FanFic.nl

Famous Dad? No way! ft. Big Time Rush

26.

Als de bel gaat sta ik op en loop samen met Sky het lokaal uit, al die dode beesten aan de muur geven mij de rillingen. In de aula zie ik hoe Devon een klein meisje van een stoel af duwen en gaat er zelf op zitten, de andere kinderen aan de tafel staan snel op en lopen stilletjes weg. Ik schud mijn hoofd en loop met Sky de school uit, buiten gaan we op een bankje zitten. Sky pakt wat te eten uit zijn tas en begint zijn brood op te eten, hij kijkt mij vragend aan terwijl hij op zijn brood kauwt.
“Heb je niets bij je?”� vraagt hij als hij zijn hap heeft doorgeslikt, ik schud mijn hoofd en Sky steekt zijn andere heft van zijn brood naar me uit.
“Dank je, Sky, ”� zeg ik en dankbaar pak ik het aan en begin ook te eten. Als we klaar zijn met eten kijk ik op mijn telefoon en zie dat het al half twaalf is.
“Hoe laat gaat de bel eigenlijk?”� vraag ik Sky en hij kijkt me aan.
“Eh, om half een,”� antwoord hij, ik knik en zucht even. Wanneer er een windvlaag langs ons heen komt ril ik en Sky kijkt me lachend aan.
“Ah, heb je het koud?”� vraagt hij en ik knik lachend, Sky staat op en we lopen naar binnen. In school is het een stuk warmer dan buiten en ik ga op een stoel zitten, Sky komt naast mij zitten en speelt verveelt met zijn armband. Er loopt een groepje eersteklassers met een grote boog langs ons heen, ik kijk ze na en draai me dan weer terug naar Sky, die met zijn telefoon aan het spelen is.
“Mag ik je nummer?”� vraagt Sky opeens en ik kijk hem aan.
“Natuurlijk,”� zeg ik en haal mijn telefoon tevoorschijn en geef die aan Sky. Ik krijg Sky’s telefoon in mijn handen gedrukt en zet mijn nummer erin, dan geef ik hem weer terug aan Sky. Wanneer ik de mijne weer krijg zie ik dat ik een sms’je heb.

Hey liefje,
Hoe laat ben je klaar met school,
want dan kom ik je ophalen.
Hou van je,
James.

Met een glimlach lees ik het sms’je, en bedenk me dan dat ik niet weet tot hoe laat ik op school zit en kijk naar Sky die met een pen op zijn hand aan het teken is.
“Hey Sky, tot hoe laat zitten we eigenlijk op school?”� vraag ik hem en Sky kijk bedenkelijk naar me op.
“Eh, twee uur,”� zegt hij dan, ik knik en Sky gaat weer verder met zijn tekening terwijl ik James terug sms.

Hey schat,
Ik ben om twee uur klaar.
Hou ook van jou,
Lily.

