Hoofdcategorieën
Home » Overige » ~5 shot ~ The girl that lost her mind. » Three.
~5 shot ~ The girl that lost her mind.
Three.
Mijn ogen vernauwden zich als teken van inspanning. Mijn armen probeerden zich van het touw te verlossen. Wat verbazend goed aan het lukken was. Angstzweet liep over mijn rug en door mijn nek en ik rilde. Bam, een dode!
Beng, nog een! Mijn hart klopte wild bij het zien van al deze levenloze lichamen met starende ogen. Ik wilde niet weten wat ze ermee gingen doen nadat iedereen dood was. Misschien in stukken zagen en verbranden of in de diepte gooien. Misschien gewoon laten liggen of begraven onder het zand. Ik rilde bij alle beelden die voor mijn netvlies kwamen en begon nog meer aan het touw te friemelen. Een knapje vertelde me dat het touw los begon te komen. Euforisch ging ik ermee verder, de moed stroomde door mijn lichaam. Alex komt op me toelopen en richt zijn pistool op me met de glinstering van een psychopaat in zijn ogen. Zijn vinger hecht zich aan de trekker en met een kort gebaar klinkt er een hard schot. Ik knijp mijn ogen dicht en wacht tot het donker me zal overspoelen.
Maar de pijn komt niet, voorzichtig open ik mijn ogen weer en kijk wat er gebeurd. Iets zwaars valt op me en als ik naar boven kijk zie ik de starende ogen van Lyssa. Ik heb de sterke neiging om mijn hand voor mijn mond te slaan maar dat lukt me niet omdat mijn handen vastzitten aan elkaar. Alex lacht en richt zijn pistool weer richting mij. 'Het is zo makkelijk.' zegt hij dan terwijl hij met langzame stappen op me af komt lopen. 'Één beweging en het is voorbij.' Hij staat nu recht voor me en hurkt neer zodat hij recht in mijn ogen kan kijken. De loop legt hij tegen mijn slaap aan en ik slik een brok weg. Alles zou ik doen om aan dit lot te ontsnappen, niks zou ik vertikken. Zelfs een moord plegen lijkt nu ineens aantrekkelijker. Ik knipper met mijn ogen en probeer hem liefjes aan te kijken. 'Waarom zit ik vast?' vraag ik dan, 'Zo kan ik je niet helpen.'
Hij kijkt me stomverbaasd aan en begint dan te lachen. 'Je maakt zeker een grapje.' ik probeer hem ernstig aan te kijken, 'Ik zou je kunnen helpen.' wanhopig begin ik allerlei redenen op te noemen. Hij glimlacht en aait me langs mijn wang. 'Lief meisje.' zegt hij dan. Dan graait hij in zijn zak en knipt een lang dun mes open. Mijn ogen sperren zich wijdopen, zou hij me bevrijden? Dan houd hij het mes tegen mijn wang, 'Durf je?' zegt hij dan en hij drukt het mes dieper in mijn huid. Een druppel loopt als een rode traan langs mijn wang naar beneden. Ik schud mijn hoofd en wend mijn blik af. Hij lacht en gooit het mes een meter verderop in het zand en hij loopt naar zijn vrienden om te overleggen. Mijn ogen worden nog groter als ik mijn ticket naar veiligheid een meter verderop zie liggen. Met snelle bewegingen begin ik op te schuiven tot ik bijna op het mes zit.dan pak ik het mes vast en begin langzaam in het touw te snijden. Het touw krast langs en over mijn huid en doet me pijn. Ik slik maar zaag door totdat het touw loslaat en het mes mijn huid doorboort. Snel schud ik het touw van me af en laat ik het mes door het andere touw glijden zodat mijn voeten ook vrij zijn. Ik kijk of de jongens op me letten en ren dan in de richting van de grote kliffen. Achter me hoor ik woest geschreeuw en mijn naam. Het galmt door in mijn hoofd maar ik blijf rennen totdat ik tegen de kliffen aankom. Daarna zoek ik met mijn in badslippers gestoken voeten naar goeie plaatsten om omhoog te kunnen klimmen. Schoten en geschreeuw weerklinken en ik klim zo snel mijn lichaam het toelaat omhoog.
Reacties:
Hallelujaaa ik loop achter en dit is weer eens hallujaaa goed !
Love love love loveee it !
En zo spannend allemaal whoehoee
OMG...
Zijn die mensen... gek, sadisten..?? Omg, ze moet echt snel hulp zoeken
Je schrijft weer eens geweldig, liefje
Hoe durf je hier te stoppen!?!!!
Ze moet naar de politie, ze moet mensen waarschuwen... ze moet...
Een leuke jongen tegenkomen die haar wél helpt
Snel verder jij, ik hooou van dit verhaaaal!
xxxx
Ik blijf het maar zeggen; wauw! o_o
Echt mooi gedaan, ik hoop dat Sylvie wegkomt!!
Je schrijft echt fantastisch!
xxx Nadine