FanFic.nl

Famous Dad? No way! ft. Big Time Rush

31.

Ik wordt wakker in de armen van Carlos, ik kijk om me heen, voor zover ik dat kan, en zie dat we in de woonkamer op de bank liggen. Ik wrijf in mijn ogen en probeer aan gisteravond te denken.. Oh ja! Paul was gister weer terug gekomen van set, en het was nogal laat geworden. Mijn hoofd begint te bonken en ik leg mijn hand op mijn voorhoofd.
“Au, welke dag is het eigenlijk?”� vraag ik mijzelf en denk diep na terwijl ik mij voorzichtig uit Carlos’ armen haal en naar de keuken loop voor een glas water en een aspirine. Vrijdag, het is vrijdag, wat is de week snel gegaan zeg! Sowieso ben ik wel bij dat ik geen last heb gehad van Devon. Ik slik de aspirine door en zet het glas in de vaatwas en loop terug naar de kamer, in de kamer zie ik James, Kendall en Kendall op het kleed liggen, ze slapen nog, net als Carlos. Ik kijk op de klok en zie dat het al kwart over zeven is, ik moet me gaan haasten anders moet Sky straks op mij wachten. Snel ren ik de trap op, de badkamer in en poets mijn tanden, als ik klaar ben doe ik mijn make-up en borstel mijn haren, ik loop de badkamer uit en loop stilletjes naar Paul’s slaapkamer en kijk om een hoekje de kamer in. Paul ligt nog te slapen en ik loop naar hem toe en geef hem een kus op zijn hoofd en loop naar mijn eigen kamer, ik kleed me snel om, pak mijn schooltas en stop snel mijn boeken erin, beneden hoor ik de bel gaan en ik ren snel met al mijn spullen de trap af en struikel bijna over de laatste trede en open hijgend de deur. Sky staat in de deur opening en kijkt me lachend aan, ik trek hem naar binnen, pak mijn schoenen uit de kast en loop de woonkamer in en trek ze aan.
“Wat ben je laat,”� hoor ik Sky zeggen, ik knik en maak snel een gebaar dat hij stil moet doen. Sky kijkt de kamer rond en ziet de jongens liggen en lacht zachtjes. Ik schrijf snel een briefje aan Paul, pak mijn vest en mijn tas en ren met Sky de deur uit, stappen in zijn auto en rijden naar school.

Op school aangekomen rennen we de school in en haasten ons naar het lokaal, maar zien niemand staan. Sky en ik kijken elkaar verbaast aan en lopen naar de receptie en vragen waarom er niemand is.
“Jullie hebben de eerste vijf uur vrij. Meneer Bonzeijm en mevrouw Hermans beide zijn ziek, zijn jullie niet gebeld?”� vraagt de vrouw, Sky en ik schudden onze hoofden.
“Nou, bij deze dan,”� zegt ze en draait zich van ons weg en gaat weer verder met werken. Sky en ik gaan in de aula aan een tafel zitten en kijken elkaar aan.
“Vreemd,”� zegt Sky, ik knik en denk na.
“Tja, of niet. Ik bedoel wie moest ons eigenlijk bellen?”� vraag ik, Sky haalt zijn schouders op en pakt zijn agenda uit zijn tas en bekijkt de telefoonlijst. Ik zie hoe zijn gezicht van een lach naar een boze uitdrukking verandert.
“Laat me raden,”� zeg ik, en we kijken elkaar aan.
“Devon,”� zeggen we tegelijk, en ik schud mijn hoofd.
“Ik had het kunnen weten,”� zegt Sky, ik kijk hem vragend aan en Sky haalt zijn schouders op.
“Dit is mij al zo vaak overkomen,”� zegt hij, ik knik en staar boos voor me uit. Klote Devon, dat hij zo’n rot streek uit haalt, niet te geloven! Gelukkig heb ik nog geen last van hem gehad na maandag toen ik hem tegenkwam met zijn groepje na schooltijd.
“Laten we naar buiten gaan,”� stelt Sky voor en ik knik, we pakken onze tassen lopen de school uit. Samen lopen we naar het rokerspleintje voor de school en gaan op de stenengrond zitten, Sky pakt een pakje Marlboro uit zijn tas en pakt er eentje uit, dan steekt hij het pakje mijn kant op, maar ik schud mijn hoofd.
“Nee dank je, ik rook niet,”� zeg ik, Sky knikt en steekt de sigaret op, ik kijk naar Sky die een trekje van zijn sigaret neemt en vervolgens een paar rookwolkjes uit zijn mond laat ontsnappen. Er komen vier leerlingen onze kant opgelopen en Sky steekt zijn hand naar hun op, ik kijk Sky vragend aan.
“Die vier jongens zijn aardig, ze zitten in de schoolband,”� zegt Sky, ik knik maar vind het toch wel eng. De jongens geven Sky een box en gaan naast ons zitten, alle vier kijken mij nieuwsgierig aan en ik word er zenuwachtig van.
“Lily, dit zijn Taylor, Robyn, Jared en Noved,”� zegt Sky en de vier jongens lachen naar me, ik lach onzeker terug. Ze zien er niet verkeert uit, ze hebben dezelfde style als Sky en ik.
“Hoi,”� zeg ik dan, en zie hoe de vier jongens mij toeknikken als ‘hallo’.
“We zitten de schoolband,”� zegt Jared met een glimlach en ik lach terug.
“Ja, dat hoorde ik,”� zeg ik en de jongens knikken, Sky drukt zijn sigaret uit en kijkt mij aan.
“Ze zí­jn de band, alleen nog niet helemaal compleet,”� zegt Sky en ik kijk eerst hem en dan de vier jongens raar aan.
“Hoezo ‘nog niet helemaal compleet’?”� vraag ik hun, en alle vijf kijken ze mij moeilijk aan.
“Nou,”� begint Jared en ik kijk hem aan.
“We zijn nog niet compleet omdat we geen zangeres meer hebben,”� maakt Robyn zijn zin af, ik knik en speel met mijn vingers.
“Moeten jullie dan niet opzoek gaan naar een zangeres?”� vraag ik en ze knikken.
“Ja, we hebben ook al audities gedaan en zo, maar niemand van deze school lijkt een beetje te kunnen zingen,”� zegt Taylor, ik grinnik zachtjes.
“Maar wat is er dan met jullie oude zangeres gebeurt?”� vraag ik en de jongens kijken elkaar aan.
“Nou, die is verhuist en sindsdien hebben we geen zangeres meer gehad,”� antwoord Noved.
“Ah zo, dat is niet zo goed voor de band,”� zeg ik en alle vier knikken ze, ik kijk naar Sky en zie dat hij zijn schetsboek heeft gepakt en aan het tekenen is.
“Zou jij soms auditie willen doen?”� vraagt Taylor, ik kijk hem verbaast aan en schud dan heftig mijn hoofd.
“Ik kan helemaal niet zingen!”� zeg ik en de jongens kijken mij geniepig aan.
“Laat maar eens wat horen dan,”� zegt Robyn, de andere knikken en ik slaak een diepe zucht en begin te zingen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.