FanFic.nl

Stand Alones Schrijfwedstrijden

The Resistance (1984)

Muse - The Resistance

Het was buiten donker toen Winston uit het Ministry of Love (1) kwam, zijn lichaam even wankel als zijn geest. Beelden van de hondsdolle ratten flitsten voor zijn ogen, de pijn van de martelingen sidderde door zijn lichaam. Maar bovenal voelde hij zuur prikken in zijn keel.
Julia.
Hij had haar verraden. De martelingen waren gestopt, toen hij liet zien hoe door en door slecht hij was, als hij die vreselijke pijn zijn geliefde kon aan doen.
Hij slenterde door de straten, versnipperde kranten ritselden en vormden een soort lijn op de straat. Maar Winston keek er niet eens naar, staarde wazig voor zich uit, met zijn handen in de zakken van zijn overal. Die lelijke, blauwe overal.
Er knetste iets in zijn hoofd. 'Die mooie, blauwe overal natuurlijk.' zei hij tegen zichzelf. Vanaf nu zou hij van alles houden, dat van Big Brother (2) was. En hij zou houden van Big Brother.
Zijn appartement torende plots voor zich uit, zonder dat hij het door had gehad. De camera's op straat maakten zich los van zijn gelaat, en speurden door de ruimte naar een ander doelwit om te volgen. Winston ging naar binnen, en drukte op de knop van de lift. Nog steeds werkte hij niet, dus hees hij zich via de trap naar boven.
Elke verdieping stopte hij, om voorover gebogen en leunend op zijn knieën uit te hijgen. De dagen in het ministerie hadden zijn gezondheid nog verergert, hij voelde zijn longen branden.
De telescreens (3) stonden op hard volume, te oordelen aan al het geluid dat hij tot op de trap hoorde. Het stemgeluid herkende hij, maar hij kon het niet plaatsen.
Door nieuwsgierigheid getrokken zette hij een beetje bij. Al zijn ledematen schreeuwden, maar hij ging door. Half leunend op de leuning kreeg hij zich uiteindelijk op de zevende verdieping.
Zijn appartement zag er nog helemaal hetzelfde uit. Hij sloot de deur achter zich, en liep naar de telescreen toe. Julia. Het was Julia.
Ze vertelde over al haar misdaden: prostitutie, verloochening van Big Brother, rebellie. En ze vertelde over hoe Big Brother haar weer in zijn armen had gesloten, hoe hij haar had vergeven.
Dat zette Winston aan het denken. Al heel lang had hij de gedachten weg gedrukt, hoewel hij wel aan Julia dacht. Maar wat ze deden, dat was geen prostitutie. Het was liefde.
Hij streelde het gezicht op het scherm, tranen vormden zich in zijn ogen. Hij had haar verraden!
'Winston.' Hij draaide zich om. Daar stond ze, in haar blauwe overal, met het rode lint om haar heupen.
'Julia.'
Ze trok hem mee naar het hoekje van zijn kamer, daar waar de telescreen hen niet kon zien.
Julia drukte zich tegen hem aan, begon te huilen op zijn schouders. Haar borsten schokten tegen hem aan, hij zag flitsen van hun vele bedavonturen in zijn hoofd opdoemen.
'Ik heb je verraden.' snikte ze, klemde haar armen om zijn schouders. Een koud gevoel trok door zijn lichaam. Het vertrouwen was aan beiden kanten verbrijzeld.
'Ik jou ook.' zuchtte Winston, stapte over op fluistertoon. De telescreens hoorden alles luider dan een zacht gefluister.
'Wat? Je...' Haar onderlip trilde, Winston veegde voorzichtig de tranen van haar wangen. Zijn vingers waren dun, vreselijk dun. Weken van uithongering en fysieke marteling hadden hem geen goed gedaan.
'Ze dwongen me. Oh, het was vreselijk. Room 101...' (4) Julia legde haar vinger tegen zijn lippen.
'Sht. Ik was er ook. Ik,' ze slikte hoorbaar, drukte haar gezicht in zijn hals, 'snap het. Het was de angst.' Winston hield onwennig zijn armen om haar heen. Zijn hele geest schreeuwde dat hij dit niet mocht doen. Big Brother was alles. Big Brother was overal. En hij hield van Big Brother, zijn goede leider. Maar van Julia... Hij hield ook van Julia. Hij hield méér van Julia.
'Kunnen we niet terug vechten?' vroeg hij. Ze trok haar hoofd zachtjes terug, keek hem aan. Haar ogen blonken, hoewel ze bodemloos en leeg leken. Haar lippen waren gescheurd, ze miste een tand.
En ze was nog nooit zo mooi geweest.
Winston kuste teder haar mond, hield zijn handen tegen haar wangen.
Love is our resistance... again. (5)

Verklaringen
(1) Ministry of Love: Het ministerie van regels en orde, waar mensen die de regels overtreden, worden gemarteld. Sommigen sterven er.
(2) Big Brother: Hij is de heerser van de wereld in '1984'. Hij heeft de controle over alles en iedereen, zet de wetten op en brainwasht mensen. Hij veracht emoties, en daarom is dat ook verboden.
(3) Telescreens: Grote televisieschermen, die aan de muur hangen. Ze hangen in elk apartement, elk huis. Ze tonen allerlei verklaringen van 'ex-criminelen', die hun verhaal doen, en zeggen hoe geweldig Big Brother wel niet is. De televisieschermen zijn echter ook spionagemateriaal. Ze filmen alles dat in de kamer gebeurt, en neemt al het geluid op. Je kan de telescreens niet af zetten, alleen zachter zetten.
(4) Room 101: De ergste kamer in het Ministry of Love. Daar confronteren ze de criminelen met de sterkste wil met hun grootste angst, om hen volledig te breken.
(5) Einde: Julia en Winston werden opgepakt, omdat ze een relatie hadden. Emoties mochten niet, liefde al zeker niet. Bij het echte einde zijn ze zo gebroken, dat ze de liefde voor elkaar vergeten. Ik heb hen hier iets minder gebroken gelaten, om elkaar weer te vinden, want liefde is iets mooi.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.