik heen en maak bij zijn navel een scheetgeluid met mijn mond, Carlos begint te gillen als een meisje en de jongens kijken ons lachend aan. Dan doe ik zijn shirt weer terug naar beneden en er ontstaan rare bobbels onder zijn shirt van de slagroom, ik kijk goedkeurend naar zijn buik en loop naar de jongens toe.
“Zijn de pizza’s al klaar?”¯ vraag ik en op dat moment horen we de oven piepen. Carlos, Kendall en Logan stormen de trap af naar beneden, James en ik blijven als enige boven.
“Oké, die sporen niet,”¯ zegt ik en schud lachend mijn hoofd.
“Tja, het is pizza. Wat had je dan verwacht? Dat ze rustig naar beneden zouden gaan?”¯ vraagt James en ik haal mijn schouders op.
“Weet niet, zou toch kunnen?”¯ antwoord ik en wil de kamer uitlopen als James mij opeens optilt en over zijn schouder gooit en naar beneden loopt. Dat heb ik weer hoor!
“James! Heb je niets beters te doen dan zo met mij naar beneden gaan?”¯ vraag ik en James kietelt in mijn knieholte en ik begin te lachen.
“Ah! Niet doen, haha, stop!”¯ roep ik lachend, dat ga ik met mijn nagels langs zijn rug naar beneden en weer omhoog. Ik voel hoe James rilt en doe het nog eens.
“Oké, dit kriebelt.. Niet leuk Lillith,”¯ zegt hij serieus en hij loopt de kamer binnen. Ik kan niet zien hoe de jongens kijken of wat ze doen, maar dit geeft en heel fout gezicht.
“Zet me dan neer, of ik doe het nog eens,”¯ en ik zet mijn handen weer in zijn nek. James zet me snel neer en gaat de keuken in. Ik kijk hem even na en ga dan naast Kendall op de bank zitten die met een stuk pizza zit te spelen.
“Je weet toch wel dat je dat ook nog moet eten hé?”¯ vraag ik en kijk hem aan, Kendall knikt en neemt een hap.
“Als je ook nog wilt, het staat in de keuken,”¯ zegt Logan, ik sta op en loop de keuken in waar Carlos net uit komt gelopen, met een schoon shirt.
“Hey slagroomjongen,”¯ zeg ik en Carlos kijk me lachend aan en loop met zijn bord pizza naar de kamer. In de keuken zit James op het aanrecht met een bord op zijn schoot, ik pak ook een bord uit de kast en leg er een pizzapunt op en ga op een barkruk aan het kookeiland zitten.
“Sorry dat ik je net optilde,”¯ zegt James en ik kijk hem verbaast aan.
“Waarom sorry? Zo erg vond ik het niet hoor,”¯ zeg ik en James lacht.
“Oké, ik dacht dat je het niet leuk vond,”¯ zegt hij en neemt een hap, verveelt kijk ik naar mijn bord, ik heb helemaal geen honger en ik heb al helemaal geen zin in pizza. James zakt van het aanrecht af en komt met zijn bord naast me zitten.
“Is er soms iets Lillith?”¯ vraagt hij en ik voel hoe hij me aan kijkt, ik schut mijn hoofd.
“Nee, ik heb gewoon geen honger,”¯ zeg ik en ik kijk in zijn hazelbruine ogen, hij kijkt terug en knikt dan.
“Dat kan,”¯ zegt hij, en zwijgend kijk ik hoe James zijn pizza verder opeet. Logan komt binnen gerent en sluit de deur en kijk ons bang aan.
“Logan wat is er?”¯ vraag ik terwijl James onze borden opruimt, Logan schud zijn hoofd en houd zijn vinger voor zijn lippen als teken dat we stil moeten zijn, James en ik kijken elkaar aan en halen onze schouders op. Logan gaat naast me zitten maar zegt verder niets, als James ook gaat zitten kijkt hij langs mij heen naar de deur, ik draai me om en zie dat er iemand achter sta. Voorzichtig word de deur opzij geschoven en Kendall loopt naar binnen, legt zijn vinger op zijn lippen en sluipt naar Logan toe die nog steeds stil voor zich uitkijkt. Als Kendall zijn hand op Logan’s schouder legt, schrikt Logan zo erg dat hij een gil geeft en van de stoel afvalt.
“Ach Logie, relax! Ik ben het maar,”¯ zegt Kendall lachend en helpt zijn vriend overeind, Logan kijkt Kendall raar aan en beide gaan ze aan tafel zitten.
“Logan vertel nou wat er is,”¯ zegt James en kijkt Logan vragend aan, Logan haalt zijn schouders op en speelt met zijn vingers.
“Carlos liet me schrikken, dat is alles,”¯ zegt hij met een schorre stem en loopt de keuken uit, James en ik kijken hem vaag na terwijl Kendall begint te lachen.
“Oh, Carlos liet hem niet schrikken of wel dan?”¯ vraag ik en ik kijk Kendall doordringend aan, die zijn hoofd schud.
“Nee joh, die is gewoon bang van de films van vanmiddag,”¯ zegt hij terwijl hij de tranen van zijn wangen afveegt met de rug van zijn hand.
“Daarom deed hij net dus zo raar,”¯ zegt James en Kendall knikt.
“Juist,”¯ zeg ik en ik sta op en loop de keuken uit. In de kamer zitten Carlos en Logan op de bank naar het zwarte scherm te kijken van de TV, ik ga tussen hun in zitten en kijk hen omstebeurt aan.
“Is het interessant jongens?”¯ vraag ik, maar ik krijg geen antwoord terug.
“oké, dan niet,”¯ zeg ik, sta op en zet de radio aan, de kamer vult zich met de muziek van Bruno Mars en ik ga op de andere bank liggen, James en Kendall komen ook de kamer binnen gelopen en kijken ons aan.
“Wat zitten jullie er lekker bij,”¯ zegt Kendall terwijl hij tussen Carlos en Logan in gaat zitten. James komt naar mij toegelopen, tilt mijn voeten op, gaat zitten en laat mijn benen op zijn schoot zakken en neuriet mee met het liedje.

Na een halfuurtje gekloot te hebben met de jongens - gelukkig waren Logan en Carlos weer wat vrolijker nadat James op zijn plaat was gegaan toen ik een gemeen grapje over hem maakte en weg was gerend - ga ik naar boven, pak mijn toilettas van het bureau en loop de badkamer binnen. Uit mijn toilettas haal ik een paar wattenschijfjes en een flesje make-upremover en haal mijn make-up van mijn gezicht af, als ik daarmee klaar ben poets ik mijn tanden. Wanneer ik helemaal klaar ben loop ik naar de logeerkamer en trek mijn pyjama aan, en op het moment dat ik mijn shirtje uittrek blijft mijn haar vast zitten aan mijn ketting en krijg het zelf niet los, als ik iemand op de trap hoor lopen, begin ik naar diegenen te roepen.
“Hey, wil je even helpen?”¯ roep ik en ik hoor voetstappen mijn kant op komen en ik voel hoe iemand mijn haar losmaakt van mijn ketting en mijn shirt over mijn hoofd trekt. Als ik opkijk zie ik James staan die mijn shirt opvouwt en hem op het bureau legt en met zijn rug naar mij toe blijft staan.
“Wa-,”¯ zeg ik maar James praat door me heen zodat ik geen kans krijg om mijn zin af temaken.
“Ik wacht wel,”¯ zegt hij, ik trek snel een tanktop aan, loop naar James toe en sla mijn armen rondom zijn middel. James draait zich om en slaat dan ook zijn armen om mij heen, zwijgend kijken we elkaar aan.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.