FanFic.nl

Joey..

Joey.. Part four.

Wanneer ze de kist van Joey in de graf laten zakken word het Wouter teveel en hij rukt zich los uit de armen van zijn ouders en hij rent over het grindpad van de begraafplaats. Wouter hoort voetstappen achter zich maar kijkt niet achterom om te zien wie hem volgt, als Wouter bij zijn auto aankomt haalt hij hem van het slot af, rukt het portier open en stapt in. Hij laat zijn hoofd op het stuur vallen en begint te snikken, als Wouter iemand het portier naast hem hoort opengaan kijkt hij op. Falko knielt naast hem neer en pakt met twee handen zijn gezicht vast.
“Lieverd,”� begint Falko maar Wouter schud zijn hoofd.
“Ik ga weg, en kom nooit meer terug Falko. Ik kan het niet meer,”� fluistert Wouter zachtjes met gesloten ogen. Falko knikt en sluit het portier, dan loopt hij om de auto heen, maakt het portier open en gaat op de bijrijdersstoel zitten, met betraande ogen kijkt Wouter hem verbaast aan.
“Wa-,”� stamelt hij en snel legt Falko zijn vingers op Wouters lippen.
“Lieverd, ik houd van je. Meer dan van mijn eigen leven en als jij gaat, ga ik met je mee,”� fluistert hij en geeft Wouter en klein kusje op zijn lippen. Wouter knikt, start de auto en rijd weg. Terwijl hij het gaspedaal in drukt met zijn voet pakt Falko zijn hand en houd hem stevig vast.
Waar ze heen gaan? Wouter heeft geen idee.. met Falko heeft hij het gevoel dat hij de hele wereld aankan. Hij wil weg. Weg van zijn leven hier, weg van zijn ouders en alles wat hij lief had. Maar het belangrijkste weg van zijn dagboek, zijn zusje. Joey.



The end..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.