FanFic.nl

How Much Can This Boy Take? [BillKaulitz]

Hoofdstuk 4

Een harde hand trok me uit het bed. Ik viel geschrokken op de grond en werd meegesleept,de trap af,naar beneden. Ik was bang,nog banger dan anders,want dit was niet vader. Het was een vreemde die misschien wel eens een vriend van vader zou kunnen zijn. Hij sleepte me mee tot in de woonkamer en gooide me dan hard tegen een muur. Ik kuchtte pijnlijk en zachte door mijn benen. Met bange ogen keek ik hem aan,afwachtend op wat er zou komen. Waar is vader?
"Ben je een stoute jongen geweest,Bill?" vroeg hij serieus.
Waarschijnlijk heeft hij het over de tv die ik kapot gemaakt heb.
"Waar is pap?" vroeg ik voorzichtig.
Hij glimlachte enkel eng en kwam dan op me af. Ik hield geschrokken mijn adem in.
"Je pappie zei dat je gestraft moest worden,maar dat je klappen krijgen al gewend bent."
Ik slikte en het moment dat daarop volgde pakte hij mijn lichte lichaam op en slingerde me over zijn schouder. Ik sloeg wild met mijn armen en benen,maar hij hield me stevig vast en ging naar de bezemkast. Dat is zo een kleine ruimte waar mam altijd het poetsgerief zet en de stofzuiger. Hij duwde me erbinnen en deed de deur op slot. Ik gilde bang,want het was te donker. De muren leken wel op me af te komen en ik had het gevoel dat ik verpletterd werd. Mijn ademhaling begon oncontroleerbaar sneller te gaan. Ik sloeg met mijn vuisten tegen de deur en gilde,maar niemand reageerde.
"Laat me eruit! Alsjeblieft! Ik ben bang!"
Mijn wanhopige kreten werden echter niet gehoord en na een tijdje gaf ik het op. Het benauwde gevoel werd steeds erger en ik verloor het bewustzijn door de extreme angst. Ik werd pas terug wakker toen iemand me door elkaar schudde. Ik opende mijn ogen en voelde me zwak. De vriend van vader sloot de deur weer,maar hij was deze keer mee in de ruimte. De angst nam weer toe. De duisternis omringt me! Ik ben zo bang! Laat me eruit!
"Shh,rustig maar." zei hij rustig.
Hij wreef over mijn schouder,maar ik was zo paniekerig en begon weer te gillen.
"Hou je mond!" schreeuwde hij.
Hij gaf me een mep in mijn gezicht en geschrokken zweeg ik. Ik kon hem niet zien en al helemaal zijn ogen niet. Ik wist dat hij er was,maar ik kan hem niet zien! Dat maakt me bang. Zijn aaiende hand op mijn schouder,ging naar mijn arm. Ik kreeg er kippenvel van.
"Je bent een mooie jongen,weet je dat?"
Ik slikte nerveus en voelde zijn hand over mijn bovenbeen aaien.
"Ga weg." zei ik stil.
Ik wou schreeuwen,maar het donker maakte het onmogelijk om te bewegen. Ik ben zo bang. Zijn hand ging naar mijn kont en geschrokken ging ik mijn mijn rug tegen de muur staan. Mijn hart klopte wild,terwijl mijn ogen steeds weer de zijne probeerden te zoeken. Zijn hand kneep in mijn kont en zijn andere hand gleed van mijn wang naar mijn borstkas.
"Blijf van me af." siste ik.
Hij zei niets,ik kon alleen zijn ademhaling horen,wat me nerveus maakte. Hij kwam tegen me aan staan en een walgelijk gevoel overviel me. Wat probeerd hij te doen? Zijn hand ging naar de knoop van mijn broek en deed die los. Hij deed rits naar beneden en mijn veel te grote broek viel op de grond. Ik wou ze terug optrekken,maar hij greep mijn polsen vast en drukte die over mijn hoofd,tegen de muur. Ik probeerde me los te maken,maar hij deed me pijn.
"Laat me los!"
Mijn anders zo vaste stem,was nu zo onzeker en zacht,dat ik mezelf niet meer herkende. De onbekende man draaide me om en duwde me hard met mijn buik tegen de muur. Ik hoorde zijn eigen rits open gaan en met zijn vrije hand,trok hij mijn boxer naar beneden. Ik werd nog banger en probeerde hem te schoppen,maar het was hopeloos. Ik voelde iets tegen mijn kont porren en vervolgens ging er een scherpe pijn door mijn lichaam. Ik gilde geschrokken,maar hij legde zijn grote hand over mijn mond. Ik klemde mijn tanden hard op elkaar en voelde hoe de tranen over mijn wangen rolden. Wat gebeurd er! De pijn is niet te beschrijven en het leek wel uren te duren. In het echt duurde het misschien maar een minuutje,dan liet hij mijn polsen los en verliet de kleine ruimte. Ik zakte door mijn benen en verloor voor de zoveelste keer het bewustzijn. Ik had nooit eerder gehoord van homosexualiteit. Of verkrachting..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.