Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Goede Tijden, Slechte Tijden » Onzekerheden » Onzekerheden

Onzekerheden

16 april 2011 - 23:27

3092

1

486



Onzekerheden

Een fanfic die eigenlijk ineens op papier stond. Mijn eerste Nederlandse fanfic en mijn eerste fanfic over GTST/Ludwin. Waarschuwing: Licht A/U (strookt wellicht niet helemaal met GTST-verhaallijn) Licht plot-loos

Edwin bekeek zijn haar kritisch in de spiegel. Even haalde hij een hand erdoorheen, waarna zijn blik als vanzelf weer naar de klok gleed. Hij realiseerde zich dat Lucas elk moment aan de deur kon staan en automatisch kroop zijn maag uiteen. Even zuchtte hij diep en dwong zichzelf tot kalmte. Normaal was hij altijd rustig, ingehouden en zeker geen persoon om zo zenuwachtig te zijn voor een date. Even dacht hij aan Sjoerd, die zich de hele middag al had vermaakt met zijn zenuwen en schrok toen hij plots de bel hoorde.
‘Ik ga al’ riep hij, terwijl hij haastig de badkamerdeur achter zich dicht liet klappen, maar hij hoorde de woonkamerdeur al opengaan.
‘Lucas’ begroette Sjoerd hem amicaal, ‘Kom erin, Edwin komt eraan’
Als Edwin de hal inloopt, ziet hij net dat Sjoerd en Lucas de huiskamer in lopen. Hij hoort zijn vriend zijn ouders vriendelijk begroeten en loopt dan snel zelf de huiskamer in.
Hij ziet Lucas’ ogen oplichten als hij binnenloopt. ‘Heej’ zeggen ze beide tegelijk, waarna Edwin glimlacht.
‘Zullen we meteen gaan?’ stelt Edwin voor. Lucas knikt en wacht even tot Edwin zijn jas heeft gepakt.
‘Fijne avond’ glimlacht Bianca warm. Lucas glimlacht dankbaar en volgt Edwin dan richting de voordeur.

In bijzijn van Lucas zijn Edwin’s zenuwen als sneeuw voor de zon verdwenen. Hand in hand lopen ze, totaal op hun gemak, Dansatoria binnen. Even glijdt Edwin’s blik door het publiek, als hij Lucas even in zijn hand voelt knijpen.
‘Als je wilt kunnen we nog..’ begint Lucas al, als Edwin met een glimlach zijn hoofd schudt. ‘Biertje dan?’
Edwin knikt en loopt richting een tafeltje, terwijl Lucas twee biertjes besteld. Dankbaar neemt hij het biertje even later aan en neemt een slok.
‘Weten je ouders..?’ begint Lucas, als Edwin opkijkt, ‘dat we naar een gay-avond gingen?’ maakt hij vervolgens af. Even knikt Lucas, terwijl Edwin nog een slok neemt. ‘Ze zijn niet gek’ beantwoordt hij de vraag, ‘maar ik heb het mijn vader niet expliciet verteld nee’
Lucas knikte begrijpelijk. Sinds Edwin uit de kast was gekomen had Anton veel moeite om Edwin’s homoseksualiteit te accepteren. Hij deed zijn best en vond het geen probleem als Lucas steeds vaker over de vloer kwam, maar Lucas wist ook dat rondom gay-avonden behoorlijk wat vooroordelen waren. Hij merkte zelfs dat Edwin wat gereserveerd was en legde even zijn hand op Edwin’s knie.
‘Het is gewoon een uitgaansavond’ glimlacht hij geruststellend, als hij in zijn ooghoek ziet dat een jongen naar Edwin keek, ‘Waar je toevallig nog meer aandacht krijgt dan normaal’
Even kijkt Edwin verbaasd op, als hij Lucas’ blik volgt en de jongen ziet kijken. Hij glimlacht wat ongemakkelijk en richt zich dan weer op Lucas. ‘Niet leuk?’ grapte Lucas.
Edwin nam nog een slok van zijn bier en zweeg. ‘Die dan’ vraagt Lucas, als hij een andere jongen ziet kijken, ‘Of vind je die te oud?’
Edwin kijkt even en trekt zijn neus op, ‘Lucas, serieus’ reageert hij dan, ‘ik dacht dat het een gewone uitgaansavond was?’
‘Dan mag je toch wel een beetje flirten?’ glimlacht Lucas onschuldig, ‘dat kan toch geen kwaad?’
Voordat Edwin kan reageren, komt Bing echter achter Lucas staan en onderbreekt het stel. ‘Lucas, we hebben een probleem met onze tap’ zegt Bing, ‘Kun jij wellicht..’
Lucas schudt zijn hoofd, ‘Nee sorry, het is mijn vrije avond Bing’ glimlacht hij en hij knijpt even in Edwin’s knie, ‘En ik weet niet of ik Edwin wel alleen wil laten hier’ voegt hij dan speels toe.
‘Ach, kom op Lucas’ reageert Bing, ‘ik moet even achter een oplossing gaan regelen en het zou fijn zijn als jij het hier dan even opvangt’
Even bijt Lucas op zijn lip en kijkt naar Edwin. ‘Ga maar’ zegt die met een glimlach, ‘ik red me wel’
‘Ja, misschien is dat wel..’ begint Lucas zacht, als Edwin hem verbaasd aankijkt, ‘Flirten kan geen kwaad zei je toch?’ knipoogt hij speels, ‘Ga nu maar, ik wacht hier op je’
Lucas twijfelt even, maar ziet in dat hij Bing niet kan laten hangen en staat met tegenzin op. ‘Ik kom zo snel mogelijk terug’ belooft hij, terwijl hij een zoen op Edwin’s lippen drukt.

