FanFic.nl

What's happend with Bill? (2-shot)

What's happend with Bill?

2004
Het is de dag na halloween, en Bill zit op de bank een boek te lezen. Vandaag zouden wij met de hele klas naar een vleermuizengrot gaan. Hij vindt het best spannend.
Dit doen we omdat het gisteren halloween was. Hij was als vampier. Eigenlijk vond hij dat er best stoer uitzien… Daarom heeft hij besloten om zijn stijl zo te houden, een beetje veranderen, maar wel ongeveer zo zei hij gisteren tegen me.
Ik ga even bij Bill kijken. ‘Hey Bill, wat lees je?’ Vraag ik. ‘Een boek over vampiers.’ Zegt Bill die er helemaal in is verdiept. ‘Aha… door dat uitstapje voor vanmiddag? Of gewoon omdat je het leuk vind?’ Vraag ik ‘Allebei een beetje.’ Zegt Bill. ‘Oké.’
‘Spannend?’ Vraag ik na een tijdje. Hij is zit echt de hele tijd met zijn neus in dat boek, zo ken ik hem niet. ‘Wat is er nou weer?’ Vraagt Bill. ‘Geloof jij er dan in? Ik niet.’ Lach ik ‘Ik ook niet, maar ik vind het gewoon spannend om een beetje te bedenken hoe het zou zijn als het wel zo was.’ Zegt Bill. ‘Het zal wel weer broertje, droom maar weer lekker verder.’ Zeg ik dan maar. Bill haalt zijn schouders op en gaat verder.
Die middag zijn we dus met de hele klas naar de vleermuizengrot.
Het is er aardedonker, en je ziet er geen hand voor ogen.
‘Whaaa! Pas op Bill! Ik ben een vampier!’ Zeg ik lachend als ik mijn broertje gevonden heb. ‘Ha-ha-ha… Grappig hoor.’ Zegt Bill droog.
Na een tijdje blijft iedereen staan en verteld de gids iets over de vleermuizen. Bill kijkt een beetje in het rond, in de hoop dat hij wat ziet.
Ik ben een heel eind verder en luister naar de gids. Ineens hoor ik mijn broertje: ‘Aaah!’
Ik ren naar achteren. In minder dan een minuutje heb ik mijn broertje gevonden. ‘Bill, gaat het?’ Vraag ik. ‘Ja, ja… Ik schrok even.’ Zegt hij. We gaan samen even naar buiten. Het verbaast me dat Bill de weg zo goed weet…Zeker een goed geheugen. ‘Bill, je ziet een beetje bleek, weet je zeker dat het goed gaat?’ Vraag ik voor de zekerheid. ‘Ja, nu wel.’ Zegt hij.
De dagen erop merk ik niet zo heel veel raars aan zijn broertje. Hij is alleen wel druk bezig met zijn uiterlijk te veranderen, maar dat maakt me niets uit, ik vindt het wel goed zo.

2008
Naar mate dat de tijd verstrekt merk ik steeds meer veranderingen in Bill. Maar ik weet niet zeker of ik er iets achter moet zoeken…
Het enige wat ik een beetje raar vind is dat Bill er normaal nogal ervan houd om in het zonnetje te zitten, maar dat doet hij niet meer. En hij wil ook liever niet op foto’s enzo. Soms vind ik mijn broertje een beetje raar.
En hij draagt veel zwart, maar dat zal wel bij zijn nieuwe stijl horen.
Op een avond wil ik Bill’s kamer binnenkomen. Als ik de deur een stukje open doe is het helemaal donker. Ik doe het licht aan en zie Bill op zijn bed zitten met zijn rug tegen de muur. Hij staart een beetje wezenloos voor zich uit.
Ik haal mijn hand voor zijn ogen langs, dan schrikt Bill op. Huh? Had Bill daarnet nou rode ogen? Maar het is alweer verdwenen. ‘Bill, wakker blijven joh.’ Lach ik. ‘Ik was gewoon een beetje diep in gedachten verzonken.’ Zegt Bill met een glimlach op zijn gezicht. Maar het was anders… die lach… die is gemeen… In ieder geval niet op de Bill-manier. ‘Jaja… je was gewoon in slaap gevallen, maar wilt het niet toegeven.’ Zeg ik plagend. Bill haalt zijn schouders op.
Bill gaat naar beneden en ik blijf achter zonder verdere woorden te wisselen. Maar er valt me nog wat op. Toen Bill langs zijn spiegel liep, bleef het hetzelfde als toen hij er nog niet voor stond. Raar, heel raar.
Ik ga voor Bill’s spiegel staan, ik zie mezelf staan. Hoe kan het dat ik Bill dan niet zag? Dan valt mijn oog op het boekje die ik 4 jaar geleden ook had gezien. Het ligt nog steeds op Bill’s bureau. Het boekje over Vampiers en Vleermuizen.
Ik neem het mee naar mijn kamer en blader er een beetje in.

