FanFic.nl

Famous Dad? No way! ft. Big Time Rush

44.

Kendall schud zijn hoofd, pakt mij bij mijn schouders vast en draait me om zodat ik op mijn rug lig.
“En nu de waarheid,”� zegt hij op dwingende toon. Ik ga rechtop zitten, schud mijn hoofd en kijk de andere kant op, Kendall pakt met twee handen mijn hoofd vast en draait mijn gezicht naar de zijne toe en kijkt me diep in mijn ogen aan. Ik knipper een paar keer met mijn ogen, hier kan ik dus echt niet tegen, die grote groene ogen van hem kijken me doordringend aan.
“Lillith,”� zegt Kendall zachtjes, ik schud weer mijn hoofd en Kendall laat me los.
“Ik kan het niet,”� fluisterde ik en spring van het bed af, ik ren de trap af terwijl ik Kendall nog mijn naam hoor roepen. Ik trek de voordeur open en ren op blote voeten de straat op, mijn benen bewegen zich alsof hun leven er vanaf hangt en ze lijden me naar het strand. Ik ga op het witte zand zitten en staar naar het donkere water wat schittert in het witte maanlicht, het zand voelt hard en koud, het is dan ook wel winter maar toch ben ik blij dat het nog niet sneeuwt en erg hard vriest.

Terwijl ik zo op het strand zit stormt Kendall de trap af de woonkamer binnen waar Logan, Carlos en James verbaast naar de deur kijken waar ik een paar minuten geleden rennend door het huis had verlaten. James springt op, loopt naar Kendall toe en pakt hem bij zijn schouders vast, dan schud hij hem wild door elkaar.
“Kendall verdomme, wat is er gebeurt daar boven?!”� roept James kwaad en Kendall slaat zijn handen van zijn schouders af.
“James alsjeblieft,”� zegt Kendall rustig en hij kijkt James aan, wiens blik nog steeds op ontploffen staat.
“Ik vroeg alleen maar wat er was en toen rende ze weg,”� zegt Kendall en hij kijkt naar Logan en Carlos die achter James staan. Ineens horen ze van buiten allemaal getoeter er piepende banden, met zijn vieren rennen ze naar de deur toe.
“Laat het alsjeblieft mijn meisje niet zijn,”� fluistert James en hij voelt een hand op zijn schouder. Logan staat achter hem en wijst naar de auto’s, die op de straat vlak achterelkaar staan.
“Rustig maar James, het is Lily niet. En daarbij is het nogal glad buiten dus zijn ze waarschijnlijk gewoon weggeglipt,”� zegt Logan. James knikt, draait zich om en trekt snel zijn schoenen aan dan pakt hij zijn jas van de kapstok en wilt naar buiten lopen maar Carlos houd hem tegen.
“James wat ga je doen?”� vraagt hij en James kijkt van Carlos naar buiten en weer terug.
“Ik ga mijn vriendin zoeken,”� antwoord James en hij loopt de deur uit. James loopt een rondje door de straat maar ziet mij nergens, dan bedenkt hij zich iets en loopt naar de brug toe. Als hij over het water naar het strand kijkt krijgt hij een kleine glimlach op zijn gezicht.
“Ik wist het wel,”� zegt hij zachtjes en hij rustig loopt richting het strand.