Een kwartier later staat Lucas nog steeds ongeduldig achter de bar. In zijn ooghoek ziet hij dat Edwin voldoende aandacht geniet, maar Bing had gelijk gehad toen hij om hulp vroeg. Het was nu veel drukker dan bij de vorige gay-avond en dus was de club onderbezet. Hij schonk twee wijnglazen vol en zette ze op de bar, als hij achter zich een bekende stem hoort.
‘Lucas Sanders aan het werk, dat is een nieuwe’
Lucas kijkt verrast om, ‘Bart, wat doe jij nu weer hier?’
Bart, een mooie jongen van 25, glimlacht, ‘ik hoorde dat er in Meerdijk een nieuwe club was met gay-avonden, dus dat kon ik niet aan me voorbij laten gaan’
Lucas glimlacht trots en laat onbewust zijn blik nog even op Edwin vallen. Er was intussen een jongen bij hem gaan zitten, maar Edwin leek meer geïnteresseerd in zijn biertje.
‘Maar, jij werkt hier dus?’ vervolgt Bart zijn verhaal, ‘Op gay-avonden, dat is natuurlijk ideaal voor je’
‘Eigenlijk ben ik mede-eigenaar’ verbetert Lucas hem met lichte trots, ‘En heb ik een vrije avond die even onderbroken is’
‘Nog beter, dan kunnen we dadelijk samen een biertje drinken’ stelt Bart voor, ‘het is te lang geleden dat we elkaar hebben gesproken’
Lucas reageerde niet meteen, maar keek nogmaals naar Edwin. Inmiddels was zijn biertje op en met een speelse glimlach keek hij naar Lucas. Lucas knikte begrijpelijk en pakte een nieuw biertje voor Edwin.
‘Ik kan me niet herinneren dat wij zoveel praatten vroeger’ reageert Lucas, terwijl hij het flesje op een dienblad zette. Bart volgde zijn blik en glimlachte begrijpend, ‘Oh, meneer heeft al een slachtoffer voor vanavond’
‘Ik ben zo terug, even een drankje naar mijn vriend brengen’ knipoogt hij dan, terwijl hij naar Edwin loopt. ´Hier Ed´ glimlacht hij, terwijl hij het flesje neerzet, ´Vermaak je je een beetje?’
Ed knikt, ‘Ben je bijna klaar?’ vraagt hij echter meteen.
Lucas bijt op zijn lip, ‘Geen idee’ zegt hij eerlijk, ‘maar ik beloof je, dan ben ik helemaal van jou’
Edwin glimlacht om de speelse knipoog van Lucas en kijkt hem na terwijl hij terugloopt naar de bar.
‘Ken jij Lucas Sanders?’ vraagt de jongen meteen.
Edwin knikt, ‘Ja, dat zou je wel kunnen zeggen, het is mijn vriend’
De ogen van de jongen worden groot, ‘Dat meen je niet!’ brengt de ene uit, ‘Ik wist niet dat Lucas aan relaties deed’
Edwin nam zwijgend een slok, hij was niet onbekend met de reputatie van Lucas.
‘Sorry’ zegt de jongen, ‘Ik moet me er ook helemaal niet mee bemoeien’
Edwin glimlacht even, als twee vrienden zich bij hen voegen. ‘Sander, heb je gezien wie daar net binnenkomt?’ begint de ene meteen enthousiast, waarnaar hij zijn verhaal vervolgt zonder op antwoord af te wachten, ‘Bart, en hij ging natuurlijk meteen op Lucas af’
Bij het horen van de naam van zijn vriendje keek Edwin naar de bar. Daar stond Lucas inderdaad met een jongen te praten, die hem verder niet bekend voorkwam.
‘Mark, dit is Edwin, de vriend van Lucas’ onderbreekt Sander zijn vriend.
‘Oh’ brengt Mark betrapt uit, ‘Leuk je te ontmoeten’. Edwin glimlacht zwijgend en neemt nog een slok van zijn bier, waarnaar zijn blik weer naar de bar schiet.
‘Ik zou me er geen zorgen over maken hoor’ begint de derde jongen, ‘Ik geloof niet dat Lucas erg geïnteresseerd was in Bart’
‘Maar Bart wel in hem?’ vraagt Edwin zo casual mogelijk, terwijl hij in zijn ooghoek steeds meer interesse in de gebeurtenissen aan de bar krijgt.
‘Ik geloof het wel ja’ zegt Mark voorzichtig, ‘Maar verder dan een casual seksrelatie is het nooit gekomen’
Edwin knikt begrijpend, maar zwijgt. Hij wist dat Lucas een actief verleden had, maar vond het minder om daar zo direct mee geconfronteerd te worden.

