Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » In love with the king of pain. [Johnny Knoxville] » 8) dirty little freaks !

In love with the king of pain. [Johnny Knoxville]

5 juli 2011 - 14:17

678

0

255



8) dirty little freaks !

Ik deed snel een beetje make-up op en stak mijn lange, bruine haren op. buiten dreunde de muziek van slayer. ik zag mensen rond mij drinken, meer dan ze aankonden. ik voelde me hier ongemakkelijk bij.
Bam was niet meer nuchter, chris kapte nog een biertje naar binnen en ik zag johnny met een meisje dat hij waarschijnlijk nog nooit eerder gezien had. johnny was dronken. ik bedoel echt dronken. hij had zijn arm om de schouder van het meisje geslagen.
ik liep naar hen toe en ging zitten in een stoel. johnny en de andere jongens merkten me niet op.
"hou je van bruce springsteen?" vroeg Vito aan het meisje dat op zijn schoot zat. "Hij staat op mijn kont. Jazeker. Vooraltijd."
ik kon het niet langer verdragen: iedereen had plezier, en ik ergerde me dood.
Toen ik later op de avond glazen spoelde onder de keukenkraan, voelde ik dat er iemand achter me stond. Twee armen werden om mijn middel geslagen en twee handen sloten zich ruw en hard om mijn borsten. Er stond een getatoeeerd rond symbool op de rechterarm. "Laat me los," zei ik, terwijl ik door ging met glazen spoelen. "Toe nou. Je vindt het toch prettig?" zei de stem van johnny, hij rook sterk naar de drank.

"Zo prettig als kiespijn."

"Toch loop je niet weg," zei hij straalbezopen.
Ik zette het glas dat ik omgespoeld had op het aanrecht. Langzaam draaide ik me om in zijn armen en keek recht in zijn arrogant grijnzend gezicht.


Ik lachte liefjes terug. Mijn hand kroop langs zijn dij omhoog. Toen greep ik in zijn kruis en kneep hard.

"Auwwwww!" Hij rukte met beide handen aan mijn pols. "Ach, toe nou. Je vindt het toch prettig?" zei ik terwijl ik hem nog steviger vastgreep. "Laat me los!"

Ik zag Bam op de drempel staan.

Ik liet Johnny los en hij waggelde in Bams armen.

"Hello babe"

Bam brulde het uit van het lachen.
Ik stampte met een boos gezicht de keuken uit. die jackassjongens, het waren allemaal dezelfde smeerlappen! dat ik johnny zelfs even leuk had gevonden! plots irriteerde ik me aan zijn prachtige, onozele smile.


Midden in de nacht kwam ik de badkamer binnen gesloft, Bam was zijn tanden aan het poetsen.

"Slayer was super. Nog geen meisje voor Don Vito, maar hij stond wel op het podium. En de piratenbar is af," zei hij tevreden. Toen hij mijn gezicht zag trok zijn glimlach weg. "Wat scheelt er?"

"Jij staat duidelijk ook niet aan mijn kant," zei ik terwijl ik m'n haren kamde. Ik zuchtte. "Sorry maar ik hoop dat ik die Knoxville niet meer terug zie."

"Hij was zat, Ivy. Hij kon het niet helpen."

het stoorde me dat hij de waarheid zei.
Hij bonkte op de muur en riep: "Slaap wel, Jukka!"



Ik ging terug in mijn bed liggen maar kon de slaap niet vatten. In de vroege ochtend hoorde ik mensen voorbij mijn deur passeren. Ze lachten gedempt. Ik opende mijn deur en zag dat Bam en Brandon naar Dunns logeerkamer gingen. Ik achtervolgde ze en ik kon nog net zien hoe de jongens meel op een slapende Dunn gooiden. Ze maakten het hele huis wakker.

"Ik kan brood maken in mijn oog," zei Dunn.

Ik zag nog een paar jongens met een wit gezicht van de meel. "Rotjongens," zei Phil maar hij had er duidelijk plezier in. April maakte zich zorgen om de bank.

Die nacht heb ik misschien één uur geslapen.

"Je moet nooit in slaap vallen in mijn huis," zei Bam bij het ontbijt.

Vito bonkte op tafel en zijn biertje viel omver. Ik schrok en m'n mond viel open. "Ga je me nu aanklagen voor een miljoen?" vroeg Vito aan mij.

Zonder er bij na te denken nam ik m'n koffie en gooide het goedje op Vito. De jongens lachten. "Je bent gestoord."

De gedachte dat hij vast een brandwonde had opgelopen, maakte me ietsje vrolijker.

"Jij kunt voor jezelf opkomen," zei Johnny met een tevreden knikje.

"Knoop dat maar in je oren," antwoorde ik. Ik wist niet hoe hij zou reageren op mijn brutaliteit en even doorkruiste een vleugje angst mijn houding van verzet. Maar ik hoorde hem geamuseerd lachen.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.