FanFic.nl

Famous Dad? No way! ft. Big Time Rush

27.

Bang draai ik me om en kijk echt in het gezicht van Devon die mij gemeen aankijkt, angstig kijk ik terug, bang voor wat er gaat gebeuren. Achter hem staan Preston en nog wat andere jongens die mij ook aankijken.
“Nou nou, slet, wat doe jij hier zo alleen moet je niet bij die domme emo zijn?”� vraagt Devon en een grijns op zijn gezicht en ik schud bang mijn hoofd. Preston en een andere jongen pakken elk een van mijn armen vast en duwen mij tegen Devon aan die met beide handen mijn hoofd vast pakt. Ik kijk hem bang aan en Devon lacht naar mij.
“Ach, waar is ons sletje bang voor,”� vraagt hij, en Devon brengt zijn gezicht dichter bij die van mij, ik vraag me af wat hij gaat doen..
“Geef antwoord!”� schreeuwt Devon tegen mij en hij spuugt in mijn gezicht, ik schud weer mijn hoofd en voel hoe de twee jongens mijn armen strakker vast pakken en ietsje omhoog duwen wat best wel pijn doet. De tranen staan in mijn ogen en Devon likt over mijn gezicht heen ik ril maar durf niets terug te zeggen, bang dat ze me iets erg aandoen.
“Ik ben niet bang,”� stotter ik uiteindelijk als de twee jongens achter mij harder in mijn armen knijpen en kijk Devon angstig aan die naar mij grijnst, en hij knikt naar de jongens achter mij.
“Ryan, Preston, laat haar maar los,”� zegt hij tegen beide, ik voel hoe de mijn armen los laten en mij een duw geven zodat ik tegen Devon aan val en hij slaat zijn armen strak om mijn middel heen zodat ik niet weg kan. Een beangstig gevoel kruipt in mij als Devon zijn hoofd dichter bij de mijne komt, dan perst hij zijn lippen hard op de mijne en dwingt mij mijn mond open te doen. Ik voel hoe zijn tong in mijn mond rondjes draait om de mijne en ik ril van het gevoel, het is vies. Opeens wordt er getoeterd en Devon laat mij snel los en geeft me een klap in mijn gezicht, ik leg mijn hand op de brandende plek op mijn wang, waar Devon mij had geslagen.
“Ik laat het hier niet bij zitten, begrepen?”� sist Devon in mijn oor, ik knik en hij draait zich om naar zijn vrienden en dan ze rennen snel weg, trillend ik laat me naast mijn tas op de koude stenen zakken en laat tranen stromen over mijn wangen. Ik hoor het portier van de auto open gaan en snelle voetstappen mijn kant op komen, ik sluit mijn ogen om niet te zien wie de persoon is die naast mij neerknielt. De persoon legt zijn hand op mijn schouder en tilt mijn kin op, voorzichtig open ik mijn ogen en kijk met betraande ogen naar James, die mij bezorgt aankijkt.
“Lieverd, wat is er gebeurt?”� vraagt hij, ik schud mijn hoofd en James hangt mijn tas om zijn schouder, legt dan een arm achter mijn rug en legt zijn andere arm onder mijn knieholtes en tilt mij op. In de auto zet hij mij op een stoel en doet mijn gordel om, dan zet hij mijn tas op de achterbank neer en gaat achter het stuur zitten, James start de auto en rijd weg.

Wanneer James de auto voor het huis parkeert stapt hij uit, pakt mijn tas en tilt mij uit de auto, als hij voor de deur staat klopt hij onhandig op de deur. Een paar tellen later gaat de deur open en staat Kendall in de deuropening, hij kijkt ons vragend aan.
“Wat is er gebeurt?”� vraagt Kendall als hij mijn gezicht ziet, James schud zijn hoofd, Kendall knikt en laat hem binnen. James loopt de woonkamer binnen en zet mij naast Logan neer op de bank en zet mijn tas in de gang, ik voel dat Logan naar mijn wang staart en kijk hem aan.
“Lily,”� begint Logan maar ik schud mijn hoofd, sta op van de bank en ren de trappen op naar boven, ik gooi de deur van mijn slaapkamer open en sla hem met een harde klap weer dicht. Huilend laat ik mezelf op mijn bed vallen en ga op mijn zij liggen en staar snikkend naar de muur, de beelden van vandaag flitsen voor mijn ogen voorbij en de zin die Devon als laatste tegen mij zei blijft door mijn hoofd spoken, wat ik ook doe, het laat me niet los. Mijn eerste dag op school wordt ik al gepest net als Sky, en ik heb al een bijnaam.. Slet of sletje, ik heb nu al een hekel aan Devon en zijn vrienden, maar ik ben wel blij dat James zo snel was gekomen want ik wil niet weten wat er was gebeurt als hij langer wegbleef. Ik ga van het bed af en zet de radio aan en zet het geluid iets zachter, dan ga ik op mijn rug op bed liggen en kijk naar het plafond. Elke keer dat ik met mijn ogen knipper zie ik het gezicht van Devon voor me, die gemene grijns op zijn gezicht geeft me de rillingen. Ik probeer er niet zoveel aan te denken en luister naar de muziek van de radio, dan voel ik mijn telefoon trillen vanuit mijn broekzak en ik pak hem en kijk ernaar. Ik heb een sms’je.. van Sky.

Hi Lily,
Ik vroeg me af of je veilig thuis bent gekomen
na dat gedoe met Devon en zo..
Hoe is het met je? Heb je geen last meer gehad
van een bloedneus?
Spreek je morgen,
X. Sky.

Stilletjes staar ik naar het berichtje en lees hem wel zo’n tien keer over, zal ik het Sky vertellen van wat er vanmiddag is gebeurt? Ik schud mijn hoofd en begin de toetsjes in te drukken.

Hey Sky,
Jep, ik ben opgehaald door een vriend en lig nu op bed.
Nee, ik heb er geen last meer van gehad.. gelukkig!
See you!
X Lily.

Ik zet mijn telefoon uit en leg hem op het nachtkastje, sluit mijn ogen en haal rustig adem, ik hoor hoe mijn laatste tranen op mijn kussen vallen. En dan val ik langzaam in slaap.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.