FanFic.nl

Bad boys for life.

hoofdstuk 15

Bill grijnst en loopt de school in. Het is een kleine school met vrolijk beschilderde wanden. In de lokalen passe n niet meer dan acht leerlingen. Sommige lokalen zijn ingericht voor praktijklessen. Bill loopt langs het lokaal waar uiterlijke verzorging wordt gegeven en ziet dat Miriam bezig is met het vijlen van de nagels van een klasgenote. Ze kijkt op van de hand van haar klasgenote en zwaait even naar Bill. Bill steekt zijn hand op en loopt snel door. 'Opschieten mensen, wie bij de laatste belsignaal niet in z'n klas is, kan terug naar z'n afdeling.' Bill loopt zijn leslokaal in en legt zijn boeken op tafel. De leraar loopt langs en wijst de paragraaf aan waar hij aan moet werken. Democratie in Europa. Bill is er met zijn gedachten allerminst bij. Hij kijkt uit het raam, over de hoge muur. In de verte zweeft een meeuw over de boomtoppen. Het gekrijs is tot in het lokaal te horen.

Als ze na schooltijd terug op de afdeling zijn, stopt Tom Bill een papiertje in zijn hand. Het is een brief van Miriam.

'Hoi lekker ding', begint de brief.
'Leuk om je te leren kennen. En wat leuk
dat je in hetzelfde dorp als Medine woont
(m'n nicht, weet je wel). Ik hoorde van Tom
dat je wel dope bent. Hem helpt met vechten
en zo. Laat je niet gek maken door die leiding
hier. (en ook niet door Tom) De leiding
bedoelt het best wel goed (sommigen dan he)
al komt het soms rot hun bek uit. Ze
hebben mij ook echt geholpen. Uiteindelijk
doe je het zelf, maar een beetje hulp is nooit
weg. Heb je buiten een vriendin of ben je
single? Schrijf je me een briefje terug?
Dat vind ik leuk, als je dat doet!!'

Sommige zinnen zijn dik onderstreept, anderen gekrast en opnieuw beschreven. In een hoek van de brief is een lachend zonnetje getekend. Het straalt aan alle kanten. Aan de andere kant staat nog een zonnetje getekend. Dat zonnetje huilt. Uit de grote ogen druppelen tranen die niet verdampen, maar vallen tot in de andere hoek van de brief.

In de linkerkantlijn is verticaal geschreven 'Life's a bitch and then you die.' De brief is ondertekend met Miriam waarbij de M aan het begin aan het begin en eind is geschreven als een McDonalds's M. Op zijn kamer leest Bill de brief keer op keer. Voorzichtig ruikt hij aan het papier. Het ruikt licht naar handcrème en parfum. Zittend aan het werkblad op zijn kamer begint Bill weer te schrijven. De eerste brieven verfrommelt hij. Hij krast en verbetert, verscheurt en begint opnieuw. Af en toe kijkt hij wanhopig uit het raam. Drentelt heen en weer door zijn kamer. Gaat zitten, weer staan, weer zitten. Uiteindelijk schrijft hij een kort briefje.

'Hoi Miriam.
Bedankt voor je brief. Ik vind
het erg leuk dat je me hebt geschreven
hebt. Ik heb geen vriendin buiten,
tenminste niet een die ik zelf ken
Hoe lang moet je hier nog blijven?
Ik moet nog wel even, ben ik bang.
Ik vind jou ook wel spang en Tom
Ja, Tom is gewoon Tom.
Die is gewoon cool
Ik zie je weer op school.

Bill'

Hij vouwt de brief voorzichtig op. 'Miriam' schrijft hij er aan de buitenkant op. De M'en geschreven als in McDonald's.

Tom loopt langs de kamer van Tom. Hij slaat hard op de deur en zegt: 'He ouwe rukker, pas op he, het is wel mijn bitch!' Hard lachend loopt hij door en verdwijnt de afdeling in. Bill wil hem nog iets achternaroepen, maar bedenkt zich en gaat op bed liggen met zijn handen onder zijn hoofd. Hij staart naar het plafond, terwijl er een glimlach om zijn mond speelt.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.