FanFic.nl

Follow Your Heart, And you'll Find What You're Looking For

7. Anna Taylor Williams

We stonden voor het lokaal waar we zo economie zouden hebben en ik zat met mijn iPhone te klooien. Halverwege mijn bericht naar Chloe, die nu al in de les zit, riep Angela me. 'Anna, meneer Johnson is er al, hoor,' zei ze droogjes. Ze stond naast de deur die meneer Johnson openhield. Ik zette me af van de muur waar ik tegen aan leunde en liep naar de deur. Meneer Johnson knikte kort naar me en deed toen de deur dicht toen ik binnen was. Ik liep door naar het midden van de klas, waar Angela al plek had genomen, en ging zitten. Snel maakte ik mijn sms'je af naar Chloe en stopte 'm in mijn broekzak. Ik draaide me om, om te kijken wie er nog meer bij mij bij economie in de klas zaten, en keek in twee gouden ogen. Ik staarde even naar zijn gezicht. Van dichtbij was hij nóg mooier... 'Kan je het zien?' vroeg hij verveeld, terwijl hij met zijn pen iets in zijn schrift schreef. 'Euh.. Sorry..' stamelde ik en draaide me zo snel mogelijk om. Ik richtte mezelf op het bord, waar inmiddels al een hele som opstond. Vanuit mijn ooghoek zag ik Angela naar me kijken. Ik keek expres niet terug, want dan wou ze zeker uitleg waarom ik de jongen achter mij zo aankeek... Daar had ik dus geen zin in...
De hele les voelde ik twee ogen in mijn rug prikken, wat erg irritant was. De bel ging en Mysterious Guy was als eerste het lokaal uit. Ik keek hem na... Hoe deed hij dat zo snel?
'Ga je nog je boeken in je tas stoppen of hoe zit dat?' vroeg Angela lichtgeïrriteerd. Ik stak mijn tong naar haar uit en propte mijn boeken in mijn tas. 'Dag, dames,' zei meneer Johnson, waar op onze gemompel als volgt kwam.

In de kantine - de derde pauze alweer - was het weer eens druk. Wij nemen nooit eten in de derde pauze, omdat hij maar vijftien minuten duurt. Deze keer kon ik het ook weer niet laten om naar de tafel te kijken waar ze zaten. Ik probeerde met mijn ooghoeken hun kant op te kijken, maar dat lukte niet. Ik zag niks.
'Anna?' Chloe's stem galmde door me heen. 'Wat is er met jou vandaag? Je bent zo afwezig...' Ik probeerde er een grap van te maken. 'Dah, het is de eerste schooldag, mens!' Gelukkig kon ze erom lachen. 'Waar hebben we zo biologie?' vroeg ze nu serieus. 'In lokaal 34,' zei ik. Gelukkig had ik tenminste drie lessen met Chloe, anders had ik het echt niet overleefd zonder mijn beste vriendin. 'Oké... Euhm.. Er is toch niks aan de hand toch? Want je weet dat je me alles altijd kan vertellen,' glimlachte ze. ik glimlachte terug. 'Nee... Er is niks.' Op dat moment ging de bel alweer. 'Pff... Laatste uur, here I come,' hoorde ik Chloe mompelen. We liepen door de drukke gangen toen opeens mijn mutsje van mijn hoofd werd gehaald. Ben schoot grijzend voor me weg. 'Ben!' lachte ik. Die kreeg ik wel terug, dat wist ik zeker. 'Wat is hij soms zo onvolwassen,' zei Chloe met een frons op haar voorhoofd. Hij was haar vriendje, totdat het vorige zomer uitging. Ze werd hem en zijn gedrag zat volgens haar.
We stopten voor het lokaal en ik zag Ben staan met een groepje jongens. Mijn grijze mutsje in zijn handen. 'Houd even mijn tas vast,' zei ik tegen Chloe en legde hem in haar armen. Ik sloop voorzichtig naar ben toe en graaide mijn mutsje uit zijn handen. Hij draaide zich verbouwereerd om. 'Fuck! Wacht maar, Anna, ik krijg 'm nog wel,' grijnsde hij. 'Probeer maar!' lachte ik. Chloe gaf me grijzend mijn tas aan. Ik pakte hem aan en leunde tegen de muur, dat doe ik altijd. Ik keek op en tegenover mij stond de jongen weer.
...
Heb ik deze les ook met hem?! Nee, hè! Hij staart me altijd aan... Als hij dit keer gaat staren, ga ik er wat van zeggen, hoor. Zeg nu dan wat, dan! Hij staart! zei een stemmetje ergens diep in mijn hoofd.
De lerares was intussen al gekomen. Allemaal liepen we het klaslokaal in en wij namen dit keer voorin plaats. Ik volgde de jongen zo onopvallend mogelijk en keek waar hij ging zitten. Dat was twee plaatsen achter mij... Ah, Gosh!
De hele les voelde ik alwéér twee ogen in mijn rug prikken en ik hoefde me alwéér niet om te draaien om te kijken wie het was... Wie was deze jongen en waarom staarde hij me zo aan?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.