Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » A Happy End Sucks [Afgelopen] » 13. Let's Have A Look
A Happy End Sucks [Afgelopen]
13. Let's Have A Look
'Denk je dat alles goed is met haar?'
Ze was te uitgeput om haar ogen open te doen. Ze wist niet zeker wie ze allemaal hoorde praten.
'Weet ik veel?' Deze persoon klonk paniekerig.
'Dat zou jij wel moeten weten, want je hebt het zelf gedaan!'
Ze begon zich al dingen te herinneren. Er was iets met gitaren en Draco.
'Ik... ik...!'
'Ja, jij ja!'
Nu wist ze vrijwel alles weer. Ze was gitaar aan het spelen en toen had Draco haar vervloekt.
'Hou je kop, Wemel!'
'Weet je wat, rot op. Dit is onze winkel. Je hebt nog pech dat ik haar leuk vind, want anders had je haar mogen meenemen.'
'Maar...! Oké dan. Ik ga al!'
Een harde knal en hij was verdwenen.
'Nou, eens even kijken,'
'Alles gaat goed met me, hoor,' zei Christine. Ze had genoeg energie bij elkaar geschraapt om iets te zeggen.
'Weet je het zeker?' vroeg George benauwd.
'Ja,' ze opende haar ogen. 'Vind je me echt zo leuk?'
Hij werd zo rood als een biet.
'Ja dus. Oké...' Ze wendde zich tot Fred. 'Loopt je broertje altijd zo hard van stapel?'
'Ja,' grijsde Fred. 'Altijd. Hè. George?'
George mompelde wat.
'Grappig dat je dat vindt. Ik heb namelijk...'
BENG!
Een harde klap klonk door de winkel.
'Wat was dat?' vroeg George.
'Geen idee...' zei Fred.
Ze liepen weg van de bank waar ze Christine op hadden gelegd. Ze bleef alleen achter en leunde op haar ellebogen om overeind te komen. Pas toen merkte ze dat ze helemaal onder het bloed zat. Ze stond op en liep ook naar de winkel. Fred en George waren nergens te bekennen, dat gold ook voor enig spoor van verwoesting.
Ze liep door naar haar kamer. Toen ze binnenkwam was er eigenlijk niets veranderd, behalve dat haar favoriete gitaar kapot op de grond lag. Ze liep er haastig naartoe en knielde er naast. Deze Gibson Les Paul (Google deze maar, vreselijk mooi) had haar minstens vijfduizend euro gekost.
'Fred?' riep ze. Geen antwoord.
'Fred?' Opnieuw niks.
'Fred, geef antwoord!'
Ze hoorde wat gestommel, een gil en iemand die de trap op kwam rennen.
Het was George die haar kamer binnenkwam. Maar ze had nu echt geen zin om hem te spreken.
'Waar is je broer?' vroeg ze. Schijnbaar kwam die hard aan bij hem.
'Eh... bij iemand beneden,' zei hij.
'Wie is er beneden?'
'Eh... dat kan ik je niet zeggen,'
'Wie is er beneden, George?'
Hij bleef stil.
'George!'
Hij zei niets en kreeg een rood hoofd.
'Oké, dan ga ik zelf wel kijken,' Ze stond op, alleen toen ze hem wilde passeren liet hij haar er niet door.
'Sorry, maar het is te gevaarlijk,'
'Vertel me dan gewoon verdomme wat er aan de hand is!' Ze werd nu echt boos en begon te schreeuwen.
'Het is... het is je vader,'
Even kon ze niet helder meer nadenken, en toen zag ze hem de trap oplopen.
Reacties:
Ohoh,
Haar vader!
Anywaay,
Super hoofdstuk!
Ga maar gauw weer verder!
<3
Oh Lucius bemoeit zich er ook nog eens mee
x.