Kenmerken
Vampieren beschikken grofweg over de volgende eigenschappen. De vampier…

Is een overleden persoon die periodiek verrijst uit het graf.
Hahaha… Grapje zeker. Bill leeft al 18 jaar, en daar gaat hij ook vrolijk mee door.
Slaapt overdag in een doodskist.
Bill slaapt wel overdag, maar zeker niet in een doodskist. Maar meestal tegen de avond hoor ik dat hij weer wakker is. Maar Bill in een doodskist, echt niet.
Heeft bloed nodig om te kunnen blijven leven/vitaal te blijven (van mens of dier)
Getver! Gelukkig doet hij dat niet. Ik krijg er al de kriebels van als ik eraan denk.
Heeft altijd trek in bloed, maar kan in hoge nood een tijdje vasten.
Nu maken ze me nieuwsgierig hoe lang een tijdje is, maar of hij er trek in heeft, dat kan ik niet controleren.
Verouderd niet
Hij is volgens mij wel gegroeid? Telt dat ook? Gott, weet ik veel.
Stamt uit een adellijk, Oost-Europees geslacht.
Hoe bedoel je teveel ‘Van Helsing’ gelezen.
Is seksueel verleidelijk
Oeh… zal ik ook vampier zijn? Hahahahaha…
Gaat in het zwart gekleed
Ja, oké, doet hij wel, maar dat hoort gewoon bij zijn stijl.
Heeft een bleke tint.
Dat klopt, maar als hij in het zonnetje gaat zitten dan is die hele bleke tint weg.
Heeft geen spiegelbeeld en kan niet gefotografeerd of gefilmd worden.
Zou dit de reden zijn dat hij niet op foto’s wilt? En van dat spiegelbeeld; zou ik het dan toch goed gezien hebben?
Beschikt over uitzonderlijke lichaamskracht.
Pfff…Geen idee, daar heb ik niets van gemerkt.
Kan hypnotiseren.
Hij krijgt wel veel voor elkaar, maar hypnotiseren? Er word vaak genoeg nee gezegd. Of misschien doet hij dat om het te verdoezelen?
Kan in een vleermuis veranderen.
Daar heb ik anders weinig van gemerkt.
Kan, mits hij is uitgenodigd, (op wonderlijke wijze) huizen betreden.Wat bedoelen ze daar nou mee? Als ik ergens aanbel en ik word binnengelaten kan ik toch ook uitgenodigd een huis betreden? Zo wonderlijk vind ik dat niet.
Heeft een weerzin tegen knoflook.
Hahaha… dat is niet zo gek ook. Het stinkt vreselijk, en de smaak is ook niet al te aangenaam. We hebben dat allebei altijd al gehad.
Is bang voor christelijke symbolen, bijvoorbeeld kruisbeelden.
Hij droeg eerst wel van die kettingen met kruizen eraan, maar die draagt hij nu niet meer. Nu is het eerder met doodshoofden enzo. Maar het kan ook zo zijn dat hij die kruizen niet meer leuk vind.
Kan niet zelf stromend water oversteken. Hij heeft hier altijd de hulp van anderen bij nodig.
Geen idee, heb ik nooit zo op gelet.
Zijn uitzonderlijk sterk of snel, ze hebben dus bovenmenselijke krachten.In hoeverre moet ik dit geloven? Hij mag van mij denken dat hij superman is, maar dat is hij niet.

Nou, dat was dus weer gezellige, hapklare onzin.

