FanFic.nl

Save your kisses for me..!x [TC]

Part 29

Ik laat Bill los en zet me op zijn bed. Hij komt weer naast me zitten en kijkt me lief aan. ‘Wat?’, vraag ik hem, hij schudt zijn hoofd. ‘niets hoor.’, lacht hij. ‘jawel, lieg niet tegen me!’, zeg ik verwonderd. ‘Oké, ik vroeg me af, wat vind je van mijn teksten?’, en hij kijkt blozend weg. ‘Bill, Bill kijk me aan.’, Bill draait zijn gezicht naar me toe en kijkt me met fonkelende oogjes aan. ‘ze zijn prachtig, net als jij.’, zeg ik, hij lacht en drukt zijn lippen op de mijne. Als hij zich weer terugtrekt grijns ik. ‘wat nou?’, ik schud mijn hoofd. ‘niets hoor.’, ‘jawel, lieg niet tegen me!’, doet hij me na. ‘nee, gewoon, je bent lief.’, zeg ik, Bill knikt. ‘jij ook.’, zeg ik. Hij lacht. Zijn lach is zo damn perfect! Zijn niet al te rechte tandjes dat net bloot komen. Zijn bolle wangetjes dat dan nog boller komen te staan. Zijn ogen die fonkelen. Het lijkt wel alsof duizenden lichtjes in zijn ogen verscholen zitten en bij iedere glimlach tevoorschijn komen, eruit willen en laten zien;’kijk ik ben gelukkig!’ het willen uitschreeuwen dat hij ook gelukkig kan zijn. Die lichtjes dat zo veel zeggen maar ook weer zwijgen, me zo veel vertellen maar me doen zwijgen en niets meer begrijpen. Me in de war brengen, niet wetend wat te doen, mijn hart een slag laten overslaan, mijn adem dat versnelt en mijn lichaam dat mee ren meer naar het zijne hunkert, gewoon hem in mijn armen houden en hem lief hebben. Hem knuffelen en overladen met duizenden kusjes dat hem laten zien hoeveel ik om hem geef, hem laten voelen dat ik hem nooit meer kwijt wil, hem voor niemand wil inruilen, overdag naar de andere kant van de wereld willen lopen om daar de sterren van de hemel te willen plukken en ze hem voorschotelen. Ik zou hem op mijn kamer willen zetten en er de hele dag naar willen blijven kijken, zijn, best wel smalle, lichaam bewonderen ieder klein detail oppikken en het exact kunnen vertellen waar welk moedervlekje zit, het exact kunnen natekenen dat het eerder een foto lijkt. Het willen koesteren, aanraken als iets dat breekbaar is. Ik zou mijn kamer willen volhangen met zijn perfecte glimlach, zijn stralende ogen dat me doen hunkeren, beven, dat ik amper op mijn benen kan staan. Als ik kon zou ik iedere seconde van de dag bij hem willen zijn, hem laten glunderen van geluk, hem alles bieden wat hij wilt, hem enkel en alleen gelukkig zien, er alles aan doen om hem gelukkig te maken, hem een leven te laten leiden zonder problemen, zijn angsten van de wereld te vegen. Hem alles geven wat zijn hartje begeert, als het kon, zou ik al mijn geld uitgeven aan geluk, geluk dat ik dan hem zou schenken. Er een mooi strikje omdoen en het hem voorschotelen op een gouden schoteltje. Maar zelfs ik weet dat niemand zijn leven perfect kan zijn, dat sommigen liever hun leven niet meer willen leiden. Alle dingen enkel zwart zien en niets positiefs bekijken, als wanneer ze eens een keertje geluk hebben denken dat er toch wel iets misloopt. Maar ik, ik zou voor Bill de wereld willen komen, hem de oceaan schenken, gevuld met tranen, mijn tranen, tranen die hem vertellen hoe blij ik ben dat ik hem heb, hoeveel ik om hem geef, en hoeveel ik voor hem zou doen om hem enkel gelukkig te zien.

Reacties: