Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Save your kisses for me..!x [TC] » Part 27
Save your kisses for me..!x [TC]
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
29 jan 2009 - 22:20
Aantal woorden:
426
Aantal reacties:
1
Aantal keer gelezen:
220
Part 27
**--**Deel 27**--**
Bill POV
De dokter beveelt me allerlei dingen zoals;’open je mond’ ‘zeg aaa’ ‘die in en uit ademen’ en dat soort dingen. En die stokjes dat ze in je mond proppen smaken niet goed! De dokter schrijft een briefje voor school, maandag, na het weekend dus, kan ik alweer meteen naar school, wat heb ik dan aan dat één dagje dat ik thuis blijf? Ik zucht, sta op en loop, gevolgd door mijn moeder, de praktijk uit. In de auto is het stil, ik heb Andreas ge-sms’t, dude, nu stelt die dokter een bovenste luchtwegeninfectie bij me vast. Natuurlijk, vandaar die hoofdpijn zeker? Thuis loop ik meteen door naar boven naar mijn kamer. Thuis blijven is saai, ik verveel me dan altijd dood. Ik zucht en laat me op mijn bed vallen, wat kan ik doen? Ik kijk wat rond en zie dan mijn tekstblok liggen. Ik neem hem op en begin te schrijven;
Tage geh´n vorbei
Ohne da zu sein
Alles war so gut
Alles ich und du
Geh
Geh
Wir ham nichts falsch gemacht
Die ganze Zeit gedacht
So könnt´ es weiter geh´n
Alles andere werden wir sehen
Geh
Geh
Geh!
Lass uns hinter dir und mir
Versuch nicht zu verstehen
Warum es nicht mehr geht
Geh!
Versuch uns beide zu verlier´n
Für uns wird´s erst weitergehen
Wenn wir uns nicht mehr sehen
Geh
Geh
Ohne da zu sein
Alles war so gut
Alles ich und du
Geh
Geh
Wir ham nichts falsch gemacht
Die ganze Zeit gedacht
So könnt´ es weiter geh´n
Alles andere werden wir sehen
Geh
Geh
Geh!
Lass uns hinter dir und mir
Versuch nicht zu verstehen
Warum es nicht mehr geht
Geh!
Versuch uns beide zu verlier´n
Für uns wird´s erst weitergehen
Wenn wir uns nicht mehr sehen
Geh
Geh
Door geklop op mijn deur stop ik met schrijven en leg de tekstblok weg. ‘binnen!’, roep ik, voor zover dat gaat want mijn keel doet nu ongelofelijk veel pijn. Lien komt vrolijk binnen gestapt. ‘Bill’, gilt ze vrolijk en vliegt rond mijn nek, ze komt net van haar tante, aan de kant van Victor, dat mens is echt lelijk en eng, om het begin dat ze hier kwam, en dat was vaak, was ik 12 jaar, ze kneep continue in mijn wangen en kocht de zinlooste cadeaus die nu ergens op zolder liggen te rotten. Ik zucht, ben ik blij dat die tijd voorbij is, niet dat deze tijd beter is, misschien het Tom gedeelte maar voor de rest zuigt mijn leven zwaar. Lien zit met één of andere ring van me te spelen. Ze vindt het zo te zien heel leuk want ze giert het uit van plezier, en telkens als ik hem afpak en hoog in de lucht houd begint ze als een gek op mijn te springen. ‘Bill geven!’, roept het kleine meisje wanneer ik de ring wegberg. ‘Neen Lien, we gaan naar beneden.’, zeg ik en neem Lien op. Meteen begint ze te schreeuwen. Ik zucht en neem de ring weer en geef die aan haar, meteen is ze stil en kan ik rustig naar beneden gaan.
Reacties:
apart dat de dokter de wond in Bill's rug niet opmerkt..
leuk verhaal, ik ga snel verder lezen