Hoewel sommige dingen me wel aan het denken zetten.
Vanavond ga ik het er nog met hem over hebben. Ik leg het boekje weer terug waar het lag, en ga terug naar mijn kamer.
De volgende avond gaan mam en Gordon even weg, dus Bill en ik zijn alleen thuis.
Nu heb ik de kans om Bill uit te horen.
Hij zit op zijn kamer, en ik ga naar hem toe. Ik klop op zijn deur. ‘Bill? Kan ik binnenkomen?’ Vraag ik. ‘Kom maar.’ Zegt Bill. Ik doe de deur open. Bill zit op een stoel achter zijn bureau. Het enige licht dat aan is, is die van zijn bureaulampje. Die verlicht zwakjes de kamer.
Ik ga op zijn bed zitten. ‘Bill, ik wil even met je praten.’ Begin ik voorzichtig. ‘Ik weet al waar je het over wil hebben, maar ik heb geen idee hoe het komt.’ Begint Bill. ‘Ik beschuldig je toch nergens van?’ Zeg ik een beetje geschrokken van zijn plotselinge actie. ‘Weet ik, maar… zo voelt het wel. Tom, wil je het asjeblieft niet tegen mam en Gordon zeggen?’ Vraagt hij met tranen in zijn ogen. Ik knik. ‘Belooft. Maar wat is er dan gebeurt dat het zo is gekomen?’ Vraag ik. ‘Ik weet het niet. Echt niet.’ Zegt hij. Tranen rollen over zijn wangen. Ik trek hem naast me op bed en probeer hem te troosten. Hij verstopt zijn gezicht in mijn nek. Het idee dat mijn broertje misschien een vampier is die je bloed drinkt laat rillingen over mijn rug lopen. Helemaal nu hij zo zit, want hij heeft dan vrij spel. ‘Tom, ik weet wat je nu denkt, maar dat doe ik niet.’ Zegt Bill ineens. Ik schrik op. ‘Hoe kun jij weten wat ik denk?’ Zeg ik. ‘Dat is gewoon zo. Ik weet het niet.’ Zegt hij. ‘Oké. Weet je wat, laten we beginnen bij de dag dat dit begon. Wanneer was dat?’ Vraag ik. ‘In die vleermuizengrot. Ik voelde iets langs vliegen, en ik schrok. Toen riep ik, en jij kwam gelijk aangelopen. En we gingen naar buiten.’ Vertelt Bill. ‘Oké, maar… De weg naar buiten, hoe wist je die? Ik bedoel, ik liep tegen alles aan, en jij botste nergens tegenop, en kon het zo vinden. Alsof het er licht was.’ Zeg ik. ‘Weet ik. Maar, ik kon alles ook gewoon zien…Nadat die vleermuis langs was gevlogen.’ Zegt hij met grote ogen. ‘En verder?’ Vraag ik. ‘Nou, ik ontdekte steeds weer nieuwe dingen, en ging ze ook uitproberen. Nouja, sommige. Jij hebt bijvoorbeeld ook dat boekje gelezen, dus je weet waar ik het over heb. Ik merkte dat ik beter niet in de zon kon zitten, en foto’s enzo zouden verraden wat er was gebeurt. Vandaar dat het hier meestal donker is.’ Zegt Bill terwijl hij naar de neuzen van zijn schoenen staart.
Dus het was toch wel een beetje waar wat er in dat boekje stond. ‘En… Van dat bloed drinken?’ Vraag ik voorzichtig. Bill verschiet meteen van kleur. ‘Daar denken we beide hetzelfde over. Getver, ik moet er niet aan denken.’ Gelukkig, dat doet hij dus niet… Zolang het nog niet nodig is…
Het is even stil.
‘Tom, ik wil helemaal niet zo zijn. Ik was er misschien in geïnteresseerd, maar zo wil ik niet zijn. Ik wil weer normaal zijn, Tom.’ Zegt Bill zacht. Ik snap wel wat hij bedoelt, het is natuurlijk hartstikke moeilijk, helemaal omdat hij zichzelf niet wilt verraden. ‘Ik wil je wel helpen, tenminste, voor zover dat kan.’ Zeg ik. ‘Echt?’ Vraagt Bill. ‘Natuurlijk, je zult altijd mijn broertje zijn.’ Zeg ik.