‘Ben je bang dat hij wegloopt?’ grapte Bart, als hij Lucas weer een blik ziet werpen op Edwin.
Lucas reageert niet en gaat zwijgend verder met de volgende bestelling, ‘Oh, ligt dat gevoelig?’ prikt Bart dan verder, ‘Waar heb je hem eigenlijk gevonden?’
‘Als je het wilt weten: ik ben nergens bang voor’ zegt Lucas dan, terwijl hij twee biertjes opent, ‘En hij woont hier in Meerdijk’
Even trok Bart zijn neus vragend op, ‘Echt waar?’ zegt hij verbaasd, ‘hij komt me namelijk totaal niet bekend voor’
Lucas haalt zijn schouders op, ‘Hij woont hier toch al een tijdje’.
‘Laat me raden, vanuit het platteland verhuisd naar de grote stad’ vult Bart verder in, terwijl hij even een blik op Edwin werpt, ‘Hij lijkt me niet echt een stadstype’
Lucas zet een biertje voor Bart neer, die inmiddels een nieuwe toe was, ‘Waar wil je heen?’
Bart zucht, ‘Ja, sorry als ik een beetje nieuwsgierig ben naar de jongen die Lucas ineens in een relatie trekt’
Lucas rolt met zijn ogen, ‘Bart, als dit over ons gaat..’ begint hij dan.
‘Nee, jij hebt vrij duidelijk gemaakt dat er geen ‘ons’ is’ reageert Bart, ‘En zoals jij destijds toevoegde, was er nihiel kans dat je überhaupt zou deelnemen aan een andere ‘ons’, of ‘jullie’ ’
‘Ja, maar toen kende ik Edwin nog niet’ legde Lucas uit, ‘Het spijt me maar..’
‘Lucas, laat maar’ onderbrak Bart hem, ‘Je kan er ook niets aan doen’
Lucas deed een nieuwe bestelling, als Bart een paar pinda’s pakt en Edwin van afstand observeert. ‘Hij is wel zwijgzaam, of niet?’ vraagt hij dan, ‘Hij lijkt meer bezig met zijn biertje’
‘Bart, ik ben aan het werk’ reageert Lucas met een zucht, ‘Misschien moet je je aandacht op iemand anders vestigen’
‘Je hebt ook helemaal gelijk!’ zucht Bart geïrriteerd, waarna hij zijn biertje oppakt en wegloopt. Lucas zucht op zijn beurt, en werpt maar weer eens een blik op Edwin. Bing was nog steeds niet terug, en het idee dat Edwin daar gezellig met andere jongens aan het kletsen was, zat hem toch minder lekker dan hij wilde toegeven.

