FanFic.nl

Famous Dad? No way! ft. Big Time Rush

50.

Eerste kerst dag.

De afgelopen week heb ik me zo schuldig gevoeld dat ik zelfs een paar dagen de nacht bij Sky heb doorgebracht. Ik het Sky dan ook vertelt dat we Devon tegen waren gekomen en dat ik James had geslagen. Gelukkig snapte Sky waarom ik me schuldig voelde en had er dan ook geen problemen mee dat ik bij hem bleef. Ik ben denk ik wel van plan om de jongens en Paul het te gaan vertellen, maar dan wel naar de kerst en Oud en Nieuw. Anders zou het de sfeer alleen maar verpesten en dat wil ik niet!

Als ik wakker word kijk ik recht in het lachende gezicht van James die mij aanstaart.
“Stop met staren, ik word bang van je,”� zeg ik lachend. James kijkt me met een grijns aan en komt dichter bij met zijn gezicht bij de mijne.
“Ben je nu nog steeds bang voor me?”� vraagt hij en James drukt zijn lippen voorzichtig op de mijne. James legt zijn hand op mijn heup en trekt me zachtjes iets meer naar zich toe, als ik mijn lippen van de zijne afhaal schud ik met een lach mijn hoofd.
“Nee, nu niet meer,”� antwoord ik. James glimlachen en gaat rechtop zitten en trekt mij zachtjes tegen zich aan. Als ik op mijn wekker kijk en zie dat het negen uur is, maak ik me los uit James zijn armen en stap uit bed. James kijkt me vragend aan en ik wijs naar mijn wekker.
“Oh, kom we gaan naar beneden,”� zegt James. Hij stapt uit bed en wil de kamer uit lopen als ik voor de spiegel blijf staan. James draait zich om en kijkt me aan, snel trek ik een blouse aan en loopt naar James toe die mijn hand pakt en samen lopen we naar beneden. In de woonkamer zit Paul op de bank en kijkt naar het nieuws, ik ga met James naast hem op de bank zitten en kijk Paul aan.
“Wat is er?”� vraagt Paul lachend na een tijdje en kijkt mij aan.
“Niets,”� antwoord ik en ik grinnik zachtjes.

Rond elf uur zitten we met zijn drieën voor de kerstboom en ik geef Paul mijn cadeautje.
“Alsjeblieft pap,”� zeg ik en ik krijg van Paul een kus op mijn wang.
“Dank je lieverd,”� zegt Paul, hij maakt het pakje open en haalt er het donkerblauwe Cloud9 horloge uit.
“Tja, omdat je je andere hebt verloren, dacht ik dat dit wel handig zou zijn,”� zeg ik.
Na drie kwartier hebben we eindelijk alle cadeautjes uitgepakt, ook voor James hadden Paul en ik een paar cadeautjes gekocht, maar ook James had voor ons stiekem wat gekocht. Voor Paul had hij een boek van zijn lievelingsschrijver gekocht en een CD. En voor mij had hij een kettinkje met een hartjes medaillon met zijn naar erop gegraveerd en aan de binnenkant de datum van de dag dat hij verkering aan mij vroeg, hij had er zelf ook eentje met mijn naam erop.
Plots gaat de bel en ik sta op van de grond, ik loop naar de voordeur toe en maak hem open, maar als ik niemand zie staan kijk ik naar beneden. Voor mijn voeten staat een middelmatige, in cadeaupapier verpakte doos, voorzichtig pak ik het op van de grond en bekijk hem. Hij is niet zwaar, maar hij is ook niet echt licht. Ik haal mijn schouders op en neem het mee naar binnen, Paul en James kijken mij vragend aan als ze de doos in mijn handen zien.
“Van wie is dat?”� vraagt Paul als ik weer naast hem op het kleed ga zitten.
“Geen idee, er stond niemand bij,”� antwoord ik en ik zet de doos voor me neer.
“Hm, er zit wel een briefje bij,”� zegt James en hij haalt voorzichtig het papiertje van de doos af.
“Hij is voor jou,”� zegt James, als ik het papiertje van hem aanpakt zie ik dat er inderdaad mijn naam opstaat. Met een nieuwsgierige blik in mijn ogen vouw ik het papiertje open en begin te lezen.

Lieve Lillith,

Ik wil je een fijne kerst wensen, ook al ken je me niet.
Ook weet ik dat je JDM heel erg leuk vind en dat je net zoveel van hem zult houden als ik. Daarom schenk ik je dit cadeau en hoop dat je er net zoveel van zult houden als dat je van JDM doet.

Liefs,
Anoniem.

