FanFic.nl

Famous Dad? No way! ft. Big Time Rush

24.

Twee weken later.

De afgelopen twee weken is er veel gebeurt, Kendall was jarig, eindelijk twintig! Zij vriendin Engelien, zijn ouders en twee broers waren langs gekomen, het was heel erg gezellig die dag. Ook Ik heb de jongens over mijn verleden verteld daarna heb ik nog uren in James’ armen na gehuild. Alle vier vonden ze het verschrikkelijk wat er mij allemaal is over komen, maar ook waren ze blij dat ik wel wat vrienden had in Chicago en Nicky natuurlijk. Paul vond het ook goed van mij dat ik het de jongens had vertelt, hij zei dat ik er anders toch maar mee zou gaan zitten wanneer ik mijn verleden voor me hield. James en ik hebben aan Paul vertelt dat we samen wat hebben, hij was er heel erg blij om maar zei ook dat we het stil moesten houden tot dat ik achttien ben omdat het nu illegaal is, want ik ben zeventien en James is twintig. Ook heeft Paul mij aangemeld op de Charles Hidden High School, waar ik deze week naar school ga, gelukkig heb ik al mijn boeken ook al binnen dus die hoef ik niet van docenten te lenen. Mijn kamer is ook al helemaal klaar, ingericht en al naar mijn smaak, het is echt super geworden. Ik heb een tweepersoonsbed, en bureau, een grote dubbelkast, en nog wat andere spulletjes.

Mijn wekker begint luid te piepen vanaf mijn nachtkastje, ik open mijn ogen en druk hem uit, half zeven. Ik draai me om naar James die nog ligt te slapen, ik glimlach en geef hem een kusje op zijn neus en stap uit bed, kleed me aan en loop naar de badkamer waar ik mijn haren borstel en make-up op doe. Als ik klaar ben loop ik de trap af naar beneden, in de woonkamer zitten Paul, Carlos en Logan aan een gedekte tafel te ontbijten, ik ga naast Logan zitten en vul een kommetje met melk en cornflakes en begin te eten.
“Heb je er zin in?”� vraagt Carlos met mond vol met brood, ik knik en slik mijn hap door.
“Jawel, maar pap je moet me wel naar school brengen,”� antwoord ik Carlos zijn vraag en kijk naar Paul die aandachtig de krant leest. Carlos stoot zijn arm aan een Paul kijk verbaast op naar Carlos die naar mij wijst.
“Wat zei je lieverd?”� vraagt Paul en ik begin te lachen.
“Ik zei dat je me wel naar school moet brengen,”� antwoord ik en Paul knikt.
“Zorg er dan wel voor dat je om kwartvoor acht klaar bent,”� zegt hij, ineens voel ik mijn telefoon trillen, ik pak hem uit mijn zak en kijk naar het nummer. Onbekend nummer.. staat in het beeldschermpje. Met een opgetrokken wenkbrauw neem ik op.
“Met Lillith?”� vraag ik en neem nog een hap van mijn ontbijt.
“Lily, met mij. Evan,”� zegt de stem en ik laat van schrik bijna mijn telefoon uit mijn handen vallen, Paul, Logan en Carlos kijken mij verschrikt aan als ze zien dat mijn ogen zich vullen met tranen.
“Evan,”� stotter ik terwijl ik mijn tranen weg veeg.
“Hey liefje, je hoeft toch niet te huilen. Ik ben het maar,”� zegt Evan lachend, als hij mij hoort snotteren.
“Ja weet ik wel, maar ik heb je zo gemist. Net als de andere jongens,”� zeg ik met een glimlach. Op de achtergrond bij Evan hoor ik een kinderstem iets tegen hem roepen, en herken het stemmetje van Liberty.
“Evie! Wie is dat?”� hoor ik haar vragen en begin te lachen. Carlos, Logan en Paul kijken mij vragend aan en ik maar een gebaar van pen en papier, Logan knikt en pakt een kladblok en een pen. Ik krabbel wat op het papier en schuif het naar ze toe, alle drie knikken ze als ze het lezen en gaan weer verder met waar ze mee bezig waren.
“Dat is Lily, Lib.. Ja je mag haar zo ook,”� zegt Evan aan de andere kant van de lijn en dan hoor ik hem zuchten.
“Lily, ik geef je Libby even, anders heb ik straks geen heel huis meer,”� zegt hij en ik begin te lachen, dan hoor ik geruis aan de telefoon en iemand die zachtjes ademt.
“Lily!”� roept Liberty door de telefoon heen en ik houd hem iets bij mijn oor vandaan.
“Hey moppie,”� zeg ik terug met een glimlach op mijn gezicht.
“Hoe gaat het nou met je?”� vraag ik haar en ik krijg een heel verhaal te horen van haar en hoe het allemaal op school gaat. Ik maak af en toe wat geluidjes als teken dat ik luister, ik zie hoe James naar binnen komt gelopen en aan de andere kant van mij komt zitten dan geeft hij mij een kus op mijn wang en pakt een broodje.
“En jij?”� vraagt Liberty en ik denk na, ik zal het haar maar gewoon moeten zegen. Anders komt ze het toch nog wel te weten.
“Nou, ik woon nu bij mijn papa,”� zeg ik en hoor dat Liberty zachtjes grinnikt.
“Maar jouw papa woont toch bij Nicky?”� vraagt ze dan, ik neem snel een slokje sap wat James net voor mij had ingeschonken.
“Ja, maar ik heb nog een papa,”� zeg ik en kijk op de klok. Kwart over zeven, ik moet opschieten als ik om kwart voor acht klaar wil zijn.
“Weetje wat lieverd, ik vertel een andere keer verder goed? Ik moet strakjes ook naar school toe net als jij,”� zeg ik en ik hoor Evan op de achtergrond kuchen en tegen Liberty zeggen dat ze haar schoentjes aan moet gaan doen.
“Oké, doei Lily,”� zegt Liberty nog voordat ze de telefoon weer aan haar broer geeft.
“Dag lieverd,”� fluister ik zachtjes en staar voor me uit.
“Hey Lily, maar waarvoor ik belde is dat ik je iets wil vragen,”� zegt Evan en ik hoor twijfel in zijn stem.
“Je mag me alles vragen, dat weet je,”� zeg ik terwijl ik opsta en de kamer uitloop naar boven.
“Nou, ik ga volgend weekeind naar Los Angeles, in de buurt waar jij nu ook woont. En ik wilde je vragen of je dan een paar daagjes op Libby wilde passen,”� zegt Evan met nog steeds de twijfel in zijn stem.
“Maar natuurlijk wil ik dat!”� zeg ik blij en ik hoor Evan lachen.
“Nou oké, bedankt,”� zegt hij lachend.
“Nee, jij bedankt. Dan zie ik jou en Libby ook nog eens,”� zeg ik en kijk naar mijn spiegelbeeld.
“Ja dat is waar, maar ik moet nu echt gaan. Anders krijg ik zo op mijn kop op school omdat Libby te laat is,”� zegt Evan snel. We zeggen gedag en hangen op, ik zet ook meteen zijn nummer in mijn telefoon, zodat wanneer hij weer belt dat ik weet dat hij het is. Snel poets ik mijn tanden, borstel nog een keer mijn haar en werk mijn make-up een beetje bij, als ik helemaal klaar ben en naar beneden loop zie ik dat het tien over half acht is en trek snel mijn schoenen en vest aan. Paul staat al klaar in de woonkamer met mijn nieuwe schooltas en autosleutels in zijn handen.
“Klaar om te gaan?”� vraagt hij, ik knik en hang mijn tas om mijn schouder, geef Logan, Kendall en Carlos een knuffel en geef James een kus. Dan loop ik achter Paul aan naar buiten en stap in de auto, Paul start de motor en we rijden weg.

