FanFic.nl

At the scene of a crime

Hoofdstuk 1

De lichten schemerde, de wind klopte tegen de muren aan en hoewel het niet koud was stond iedereen verstijfd om de oude man heen. "We moeten sterk zijn," Zei een koude stem die de rillingen op ieders rug bezorgde. "Zeker in deze tijden, er is geen plek meer veilig deze momenten." Vervolgde hij. Een andere man stapte naar voren en keek hem aan. "Deze momenten? Het is nooit veilig geweest, dat was wat ieder beweerde. Maar waar is die zekerheid? Waarom houden we de feiten achter onze rug?" Vroeg hij zacht, het was als een vlaagje wind die door de ruimte paradeerde voor een ander persoon, maar de man met de koude stem, die zojuist was uitgesproken hoorde het maar al te goed en keek hem verwoed aan. De eerste man keek hem met spleetjes aan. "Als het niet gaat zoals je het wil, moet je maar willen zoals het gaat. We kunnen niet iedereen vertrouwen, we kunnen niet iedereen afhankelijk laten zijn van deze problemen." Een verscheiden aantal mensen mompelden zacht en kuchten. "Droebel, is het waar?" Vroeg een jonge vrouw. Je hoorde de eerste man niet, maar iedereen voelde vrijwel zeker dat hij knikte. "Stay strong," Riep hij.

Drie dagen geleden was Harry bij het Nest gearriveerd, waar hij met open armen werd ontvangen door meneer en mevrouw Weasley en natuurlijk hun kinderen. Harry probeerde zo vaak mogelijk Ginny te negeren, maar verscheidene keren kon hij er niet onderuit: hij vond haar wel degelijk leuk maar had geen enkel idee of dat überhaupt wederzijds was. Hij kende Ginny nu onderhand al zeven jaren lang en sinds het laatste jaar was ze niet meer de zus van Ron, maar zijn crush. Ook had hij geen idee hoe Ron zou reageren, maar daar maakte hij zich niet druk om.
Zoals gewoonlijk sliep Harry bij Ron op de kamer, waar hij de hele vakantie zou slapen. Harry had zelf nooit problemen gehad bij het Nest, het was een stuk kleiner dan hun vorige huis, dat was afgebrand door Bellatrix van Detta, maar het was perfect. Hij dacht even terug aan het moment dat hun huis in rook opging, maar besloot al gauw dat dat voorbij was en hij wendde die gedachtes af.

Harry stapte de keuken binnen en glimlachte even. Aan de stoel op de hoek zat Fred, en daarnaast zat George die grote handgebaren maakte en druk aan het praten was. Naast George had Ginny plaats genomen, die op een stuk brood aan het kauwen was en in en verscheidene keren een blik op een boek, dat naast haar lag, wierp. Zelf ging Harry tegenover Fred zitten en besefte toen dat Ron er niet was. "Waar is Ron?" Mompelde hij. Fred keek Harry grijnzend aan, en George deed na een paar seconden hetzelfde. "Buiten," Grinnikte ze in koor. Het was buitengewoon eng dat ze hetzelfde zeiden op hetzelfde moment, maar het waren niet voor niets tweelingen en Harry was er na die zes jaar al aan gewend geraakt.
Er zou vast wel niets ergs met Ron zijn gebeurd, anders was hem dat allang verteld. Maar omdat Harry zich stilletjes zorgen maakte stond hij weer op en ging naar buiten. Ron zat op zijn knieën in het gras en was druk in gevecht met kaboutertje. "Waarom doe je dat?" Vroeg Harry, maar het was net alsof Ron water in zijn oren had.

Reacties: