Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Famous Dad? No way! ft. Big Time Rush » 23.

Famous Dad? No way! ft. Big Time Rush

27 dec 2010 - 18:17

1085

0

308



23.

Na een tijdje zet James de kraan uit en stapt voor mij de douche uit, ik pak een handdoek en sla die om mij heen. James pakt ook een handdoek en stapt met een boxershort in zijn hand de douche weer in, ik kijk hem raar na en voordat hij de deur dicht schuift kijkt hij me aan.
“Ik kleed me hier om,”¯ zegt hij als hij mijn vragende blik ziet, ik knik en begin mijzelf af te drogen. Wanneer James klaar is klopt hij op de deur en ik kijk op.
“Ben je al aangekleed?”¯ vraagt James, ik knik en bedenk me dat hij dat helemaal niet kan zien.
“Eh, ja kom maar,”¯ antwoord ik snel en James stapt de douche uit, we staan tegenover elkaar in ons ondergoed en beginnen te lachen.
“Ik dacht dat je zei dat je was aangekleed,”¯ zegt James met een glimlach.
“Dat ben ik toch ook?”¯ vraag ik en kijk hem lachend aan.
“Ja, dat is waar,”¯ antwoord James en hij gaat op de rand van het bad zitten. Ik trek mijn broek en shirt aan, dan draai ik me om naar James en gooi ook mijn handdoek in de wasmand. James gaat achter mij staan en kijk in de spiegel, die beslagen is van het hete water toen we onder de douche stonden.
Wanneer James en ik onze haren hebben gedroogd lopen we de badkamer uit waar Logan en Kendall net hun slaapkamer uit komen gelopen, en kijken ons vragend aan.
“Hebben jullie nou samen gedoucht?”¯ vraagt Kendall en James en ik knikken.
“Echt waar?”¯ vraagt Logan, ik zucht en James knikt. Dan kijk ik hun met grote ogen aan en schud mijn hoofd.
“Nee, niet zo!”¯ zeg ik snel en Kendall en Logan beginnen te lachen.
“Oh,”¯ zegt Kendall en kijkt ons raar aan. We lopen met zijn vieren naar beneden, in de woonkamer staan Carlos en Paul net op van de bank en lopen ons voorbij de gang in, Logan en Kendall gaan elk op een stoel zitten en ik ga naast James op de bank zitten. We horen hoe Carlos en Paul hun schoenen en jassen aantrekken en de deur openen.
“Waar gaan jullie heen?”¯ vraagt Kendall hun en kijkt naar de gang.
“Naar de supermarkt!”¯ word er vanuit de gang geroepen en de deur valt in het slot.
De rest van de middag hebben we games gespeeld op de Playstation4, race games, worstelgames, Paul heeft echt heel veel. Kendall, Paul en Logan zijn nu tegen elkaar aan het racen, ik lig tegen James aan op de bank met mijn ogen dicht, James’ ademhaling in zo rustig dat ik bijna inslaap val. Dan sta ik op en loop richting de deur.
“Wat ga je doen?”¯ roept James mij achterna.
“Geen idee!”¯ roep ik terug terwijl ik naar boven loop, boven blijf ik op de gang staan en draai een rondje. Ik sta stil voor een deur en kijk er dan nieuwsgierig naar.
“Wat zit er achter die deur?”¯ fluister ik zachtjes tegen mijzelf, doe dan voorzichtig de deurklink naar beneden, doe de open en loop de kamer binnen. De deur sluit ik achter mij en kijk de kamer door, in de kamer staan allerlei verschillende muziek instrumenten, een basgitaar, een elektrische en akoestische gitaar, ook staat er een drumstel en vijf paar microfoons. In de hoek van de kamer zie ik een mooie zwarte vleugelpiano staan, ik loop ernaar toe en ga op het krukje achter de piano zitten. Met mijn hand strijk ik over de witte toetsen heen, dan druk ik een paar noten in. Opeens herinner ik mij een liedje dat ik vroeger altijd met Olivier speelde, nou ja ik speelde piano en Olivier volgde met beatbox. Ik begin te spelen en zing zachtjes mee met wat ik speel, ik ga zo op in het nummer dat ik niet merk dat de deur word open gedaan en er iemand naar binnen komt. Als het nummer klaar is stromen de tranen over mijn wangen en ik doe geen moeite om de weg te vegen en denk aan de jongen in Chicago. Dan hoor ik iemand achter mij klappen, snel veeg ik mijn tranen we en draai me om, Logan staat achter mij met een glimlach op zijn gezicht, hij komt naar me toegelopen en komt naast mij op het krukje zitten.
“Ik wist niet dat je piano kom spelen én zingen,”¯ zegt Logan en hij kijkt me aan.
“Kan ik ook niet,”¯ zeg ik en kijk naar de zwart met witte toetsen van de piano.
“Jawel, ik heb het toch zelf gehoord,”¯ zegt Logan lachend, ik haal mijn schouders op en er ontsnapt een traan uit mijn oog en rolt over mijn wang naar mijn kin toe. Ik draai snel mijn hoofd de andere kant op in de hoop dat Logan het niet ziet, maar dat heeft hij wel. Logan draait mijn hoofd naar zich toe en veegt voorzichtig de tranen weg van mijn gezicht, dan tilt hij mijn kin op en kijkt me aan.
“Hey, vanwaar die tranen Lily?”¯ vraagt Logan, ik kijk hem aan en slik met moeite de brok in mijn keel weg.
“Door dat nummer moest ik gewoon even aan vroeger denken,”¯ antwoord ik en Logan knikt, dan geeft hij mij een knuffel en staan op. Hij steekt zijn hand naar me uit, ik kijk er even naar maar pak hem dan vast, Logan trekt me overeind en we lopen samen naar beneden. In de woonkamer zitten Kendall en James op de bank TV te kijken, Logan gaat naast James op de bank zitten en ik loop de keuken in waar Carlos een spel op zijn laptop speelt en Paul een woordzoeker uit de krant maakt. Ik pak een glas uit het kastje boven het aanrecht, vul die met water en neem een slokje dan loop ik naar Paul toe en ga naast hem staan en kijk mee over zijn schouder naar de woordzoeker die hij aan het maken is. Paul draait zich naar me om en kijk me aan, als hij ziet dat mijn ogen nog een beetje rood zien van daarstraks kijk me verbaast aan.
“Hey meisje, is er net wat gebeurt boven?”¯ vraagt hij en ik schud mijn hoofd.
“Nee hoor, niets om je zorgen over te maken,”¯ antwoord ik, Paul knikt en buigt zich weer over de krant heen. Ik loop naar de kamer en ga naast Kendall op de bank zitten en kijk naar de TV, ze kijken Phineas and Ferb.
Als ik die avond naast James in bed lig denk ik aan Nicky en de jongens, met een glimlach op mijn gezicht val ik op James’ borst inslaap.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.