Wanneer Paul de auto op de parkeerplaats van school parkeert stappen we uit en lopen richting de voordeur van de school. Op het bord voor de deur staat met grote letters de naam van de school. Charles Hidden High School. Zenuwachtig speel ik met het kettinkje dat ik om mijn hals heb hangen en loop achter Paul aan naar de receptie, waar een vrouw ons raar aankijkt en het raampje waar ze achter zit open schuift.
“Waarmee kan ik u helpen”� vraagt ze als ze van Paul naar mij en weer terug naar Paul kijkt.
“Ik heb mijn dochter twee weken terug ingeschreven, en die gaat vandaag naar school,”� antwoord Paul en de vrouw knikt. Ze rommelt wat in het laatje onder haar bureau en haalt daar een stapeltje papieren uit en geeft die aan Paul.
“Als u dit even wilt doorlezen en wilt tekenen,”� zegt ze, Paul knikt en leest het door terwijl ik de aula door kijk. Overal zitten kinderen in groepjes bij elkaar, sommige zitten aan tafels, sommige staan bij de snoepautomaat en sommige staan maar wat rond te lopen of gaan de trappen op naar boven. Als ik me weer naar Paul en de vrouw omdraai geeft ze mij een papier en een sleutel aan, ik kijk er even naar.
“Dit is je rooster, daar staan al je vakken op en de lokalen, en je kluissleutel. Veel plezier op je eerste dag,”� zegt ze en ze schuift het raampje weer dicht. Ik kijk naar Paul die de aula rond kijkt, dan draait hij zich weer naar mij toe en kijkt me lachend aan.
“Nou, maak er een leuke dag van lieverd. En bel me als je klaar bent, goed?”� vraagt hij, ik knik en geeft Paul een knuffel.
“Is goed pap,”� antwoord ik, Paul geeft me nog een kus op mijn hoofd en verlaat de school. Daar sta ik dan, in mijn eentje in een grote onbekende school. Hoe moet ik me hier in vredesnaam gaan redden?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.