Als ik uitgelezen ben staar ik bedenkelijk voor me uit.
“Wie is JDM en waarom vind ik hem leuk?”� mompel ik zachtjes.
“Wat zeg je lieverd?”� vraagt James en ik kijk hem aan.
“Wie is JDM en waarom vind ik hem leuk,”� antwoord ik en heef hem het papiertje. James leest het briefje en lacht zachtjes.
“Wat?”� vraag ik hem terwijl Paul opstaat en naar boven loopt.
“JDM, dat zijn mijn initialen. Ik denk dat diegene mij bedoelt,”� antwoord James en hij legt het papiertje naast zich op de grond. Paul komt de woonkamer weer binnen gelopen en gaat met James de keuken in, zonder nog iets te zeggen trek ik aan de linten waarmee de doos vast zat en haal de deksel van de doos af. Wanneer ik in de doos kijk krijg ik de schrik van mijn leven en trap gillend de doos bij me vandaan, Paul en James komen de kamer binnen gerent en kijken mij geschrokken aan dan komen ze elk aan een kant van mij zitten. Met tranen in mijn ogen verberg ik me in Paul’s armen die mij geschrokken over mijn rug aait. Doordat ik de doos hard wegtrapte viel hij om en rolde de inhoud uit de doos.
“Liefje wat is er?”� hoor ik James achter mij vragen. Terwijl de tranen geluidloos over mijn wangen rollen wijs ik met een trillende vinger naar de omgevallen doos. Zodra ik mijn hand weer tegen Paul’s borst leg, kruipt James naar de doos toe en schrikt net zo erg als mij.
“Gadverdamme, wie doet nou zoiets?”� fluistert James en hij probeert het voorwerp terug in de doos te schuiven met de deksel.
“Lieverd,”� begint Paul. Hij tilt met een hand mijn hoofd van zijn schouder af naar zijn gezicht toe, zodat ik hem wel aan moet kijken en ik kijk hem met een betraand gezicht aan.
“Wat zit er in die doos?”� vraagt hij. Ik schud mijn hoofd en verberg mijn gezicht weer in zijn nek. James, die met een lijkbleek gezicht weer recht was gaan zitten, laat de inhoud van de doos aan Paul zien.
“Dat is gewoon ziek,”� zegt Paul boos als hij het bebloede, dode hoofd van een hond, die hem met open ogen aanstaart vanuit de doos. James knikt en doet snel de deksel op de doos en schuift hem ver bij mij vandaan, dan gaat hij naast Paul zitten, die nog steeds met zijn hand over mijn streelt en gaat met zijn hand door mijn warrige haren heen.
“Nu is alles verpest,”� zeg ik snotterend en ik kijk James aan die mij met bezorgde ogen terug aankijkt.
“Misschien niet,”� zegt Paul, James en ik kijken hem vragend aan. Paul kijkt op de klok en krijgt een grijns op zijn gezicht.
“Ik heb nog een kleine verrassing voor je,”� zegt Paul en precies op dat moment gaat de bel. Van schrik geef ik een gil en kijk bang richting de deur.
“Het is goed lieverd,”� zegt James. Ik kijk hun beide bang aan en ze knikken, zuchtend sta ik op en loop voorzichtig naar de deur. Ik doe de deur open en kijk recht in twee heel bekende ogen die ik al zolang heb gemist.
“Hey Lily-Boo,”� zegt Nicky met een grijns. Jeetje, wat heb ik die bijnaam gemist zeg! Nicky laat zijn schoudertas van zijn schouder afglijden en ik spring in zijn armen.
“Nicky! Ik heb je zo gemist,”� zeg ik en ik sla mijn benen om zijn middel heen. Nicky slaat zijn armen om mij heen, zakt voorzichtig door zijn knieën om zijn tas te pakken en loopt naar binnen. In de gang laat ik me van Nicky afglijden en geef hem een kus op zijn wang, Nicky zet zijn tas op de grond neer en doet de deur achter zicht dicht. We lopen de woonkamer binnen en gaan op de bank zitten, James en Paul komen de keuken uitgelopen en James komt naast mij op de bank zitten terwijl Paul op een stoel gaat zitten.
“En jij bent dus Nicky?”� vraagt James en hij kijkt naar Nicky.
“Jep, en jij bent?”� antwoord Nicky en hij kijkt vragend naar James.
“James,”� zegt James. Beide jongens steken hun handen naar elkaar uit en schudden hem, ik leg me lachend tegen Nicky aan die een arm om mij heen slaat dan leg ik mijn benen op James’ schoot. Als er gerinkel vanuit de keuken komt staat Paul op loopt naar de keuken, even later komt hij terug met vier bekers warme chocolademelk in zijn handen geen geeft ons elk een beker aan.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.