FanFic.nl

Luminescent. ~

5. Hello dear friends

'Opschieten iedereen, de trein vertrekt!'
Haastig stapten de laatste leerlingen in de trein, na hun ouders een dikke knuffel te hebben gegeven en hen beloofden om te zullen schrijven.
'Veel plezier op school lieverd,' glimlachte Celine, die bijna moeite moest doen om niet te huilen. Marcus hield haar vast en zwaaide Livine uit. 'We zullen je missen!'
'Don't worry, ik overleef het wel,' lachte ze terwijl Celine haar nog vluchtig wat zakgeld overhandigde.
De deuren gingen dicht. Langzaam maar zeker kwam het lange voertuig in beweging, terwijl er grote wolken rook uit de schoorsteen ontstonden. Binnen in de compartimenten duwden en drongen de leerlingen voor om zo snel mogelijk een coupé te kunnen bemachtigen. Livine hoopte dat ze Zero nog voorbij zou zien lopen, maar waarschijnlijk had hij allang een plaatsje gevonden.

Niet veel later schoof de deur open. Een meisje met zachtblond haar en lichtblauwe ogen keek ongemakkelijk naar Livine.
'Mag ik misschien bij jou zitten?' vroeg ze zacht. 'De andere coupés zitten al vol.'
Livine glimlachte. 'Jahoor.'
Het meisje ging tegenover haar zitten bij het raam.
'Ik heet Celeste,' zei ze. 'Celeste Willson.'
Haar grote ogen keken vol nieuwsgierigheid naar Livine.
Livine Sharpe,' lachte ze onzeker terwijl ze haar blik snel afwendde.
'Ook eerstejaars?'
'Ja, klopt.' Livine keek even naar buiten. De zon scheen fel van achter de grote bergen terwijl het landschap razendsnel voorbij trok.
'Waar hoop je dat je komt?' vroeg Celeste opnieuw.
Ze haalde haar schouders op. 'Ik weet het niet, het maakt me niet zoveel uit denk ik.'
Celeste fronste haar wenkbrauwen.
'Dus Zwadderich vind je ook goed?'
'Nou kijk,' begon Livine een beetje geërgerd. 'Ik geloof niet dat iedereen in Zwadderich slecht is. Zou dat niet raar zijn?'
'Ik heb er alleen maar slechte dingen over gehoord.' zei Celeste toen.
Binnen één beweging haalde ze een flesje pompoensap tevoorschijn uit haar handtasje.
'Ach, je hebt gelijk,' grinnikte ze, 'het maakt eigenlijk ook niks uit.'
Op dat moment ging de deur weer open. Livine hoorde het niet, want ze was gefascineerd geraakt door het landschap.
'Sorry dat ik stoor,' zei een lage jongensstem. Ze keek op naar de bron van het geluid.
Er stond een jongen in de opening. Lang zwart haar en donkere smokey eyes bedekten zijn gezicht. Er verscheen een onzekere blik in zijn donkerbruine ogen.
'Zou ik in jullie coupé mogen zitten? Een paar derdeklassers deden nogal vervelend tegen me in de coupé waar ik zat.'
Livine knikte vriendelijk. 'Ja tuurlijk, geen probleem.'
Ze merkte dat Celeste het eigenlijk niet wilde want haar uitdrukking stond op diepe afkeer, wat de jongen overigens niet zag. Met tegenzin zette ze haar tas op de grond om plaats voor hem te maken.
Hij schraapte eventjes zijn keel en stak toen zijn hand uit naar Celeste.
'Ik heet trouwens Davy. Davy Dane Gray, maar Davy is genoeg,' zei hij droog. Celeste kon zich niet weerhouden om te gaan grinniken en schudde toch maar zijn hand.
'Celeste Willson.'
Davy keek glimlachend naar Livine, die haar hand eerder probeerde uit te steken dan hij. 'Davy is de naam.'
'Livine Sharpe,' lachte ze.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.