Een paar weken later wonen Bill en ik op onszelf, we hebben een groot huis in Berlijn gekocht.
Ik heb mijn hele ritme van slapen en opstaan omgegooid.
Speciaal voor Bill heb ik gezorgd dat we beiden overdag slapen, en ’s avonds weer wakker worden. ’s Avonds begint voor ons de ochtend.
Wanneer het nacht is gaan we naar het parkje. ‘Hoe vind je het hier?’ Vraag ik. ‘Geweldig! Ik vind het echt tof dat je, je wilde aanpassen voor mij.’ Zegt Bill. Hij straalt helemaal. Er verschijnt weer een big smile op zijn gezicht. Daardoor zie ik zijn lange hoektanden. Ik weet at hij me nooit zou bijten, dus ik kan rustig alles doen.
We klimmen in een boom en praten een beetje.
Dan verliest Bill zijn evenwicht en valt naar beneden, in de struiken.
Ik moet een beetje lachen. ‘Gaat het?’ Vraag ik. ‘Behalve dat jij me daar zit uit te lachen, ja.’ Zegt hij. Razendsnel is hij weer boven en zit hij weer naast me.
‘Bill, je hand bloedt. Hij ligt helemaal open.’ Zeg ik geschrokken. Hij kijkt haar zijn hand. ‘Mwah… maakt niet uit. Het is zo weer genezen.’ Zegt hij. Ik kijk hem vragend aan. ‘Over een paar minuutjes zie je er niets meer van.’ Zegt hij. ‘Oké.’
En inderdaad, nog geen 5 minuten later is zijn hand weer helemaal genezen.
We gaan weer naar huis.
‘Dus… Wanneer doe je een Dracula cape om?’ Vraag ik lachend. Bill steekt zijn tong uit. ‘Je weet best dat ik onlangs alles zo normaal mogelijk wil leven.’ Zegt hij. ‘En daarom slapen we overdag, en zijn we ’s nachts wakker.’ Zeg ik plagend. ‘Toevallig wel ja. En waag het niet om me overdag wakker te maken.’ Zegt hij nep-dreigend.
Ondertussen wen ik trouwens steeds meer aan onze manier van leven. Ik heb trouwens wel wat van Bill geleerd. Nouja, geleerd is niet het goede woord…opgevangen?
Veel mensen geloven dat vampiers bloed nodig hebben om te overleven. Maar dat is niet zo. Het is gewoon de lust. Maar Bill heeft daar gelukkig geen last van.
Bill is weer helemaal gelukkig. En ik ben blij om dat zo te zien.
Niemand weet van het hele vampier gedoe af, zelfs onze ouders niet. Hoewel ze ons wel raar hebben aangekeken toen we zeiden dat we overdag niet gestoord willen worden.
Ook Gustav en Georg keken ons raar aan, maar die vonden het best. Zij komen s’avonds soms langs.
Misschien dat we het hun nog ooit vertellen… Ooit…
Ik kijk nog eens in het boekje van Bill.

Kenmerken
Vampieren beschikken grofweg over de volgende eigenschappen. De vampier…

Is een overleden persoon die periodiek verrijst uit het graf.
Bill is geen overleden persoon.
Slaapt overdag in een doodskist.
Ook dit is fake. Bill zei tegen me dat het enige wanneer hij in een doodskist wilt slapen, is wanneer hij echt dood is.
Heeft bloed nodig om te kunnen blijven leven/vitaal te blijven (van mens of dier)
Dit is alleen de lust.
Heeft altijd trek in bloed, maar kan in hoge nood een tijdje vasten.Bullshit.
Verouderd niet
Dit klopt ook al niet.
Stamt uit een adellijk, Oost-Europees geslacht.
Nope.
Is seksueel verleidelijk
Ligt eraan hoe de persoon zelf is.
Gaat in het zwart gekleed
Dit klopt wel.
Heeft een bleke tint.
Jup, maar dat komt omdat hij niet tegen de zon kan.
Heeft geen spiegelbeeld en kan niet gefotografeerd of gefilmd worden.Ook deze klopt, en ik vind het nog steeds een beetje creepy.
Beschikt over uitzonderlijke lichaamskracht.
Wat bedoelen ze daar precies mee?
Kan hypnotiseren.
Klopt, maar dat doet hij niet. Of zou ik het niet door hebben?
Kan in een vleermuis veranderen.
Kan, doet hij alleen niet.
Kan, mits hij is uitgenodigd, (op wonderlijke wijze) huizen betreden.
Ook deze snap ik niet.
Heeft een weerzin tegen knoflook.
Dat kan ik niet controleren, altijd al gehad…hahaha…
Is bang voor christelijke symbolen, bijvoorbeeld kruisbeelden.
Bang niet, maar hij draagt ze niet meer.
Kan niet zelf stromend water oversteken. Hij heeft hier altijd de hulp van anderen bij nodig.
Hij kan gewoon het water in zonder te verzuipen.
Zijn uitzonderlijk sterk of snel, ze hebben dus bovenmenselijke krachten.Hij is inderdaad wel snel enzo. Best handig als mijn auto het niet doet, mag hij hem lekker aanduwen. Tja, wel van de zonnige kant bekijken. Oeps… Hij mag niet in de zon. Doe dan maar vanaf de goede kant bekijken.

Reacties: