Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Our last days [Afgelopen] » 6.

Our last days [Afgelopen]

30 maart 2011 - 18:20

1101

4

523



6.

het faalt.

Bill was weer bijgekomen, maar hij weigerde nog uit zijn bed te komen. Hij was bang om weer flauw te vallen. Tom liep rondjes in de kamer. Hij piekerde en dacht na hoe hij Bill kon opvrolijken aangezien zijn humeur met 100 percent was gezakt.
“Is er iets wat je graag doet?”¯ vroeg Tom uiteindelijk. Bill draaide zich op zijn rug en dacht na.
“Zingen,”¯ zei hij. Tom glimlachte blij om dat antwoord en nam zijn tas die hij had meegebracht.
“Dat komt goed uit,”¯ zei Tom. Hij nam zijn gitaar uit de zak en ging op het uiteinde van Bill zijn bed zitten.
“Wat nummer zing je graag?”¯ vroeg Tom.
“Wake me up when September ends van Green Day,”¯ zei Bill. Hij ging wat rechter zitten. Tom glimlachte en begon te spelen. Dit vond Bill wel leuk. Bill schraapte zijn keel en viel in. Zijn humeur schoot omhoog. Na een tijdje legde Tom zijn gitaar weg en ging Bill weer liggen. Hij werd moe en wilde slapen.
“wacht even met slapen,”¯ zei Tom. Hij ging langs Bill liggen.
“Wat doen we morgen?”¯
“Naar huis gaan,”¯ zei Bill.
“En laat je me dan je kamer zien?”¯ vroeg Tom. Bill knikte en kroop in Tom zijn sterke armen.
“Doe je fitness?”¯ vroeg Bill met een geeuw.
“Ja, is dat een probleem?”¯
“Nee, das cool,”¯ lachte Bill. “Als ik niet zou doodgaan, had je me eens moeten meenemen en er voor zorgen dat ik er niet zo uitzag als een kip.”¯
“Je bent mooi zoals je bent,”¯ zei Tom, maar Bill antwoordde hem niet meer. Hij was al inslaap gevallen.

Hilke kwam binnen en keek vertedert naar Bill en Tom.
“Ik ben nog wakker hoor,”¯ grinnikte Tom doen hij doorkreeg hoe Hilke zat te kijken.
“Is het wat gelukt? Is hij niet te moe geweest?”¯
“Het viel wel mee, hij heeft vanmorgen wel nog moeten overgeven en hij is eens flauw gevallen, maar het gaat wel goed.”¯
“Oké, ik heb met je moeder kunnen regelen dat jij bij ons blijft logeren en ik heb ook geregeld dat we een weekendje naar zee gaan, dat zal Bill goed doen, die gezonde lucht. Ik en je moeder gaan ook mee, maar we gaan niet de hele tijd samen dingen doen. Ik en Simone hangen rond en jij en Bill doen waar jullie zin in hebben,”¯ ratelde Hilke.
“Ik weet zeker dat Bill het leuk gaat vinden,”¯ zei Tom.
“En is hij niet vervelend geweest?”¯ vroeg Hilke.
“Nee, Bill is heel braaf geweest,”¯ gniffelde Tom. “Maar Hilke, weet jij eigenlijk waarom Simone hem heeft afgestaan? Wat is er eigenlijk gebeurt?”¯
“Wel, het was voorjaar 1989 en Simone kreeg te horen dat ze zwanger was van een tweeling. Ze was eigenlijk heel blij, maar haar man, Jög, dwong haar één kind weg te geven. Het zwakste kind. Jög wilde maar één kind. Hij was een echte zakenman. Ik stond op de wachtlijst voor adoptie en toen kwam Jög met Bill over de vloer. Bill was helemaal ingeduffeld in dikke dekens. Jög en ik hebben lang gepraat en papieren in orde gebracht. Hij heeft Bill bij me achter gelaten. Pas toen ik hem uit de lakens haalde merkte ik dat hij ondervoed was. Jög zei me dat hij vier weken oud was. En ik weet zeker dat Bill in die vier weken nauwelijks eten had gehad. Bill was in kritieke toestand. Hij was sowieso de zwakste van jullie twee. Ik ben meteen met Bill naar de dokter geweest. Ik heb Jög nog een paar keer gesproken. Hij kwam vaak langs, maar toen was Bill nog klein. Hij weet er vast niets meer van. Jög was altijd vol negatief over Bill. Dat doet me vooral veel pijn. Bill had zogezegd zijn huwelijk verpest en al hun geld opgedaan. Hij schoof alle schuld op die kleine onschuldige Bill. Waarom hij zo vaak langskwam wist ik niet echt.
Toen Bill vijf was kwam Jög ook over de vloer. En ik ben er zeker van dat Bill dit wel nog weet, ook al beweert hij van niet. Bill zat te spelen toen Jög langs kwam. Bill was toen nog een spontaan jongetje die veel plezier maakte en geniete van het leven. Jög heeft daar verandering in gebracht. Hij nam Bill op, nog voor ik hem kon tegen houden en rammelde hem helemaal door elkaar en sloeg hem. Ik had meteen de politie gebeld en Jög van Bill weggetrokken. De jongen was totaal de kluts kwijt en was hysterisch. Jög werd opgepakt en Bill werd rustig toen Jög verdween. Sinds toen is Bill echt verandert.”¯
Tom merkte nu pas op dat hij huilde.
Hij huilde om wat zijn vader met zijn broertje had gedaan. Simone was al lang met Jög gescheiden. Al heel lang. Tom dacht na. Toen hij vijf was scheidde zijn ouders.
“Ik denk dat mam wist wat pap had gedaan bij hem, want toen ik vijf was zijn ze uit elkaar gegaan,”¯ zei Tom zachtjes. Hij ging met zijn trui onder zijn ogen.
“Dat zou best wel logisch zijn dan,”¯ zei Hilke. Tom was uit bed gestapt en had de lakens nog meer op Bill gelegd. Tom ging op het kleine zeteltje zitten.
“Zijn er zo nog dingen die ik moet weten over Bill?”¯ vroeg Tom.
“Mijn ex-man kon een keer zijn handen en verlangens niet thuis houden, als je begrijpt wat ik bedoel.”¯
Hilke keek treurig en doods. Tom zijn handen trilde en er liepen nog meer tranen over zijn wangen. Normaal huilde hij nooit en nu huilde hij de hele tijd. Na een kwartiertje was Hilke weer naar huis gegaan. Tom dacht na over alles wat Hilke verteld had. Over alles wat zijn broertje had moeten meemaken. Nu voelde Tom een enorm schuldgevoel. Hij was er niet wanneer zijn broertje hem nodig had gehad. Hij had het helemaal alleen moeten verwerken. Tom hoorde Bill wakker worden.
“Tom? Is alles goed?”¯ vroeg Bill zachtjes. Hij sloeg zijn lakens weg en wankelde naar Tom.
“Waarom heb je gehuild?”¯
Zonder toestemming te vragen nam Tom Bill in zijn armen.
“voor alle vreselijke momenten dat ik niet bij je kon zijn,”¯ fluisterde Tom in Bill zijn oor.
“Is Hilke hier geweest?”¯ vroeg Bill donker.
“Ja, ze heeft me dingen verteld en het spijt me dat ik er niet voor je was.”¯
“Je kon er niet zijn, dus het is oké,”¯ fluisterde Bill.
“Maar heeft ze ook gezegd van haar ex?”¯ vroeg hij onzeker? Tom knikte. Bill wurmde zich meteen los.
“Dat hoefde je totaal niet te weten,”¯ zei hij donker. Zijn stem klonk een al doods. Bill ging weer staan en liep weer naar zijn bed. Een halve pas voor zijn bed zakte hij in elkaar op de grond.
“Het was vreselijk Tom,”¯ zei Bill met een luide snik.


Reacties:


NovaFlowne
NovaFlowne zei op 12 juni 2011 - 12:26:
Bill, ik wil je nu echt heel erg graag een knuffel geven en het is zoo zielig. ahasfjk.


JustSomeGirl
JustSomeGirl zei op 5 april 2011 - 20:19:
Meh, wat erg voor Bill allemaal.
En Tom, jammer dat hy het zo allemaal te weten moet komen.
<3


Evatjeu
Evatjeu zei op 3 april 2011 - 21:19:
Zo zielig voor Bill!
snel verder?
xx


KaulitzFreak
KaulitzFreak zei op 30 maart 2011 - 18:30:
Mannen, niks mee aan te vangen...
-cougar Town overdosis-

Oww, zo erg voor Bill...
En dit blijft erg naar twincest neigen, weetje...


Snell verder!!!
Lovya