Ik klik op verzenden en stop mijn telefoon weer terug in mijn broekzak, als de bel gaat kijken Sky en ik naar elkaar en staan op. Samen lopen we naar de gymzalen en Sky laat mij bij de gymleraar achter en loop naar de jongenskleedkamer. Ik kijk naar de leraar die op een clipboard de namenlijst doorkijkt.
“Jij bent Lillith Wesley?”� vraagt ze en ik knik.
“Ik ben Sylvia Anderson, jouw gymleraar,”� zegt ze en geeft mij een hand.
“Ik neem aan dat je nu geen gymspullen bij je hebt?”� vraagt ze en ik schud mijn hoofd.
“Nee mevrouw,”� antwoord ik, mevrouw Anderson knikt en wenkt dat ik met haar mee moet. Ik loop achter haar aan de gymzaal in en ga naast haar op een houtenbankje zitten en zet mijn tas naast mijn voeten neer. Mevrouw Anderson en ik praten nog even door, en kijken op als de leerlingen luidruchtig binnen komen gelopen, ik zie dat Sky als enige achteraan loopt met zijn hoofd naar beneden gebogen. Wanneer Sky mij ziet zitten komt hij naast mij zitten, en kijkt me lachend aan.
“Jij doet nog niet mee?”� vraagt Sky en ik schud mijn hoofd.
“Volgende week,”� antwoord ik, Sky knikt en mevrouw Anderson klapt in haar handen.
“Oké jongens en meisjes, we gaan beginnen,”� zegt mevrouw Anderson, ze verdeelt de klas in twee teams en ze beginnen met trefbal. Na een tijdje zijn alleen Devon, Matisse, Samantha, Kendra en Sky nog over, Samantha en Sky tegen Matisse, Kendra en Devon.. nou dat wordt wat. Ik zie hoe Devon een bal in zijn handen houd en gemeen naar Sky grijnst terwijl Sky zelf ook een bal vast heeft en bang terug kijkt. Ergens weet ik gewoon dat Devon de bal hard naar Sky wilt gaan gooien dus begin ik naar Sky te roepen.
“Je kunt het Sky!”� roep ik vanaf de zijkant, Sky kijkt snel naar mij, glimlacht en kijkt dan weer naar Devon. Dan gaat alles plots heel snel, ik zie hoe Devon de bal hard gooit, niet naar Sky of Samantha maar hij gooit de bal mijn kant uit. Voordat ik het door heb, krijg ik de bal in mijn gezicht en van achterover van het bankje af op de grond, even is het zwart voor mijn ogen en voel ik hoe twee paar handen mij overeind helpen. Ik knijp mijn ogen stijf dicht en open de dan langzaam, ik kijk dan recht in de blauwe ogen van Sky die me bezorgd aankijkt.
“Gaat het Lily?”� vraagt hij, ik schud mijn hoofd maar dat doet zo’n pijn, dat ik met mijn handen mijn hoofd vastpak en niet aan de pijn probeer te denken.
“Mijn hoofd draait en ik voel me duizelig,”� fluister ik zachtjes, Sky knikt en dan komt mevrouw Anderson naar me toe gerent.
“Wat is hier gebeurt?”� vraagt ze als ze mij ziet zitten, Samantha verteld het hele verhaal en Devon wordt de les uitgestuurd. Sky helpt me overeind en ik voel iets warms oven mijn lippen vloeien, ik ga met mijn hand langs mijn neus en lippen en kijk naar mijn hand. Op mijn hand zit bloed, Sky kijkt geschrokken naar mijn hand en neemt me mee naar de meisjestoiletten buiten de gymzaal, het kan hem nu niet zo veel schelen wanneer de meiden die voor de spiegels hun make-up en haar staan te doen. De meiden kijken mij verschrikt aan en verlaten dan snel de toiletruimte, Sky haalt uit een toilethokje een groot stuk toiletpapier van de houder af en houd die tegen mijn neus aan.
“Ik kan niet geloven dat Devon dat opzettelijk deed,”� zegt Sky boos en knijpt ietwat hard in mijn neus.
“Eh, Sky,”� zeg ik met een pijnlijk gezicht, Sky verschrikt kijkt me aan en verslapt zijn vingers zodat hij niet meer zo hard knijpt. Sky kijkt op zijn horloge en zucht dan.
“Het is maar goed dat de les zo voorbij is,”� zegt Sky en hij kijkt me aan, ik knik en Sky haalt het toiletpapier van mijn neus af en veegt het laatste beetje opgedroogde bloed weg. Dan lopen we terug naar de gymzaal die al leeg is, dan komt mevrouw Anderson naar ons toegelopen met mijn tas in haar handen.
“Het spijt me heel erg Lillith,”� zegt ze, ik haal mijn schouders op en neem mijn tas van haar over.
“Het maakt niet uit,”� zeg ik, mevrouw Anderson knikt en geeft een teken dat we kunnen gaan. Ik wacht buiten de gymzaal in de gang op Sky en staar voor me uit, uit het raam, als ik merk dat er iemand achter mij staat draai ik me om, achter mij staan Matisse, Preston, Kendra, en tot mijn grote ergernis, Devon. Alle vier kijken ze mij vuil aan en komen om mij heen staan.
“Hey slet, waarom ben jij nog niet weg hé?”� vraagt Preston gemeen en Matisse trekt mij hard aan mijn haren naar achteren.
“Au! Laat me gewoon met rust en ga iemand anders lopen pesten ja,”� antwoord ik en wil weg lopen naar word door Devon terug geduwd. Op het moment dat hij iets wilt gaan zeggen komen er leraren in de gang staan en houd hij zijn mond, voordat ze weglopen maakt Devon een vuist gebaar naar mij en kijkt me vuil aan. Ik schrik me dood wanneer ik een hand op mijn schouder voel en draai me snel om, Sky kijkt me lachend aan.
“Wat moesten hun van je,”� vraagt Sky als we de school uit lopen, ik haal mijn schouders op.
“Niets bijzonders,”� antwoord ik en loop met Sky mee naar de parkeerplaats.
Wanneer Sky wegrijd voel ik me helemaal niet meer zo veilig hier buiten, snel bel ik James op zodat hij me kan ophalen. Als ik mijn telefoon weer in mijn broekzak stop, legt er iemand een hand op mijn schouder en angst neemt mijn lichaam over, ik krijg het gevoel dat ik weet van wie die hand zou kunnen zijn, en ook dat ik niet met diegene hier alleen ben.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.