FanFic.nl

Famous Dad? No way! ft. Big Time Rush

41.

Voor de school parkeert James de auto en zet de motor uit dan kijk hij me even aan en komt langzaam met zijn hoofd dichterbij mijn gezicht en geeft me een lange kus.
“Bel maar als je klaar bent, dan kom ik je weer ophalen,”� zegt James als hij zijn lippen van de mijne afhaalt. Ik knik en stap uit, pak van de achterbank mijn tas en doe het portier dicht, als James wegrijd zwaai ik hem na tot de auto uitzicht is en hang mijn tas om mijn schouder. In mijn eentje loop ik de school in naar mijn kluisje toe, daar stop ik mijn gymspullen in dan sla ik mijn kluisje weer dicht en loop richting het biologielokaal, ik laat me tegen de muur naast de deur van het lokaal op de grond zakken en pak mijn biologie boek uit mijn tas en sla hem open. Als de bel gaat komt meneer Huibrechts aangelopen en doet de deur open, ik sta op en loop meneer Huibrechts achterna het lokaal binnen en ga achterin de klas zitten.
Als de bel gaat pak ik mijn boeken bij elkaar en loop het lokaal uit, snel ga ik naar mijn kluisje waarin ik mijn boeken leg en mijn gymspullen uithaal en in mijn tas prop. Ik ben blij dat ik nog geen last heb gehad van Devon vandaag ook al was hij net wel bij biologie in de les, wanneer ik mijn kluisje weer dicht sla voel ik een hand op mijn schouder en ik draai me geschrokken om. Devon staat achter mij met een grijns op zijn gezicht, het valt me op dat hij alleen is.
“Hey schatje, waar is Skylor?”� vraagt hij lief, mijn mond valt open van verbazing. Meent hij dit nou serieus?
“Eh, sorry?”� zeg ik en kijk hem vragend aan.
“Ik vroeg of Skylor er niet is,”� herhaald Devon zijn vraag. Ik schud mijn hoofd en wil weg lopen maar Devon houd me tegen, met bange ogen kijk ik hem aan en druk me tegen de kluisjes aan. Devon komt dichter tegen mij aan staan en kijkt me lachend aan, dan streelt hij met een hand mijn wang en komt met zijn gezicht dichter bij die van mij. Ik draai mijn hoofd weg en merk dat Devon mij helemaal niet wou gaan zoenen, in plaats daarvan drukt hij kleine kusjes op mijn hals en ik ril. Ruw duw ik hem van me af en kijk hem boos aan.
“Wat doe je nou man! Je haat me toch,”� gil ik tegen hem. Devon haalt zijn schouders op en kijk me aan.
“Hoe zou ik jou nou kunnen haten schatje?”� vraagt hij en Devon plaatst zijn handen naast mijn heupen tegen de kluisjes aan zodat ik niet weg kan.
“Devon alsjeblieft, je kan me niet uitstaan. Zeg me alsjeblieft wat je wilt en ik geef het je, maar laat me gaan,”� zeg ik tegen hem en kijk hem smekend aan. Devon kijkt me lachend aan en komt weer dichterbij mijn gezicht met zijn hoofd.
“Ja dat klopt, ik kan je niet uitstaan en dat maakt je nou zo sexy. Zou je me alles geven als ik daarom vroeg?”� vraagt hij me en ik kijk hem bang aan.
“Alles, zolang je me maar laat gaan,”� antwoord ik, ik walg van zijn gedrag nu Sky er niet is.
“Ik wil je,”� fluistert hij in mijn oor en mijn ogen worden groot.
“Bedoel je dat,”� begin ik en Devon knikt.
“Ja, dat bedoel ik. En ik wil het vandaag nog,”� zegt hij, zijn toon bevalt me niet. Helemaal niet zelfs. Devon kijkt me afwachtend aan en ik slik, net op het moment dat ik iets wil gaan zeggen hoor ik iemand mijn naam roepen en allebei kijken we om. Taylor komt in onze gelopen en Devon zet snel een stap opzij.
“Bel me,”� zegt hij nog snel en drukt een papiertje in mijn hand en dan loopt hij weg. Als Taylor naast me staat kijkt hij me vragend aan.
“Wat moest Devon van je?”� vraagt hij.
“Oh, hij vroeg of we nog huiswerk hadden voor biologie. Want hij had zich verslapen,”� antwoord ik onverschillig. Taylor kijkt me aan en ik zie aan zijn blik dat hij me niet gelooft maar haalt dan zijn schouders op.
“Kom, dan gaan we naar buiten,”� zegt Taylor en hij pakt mijn hand vast. Terwijl hij me door de school heen trekt naar buiten en tegen mij praat, denk ik aan Devon. Hij zal dat toch niet echt menen? Dat hij hét met mij wilt gaan doen, ik bedoel, dat zou mijn eerste keer zijn en die wil ik niet met hem doen..
Ik word uit mijn gedachten gehaald als ik iemands armen om mij heen voel en ik kijk recht in het gezicht van Robyn.
“Hey dagdromertje, waar denk je aan?”� vraagt hij lachend als hij me weer los laat.
“Aan Sky,”� antwoord ik en Robyn knikt.
“Ja, hij is ziek had ik begrepen,”� zegt Robyn, ik knik en geef ook Jared en Noved een knuffel.

Als de laatste bel gaat en ik met Jared de school uitloop zie ik Devon op het rokerspleintje staan. Ik zeg Jared gedag en ga op de stoeprand voor de hekken van de school zitten, en kijk naar hoe sommige leerlingen naar hun auto’s lopen en naar huis gaan. Opgeef moment voel ik twee handen voor mijn ogen, voorzichtig sta ik op, pak de handen vast en haal ze voor mijn ogen vandaan. Ik kijk recht in het lachende gezicht van Devon en een naar gevoel kruipt in mij.
“Zo, ben je er klaar voor?”� vraagt hij, en ik schud zachtjes mijn hoofd.
“Nee, ik wil dit niet,”� fluister ik en ik zie dat Devon boos naar mij kijkt.
“Luister jij eens even goed slet. Jij hebt vanmorgen zelf gezegd dat je me alles zou geven dus ik wil je lichaam. Dus ik krijg jouw lichaam begrepen,”� zegt Devon en hij trekt hard aan mijn haar. De tranen staan in mijn ogen en ik knik voorzichtig.
“Laat me dan alsjeblieft wel even James bellen om te zeggen dat ik later klaar ben. Oké?”� vraag ik hem en Devon kijkt me bedenkelijk aan.
“Nou, oké dan. Eén telefoontje naar die James van je maar dan ook niet meer,”� zegt hij dan. Ik knik en pak mijn telefoon uit mijn zak en toets het nummer in van James en druk mijn telefoon tegen mijn oor aan.
“Met James,”� hoor ik James zeggen en ik voel een schuldig gevoel door mijn lichaam stromen. Het gevoel dat ik hem ga bedriegen maakt me misselijk.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.