Ik sta op en loop naar het water toe en begin hardop tegen mijzelf te praten, of eigenlijk tegen Nicky.
“Nicky, waar ben je nu ik je nodig heb?”� fluister ik en ik loopt voorzichtig het water in tot aan mijn enkels.
“Verdomme ik kan niet zonder je!”� gil ik luid en loop steeds verder. Nu sta ik tot aan mijn middel in het water, gelukkig had ik mijn telefoon thuis gelaten anders was ik die nu kwijt geweest.
James loopt stilletjes naar het water toe als hij mij in het water ziet staan, bang kijkt hij toe hoe ik alsmaar verder het water in loop.
“Nicky ik wil je terug bij me hebben, nu en voor altijd. Je zei dat je er altijd voor me zou zijn maar waarom neem je dan nooit je telefoon op als ik je bel!?”� roep ik, bij de laatste zin slaat mijn stem over en ik ril. Het water komt nu tot mijn kin en ik laat me onder water zakken en houd mijn adem lang in.
Als James merkt dat ik niet meer boven water kom trekt hij zijn jas, vest en schoenen uit en rent zonder na te denken het ijskoude water in opzoek naar mij.
“Lily waar ben je?”� roept James paniekerig. Ik hoor hem nog vaag wat roepen maar denk er niet over om boven te komen, langzaam voel ik dat mijn hoofd lichter aanvoelt. Opeens word ik uit het water getrokken en naar de waterkant getild, dan word ik op te koude zand neergelegd en voelt er iemand aan mijn pols, waar mijn hartslag erg verzwakt aanvoelt.
“Alsjeblieft Lily, ik wil je niet kwijt. Ik heb je net bij me en wil je niet verliezen,”� zegt James met tranen in zijn ogen terwijl hij mijn hand vast houd. Ik knipper met mijn ogen en kijk naar James die al snel boven mij hangt, James trekt me overeind en houd me stevig vast.
“Lieverd, ik dacht dat ik je kwijt was,”� zegt hij en laat de tranen over zijn wangen stromen, ik maak me los uit zijn greep en kruip met bange ogen achteruit. James kijkt mij niet-begrijpend aan en kruipt naar me toe, maar ik deins steeds verder bij hem vandaan.
“Lieverd je bent toch niet ba-,”� zegt James maar ik praat door hem heen.
“Ik wil er niet over praten,”� zeg ik snel, James knikt en gaat terug op het zand zitten en kijkt naar het water. Ik bijt zachtjes op mijn lip, ik heb hem gekwetst door hem niets te zeggen, maar ik ben er nog niet klaar voor. Wat nou als het uit de hand loopt en hij Devon iets aan wilt doen? Voorzichtig kruip ik op handen en knieën naar James toe, sla mijn armen om zijn nek heen en leg mijn hoofd op zijn schouder.
“Het spijt me,”� fluister ik in zijn oor en James knikt.
“Het is al goed, als je niet wilt vertellen wat er aan de hand is, oké dan. Ik wil je alleen maar helpen, ik ben tenslotte je vriendje en je kunt me vertrouwen,”� zegt hij terug en hij draait zich naar me toe. James pakt mijn gezicht vast en kust me innig, ik wil van deze kus genieten maar ik kan het niet, want Devon spookt nog steeds door mijn hoofd heen, ik haal mijn lippen van die van James af die mij verwart aan kijkt. Ik voel me schuldig en probeer van hem weg te kijken, maar ik word door zijn bruine ogen teruggetrokken, en kijk hem aan.
“Lieverd heb i-,”� zegt James maar ik druk mijn lippen al op de zijne. Zijn hand gaat door mijn natte haar heen en ik ril, James laat mij nu los en kijkt me lachend aan.
“Heb je het koud?”� vraagt hij, ik knik.
“En jij dan?”� vraag ik hem. James schud zijn hoofd, pakt zijn jas en vest van de zand en geeft ze aan mij.
“Moet jij niets?”� vraag ik hem, James schud weer zijn hoofd en helpt mij zijn vest en jas aan te trekken. James ritst zijn jas dicht en doet de capuchon over mijn hoofd heen, ik snuif zijn geur op van zijn jas. Het ruikt lekker, zo, zo James..
“Ruikt ‘ie lekker?”� vraagt James lachend terwijl hij zijn natte voeten in zijn schoenen wurmt, ik knik en voel mijn kaken rood worden. Gelukkig maar dat het al donker is anders had hij nog harder gelachen, dan slaat James zijn armen om mij heen en ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder aan, dan kijken we samen naar de sterren.
Als ik na een tijdje iets voel trillen in een van de zakken, kijk ik James vragend aan, die snel in alle zakken tast dan haalt hij zijn telefoon uit een van de zakken en neemt op.
“Met James,”� zegt hij en slaat een arm om mij heen.
“Ja ik heb haar gevonden. Oké is goed, we komen eraan. Tot zo,”� zegt James en hij doet de telefoon weer in de jaszak terug.
“Wie was dat?”� vraag ik zonder op te kijken.
“Kendall,”� antwoord James, ik knik en draai me naar hem om en ga op mijn knieën zitten.
“Hij is erg geschrokken Lily,”� zegt James, ik sla mijn ogen beschaamt toe.
“Ik weet het, jullie allemaal denk ik,”� zeg ik en voel hoe James mijn kin op tilt. Ik open voorzichtig mijn ogen en kijk in zijn glinsterende ogen, die mij serieus aan kijken.
“Dat klopt, ja. Maar je zal het toch hoop ik nooit meer doen?”� vraagt James, ik schud heftig mijn hoofd en sta op. James kijkt me vragend aan en ik lach naar hem.
“Kom op grote baby, we moeten naar huis,”� zeg ik lachend en trek James overeind.
“Ik een baby?”� vraagt James zogenaamd beledigt. Ik lach zachtjes en knik dan, James pakt me bij mijn middel vast en gooit me over zijn schouder heen.
“Ha! Je zal er voor boeten om mij een baby te noemen,”� zeg James streng en loopt over het zand richting de brug.
“Correctie, ik zei grote baby en geen baby,”� zeg ik lachen en voel dat James mij in mijn knieholtes kriebelt. Ik gier het uit en ga met mijn nagels over zijn rug, op de brug zet James me snel neer en kijk me diep in mijn ogen aan, zijn gezicht komt steeds dichterbij de mijne en net wanneer hij me wilt kussen, draai ik plagerig mijn hoofd weg.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.