Edwin zette intussen het inmiddels lege flesje op het tafeltje, en grinnikte nog na over de opmerking van Sander. Hij was van tevoren niet meteen enthousiast geweest om naar een gay-avond te gaan, maar hij moest toegeven dat hij zich inmiddels goed vermaakte. Het enige wat jammer was is dat Lucas nog steeds nergens te bekennen was.
‘Oh, kijk eens wie we daar hebben’ zegt Mark, waardoor Edwin meteen omkijkt. Echter ziet hij niet de bekende blauwe ogen van Lucas, maar die van de jongen die eerder nog met zijn vriendje aan het praten was.
‘Hoi, ik ben Bart’ stelde hij zich voor, terwijl hij tussen Sander en Edwin neerplofte.
‘Edwin’ glimlachte Edwin vriendelijk.
‘Ja, vriend van Lucas, toch..?’ beantwoordde Bart, ‘Leuk je te ontmoeten’
Edwin knikte even en wierp toen een blik op de bar. Lucas stond inmiddels met een andere onbekende jongen te kletsen, terwijl hij tegelijkertijd zijn barklanten tevreden hield. Een wijdere blik in de zaak gaf aan dat ook Lucas vanavond geen aandacht tekort kreeg, verschillende jongens hadden hem inmiddels opgemerkt.
‘Ja, een jongen als Lucas heb je zelden voor je alleen op een gay-avond’ glimlachte Bart vriendelijk, terwijl hij Edwins blik volgt.
‘Bart, laat die jongen met rust’ reageerde Sander al voordat Edwin iets kon zeggen, ‘Ga anders een leuke gozer zoeken’
‘Nou, jullie zijn er ook niet gezelliger op geworden hoor’ reageerde Bart semi-verbaasd.
‘Jij bent gewoon bitter dat er niemand meer voor jou is’ kaatste Mark speels terug, ‘Wat vind je anders van die jongen die nu met Lucas staat te praten’
Bart keek even om en haalde zijn neus op, ‘Ik hou niet van onervaren’ zuchtte hij dramatisch, ‘Ik wil een man die weet wat hij aan het doen is’
Edwin beet op zijn lip, maar zweeg verder. Hij had het idee dat Bart niet zozeer alleen over die jongen sprak, maar weigerde om zich te laten uitlokken.
‘Ik zeg altijd maar, beter jonge kaas dan een afgelikte boterham’ knipoogde Sander, terwijl de andere mannen meelachten, ‘Wat jij, Edwin?’
Edwin keek op, glimlachte enigszins opgelaten, en zweeg.
Mark gaf zijn vriend echter een por voor deze Edwin verder kon ondervragen, ‘Sander, laat jij die jongen anders ook gewoon met rust’ glimlacht hij, ‘Die jongen voelt zich vast zwaar opgelaten’
Edwin wierp nog maar een blik op de bar en zag plots dat de jongen daar over was gegaan tot overduidelijke avances naar zijn vriendje. Even zag hij Lucas wat zeggen en droop de jongen af. Edwin glimlachte en zag plots dat Lucas naar hem keek. Blikken spraken genoeg en net toen Edwin wilde opstaan om naar Lucas toe te gaan, kwam Bing terug de zaal ingelopen.

‘Probleem opgelost’ zegt Lucas breed glimlachend, terwijl hij naast Edwin neerstreek, ‘En hoe is het hier?’
‘Goed hoor’ zegt Edwin, terwijl Lucas zijn hand op zijn knie legt. Even ziet Edwin een jaloerse blik van Bart, maar die negeert hij.
‘Wil je nog een biertje?’ vraagt Lucas dan, die totaal niets doorhad.
Edwin schudde zijn hoofd, ‘Nee, ik niet meer’ antwoordt, hij, ‘Zullen wij anders zo gaan?’
Lucas fronste zijn wenkbrauwen en keek Edwin verbaasd aan, ‘Gaan?’ herhaalde hij.
Edwin beet op zijn lip, ‘Nou ja, blijven is ook goed’ zegt hij meteen, ‘Zal ik anders even iets te drinken voor je halen?’
‘Biertje?’ vroeg Lucas met een glimlach, als Edwin opstaat. ‘En neem meteen een nieuw schaaltje nootjes mee’
Edwin knikte en keek even naar de andere jongens, voordat hij naar de bar vertrok om nieuwe drankjes te gaan halen.

