Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Bad boys for life. » hoofdstuk 25

Bad boys for life.

24 feb 2011 - 16:06

752

0

224



hoofdstuk 25

'Joana, toe mens, hij mag op verlof.' protesteerd Miriam. 'Ik mag hem toch wel feliciteren? Die arme jongen heeft zowat vijf jaar binnen gezeten en nou mag die ein-de-lijk op verlof.' 'Nou Tom, gefeliciteerd ermee. Ik hoop dat je er goed mee omgaat en het niet verpest voor jezelf.' Als Joana zich omdraait om Miriam mee naar het lokaal te nemen waar ze moet zijn, maakt Tom achter haar rug een gebaar alsof hij Joana hard op haar gezicht slaat. Miriam proest het uit van het lachen. 'Is er wat?' vraagt Joana. 'Nee hoor, ik ben gewoon blij voor hem', schatert Miriam en ze rent de klas in.

Bill loopt met zijn handen in zijn zakken achter Tom aan naar het lokaal. Zijn ogen staan dof. Zijn mond is een dunne streep in zijn gezicht. Hij ziet grauwwit. 'Man, wat heb jij?' zegt Tom. 'Je ziet eruit alsof je doodgaat.' Bill zwijgt en kijkt naar de grond. 'Kom op man, bad boys, je weet toch, mij kun je alles zeggen.' Bill zucht. 'Ik bedacht me net dat, als dit verkeerd afloopt, ik hier gewoon ook een paar jaar binnen zit. En dan net zo blij ben als jij dat ik op verlof mag. Tering man, ik ben gewoon in paniek. Ik wil hier geen drie jaar opgesloten zitten voor ik weer naar buiten mag. Ik wil niet dat ik ga dromen van een hamburger of van rustig in m'n eentje spelen op m'n Xbox. Dat ik al m'n vrienden niet meer zie en dat iedereen me als een parasiet gaat behandelen. ''He, is dat niet Bill, die aan dat buurmeisje heeft gezeten?'' ' Zijn gezicht is nog een tint grauwer geworden. 'Ik moet kotsen man, ik moet naar de plee.' Hij rent naar het toilet en braakt zichzelf leeg. Tom is hem zwijgend achternagelopen en geeft hem een stuk toiletpapier. 'Hier man, veeg je gezicht af en doe rustig. Jij gaat hier helemaal geen drie jaar zitten. Jij wordt straks vrijgesproken en dan krijgt je zus op haar lazer en wordt je leven weer gewoon zoals het altijd is geweest.' Bill braakt nog een keer. Met een gierend geluid snikt hij: 'Ja, ja dat zal best.' 'Rustig ouwe, rustig, je bent er zelf bij. Als jij zorgt dat je er op je zaak netjes uitziet, haren gewassen, nette kleren aan, moet je eens kijken.

Je bent een nette Nederlandse jongen. Goede school, goed gezin, goede buurt. Daar kijken ze echt naar, hoor. Als je de kans hebt om je leven nog een beetje op de rails te krijgen, gaan ze je echt niet zomaar opsluiten. Dat doen ze niet met van die keurige kaaskoppen als jij. Daar gaat een rechter echt heel anders mee om als met een Marokkaan uit Amsterdam West. Je weet toch hoe dat gaat. Kijk naar Ezra en die Martijn van afdeling A. Allebei een roofoverval met geweld. Hoe lang heeft die Martijn gezeten? Zes maanden of zo en Ezra kreeg gelijk gedwongen behandeling van twee jaar. Je moet je niet druk maken. Geloof me nu, jij krijgt hooguit een taakstraf, als je al niet wordt vrijgesproken. Was je Marokkaan geweest, dan was 't anders. Dan kreeg je gelijk twee jaar of meer. Ze hebben de pest aan ons. Dat is bij jou anders. Jou gaan ze echt wel matsen. Dus chill man, laat je niet gek maken.' Bill laat zich op de grond naast de toiletpot zakken. Hij snikt nog een paar keer. Hij trekt zijn knieën op en steunt met zijn hoofd op zijn handen. 'En als jij dan wordt vrijgesproken,' zegt Tom, 'dan gaan we 's avonds lekker stappen. Feestje bouwen, djonko roken, dat wordt echt spang, man.' 'Ja, maar dan moet jij wel verlof krijgen om met mij te gaan stappen. En je denkt dat als je hier naar de psycholoog gaat en je zegt dat je verlof wil om met mij te stappen dat dat gaat lukken. In je dromen. Op verlof naar je moeder mag je misschien, na tien keer een begeleid verlof, maar naar mij mag je echt niet.' Een beginnende grijns trekt over zijn betraande gezicht. 'Bill, Bill, Bill', zegt Tom op een vaderlijke toon. 'Jij denkt toch niet dat ik, Tom de hosselaar, er ook maar over peins om terug te komen als ik een seconde de kans krijg als ik een seconde de kans krijg om buiten deze focking bajes te komen? Zodra ik op verlof ga, ben ik weg en vertrek ik naar Spanje. Ik kom hier nooit meer terug.'


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.