Terwijl Edwin het slot van zijn fiets afhaalde, zwaaide Lucas nog even naar de jongens in de taxi. ‘Hadden wij ook moeten doen’ merkt hij op, als hij zijn eigen fiets van het slot afhaalt, ‘dan hadden we nu niet meer hoeven fietsen’
Edwin zweeg en knipte zijn achterlicht aan, wachtend op Lucas. Als die eenmaal ook klaar was, fietsen ze samen aan.
‘Blijf je bij mij slapen vannacht?’ vraagt Lucas plots, als ze net onderweg zijn, ‘of verwacht je moeder je thuis?’
Edwin zweeg even, maar schudde toen zijn hoofd.
‘Is dat een nee op mijn eerste of tweede vraag?’ vroeg Lucas speels.
‘Ik heb niets afgesproken thuis’ verduidelijkte Edwin zich, ‘maar ik denk dat ik naar huis ga’
‘Waarom?’ vroeg Lucas, gewaarschuwd in de negatieve reactie van zijn vriend.
Edwin trapte stevig door en haalde zijn schouders op, ‘Gewoon, ik heb niet eens spullen bij’ legde hij uit, ‘En het is al laat’
‘Nou en?’ reageerde Lucas droog, ‘Er ligt vast nog wel wat bij mij wat je kunt gebruiken’
‘Ik denk gewoon dat..’ begon Edwin, maar hij zweeg toen hij Lucas verbaasd zag kijken.
‘Wat is er, Edwin?’ vroeg deze meteen toen Edwin verder zweeg, ‘Je was de hele avond al zo stil, is er iets gebeurd?’
Edwin schudde zijn hoofd, maar Lucas nam daar niet zomaar genoegen mee. ‘Edwin, je weet dat je me alles kunt zeggen, toch?’
Edwin beet even op zijn lip, maar antwoordde niet. Uiteindelijk, aangekomen bij huize Sanders, reed hij mee de oprijlaan op.
‘Weet je zeker dat je moeder het niet erg vindt?’ vroeg hij nog even. Lucas keek hem even vragend aan en schudde zijn hoofd, ‘Dat weet je toch?’
Edwin volgde Lucas en aangekomen op Lucas’ slaapkamer ploft hij op het bed neer. Afwezig kijkt hij uit het raam, tot Lucas ook naast hem komt zitten.
‘Heb ik iets verkeerds gedaan?’ vraagt die, terwijl hij een hand op Edwins schouder legde. Edwin keek op en schudde zijn hoofd, ‘natuurlijk niet’ ontkende hij, terwijl hij Lucas snel een zoen gaf. Daarna stond hij op en maakte de knoopjes van zijn blouse los.
‘Ed‘ probeerde Lucas nogmaals, maar Edwin zweeg. Hij trok zijn shirt over zijn hoofd en deed zijn broek uit, voor hij terugliep naar het bed. Net als hij in bed wil stappen pakt Lucas zijn hand, ‘Ed, als je vanavond niets vond mag je dat best zeggen hoor’ begint hij voorzichtig, ‘Volgende keer doen we iets anders leuks, echt met zijn tweeën’
Edwin glimlacht even, ‘Hoewel je inderdaad de halve avond hebt gemist, heb ik beste een leuke avond gehad’ verzekert hij Lucas, ‘Maak je daar geen zorgen over’
‘Wil je dan alsjeblieft zeggen wat er dan wel is?’ vraagt Lucas. Even wendde Edwin zijn blik af, maar uiteindelijk gaat hij naast Lucas zitten. Lucas kijkt hem even vragend aan, als Edwin zijn schouders ophaalt, ‘Ik besefte vanavond gewoon weer hoe verschillend wij zijn’ begint hij voorzichtig
Lucas glimlacht, ‘Ja, maar daarom passen we toch goed bij elkaar?’ reageert hij speels.
Edwin zucht, ‘dat bedoel ik niet, Lucas’ probeert hij uit te leggen, ‘Jij bent gewoon zo, zo..’
‘Zo wat?’ vraagt Lucas als Edwin zijn zin niet afmaakt. Even knijpt hij in zijn hand en kijkt hem aan, Edwin geruststellend dat hij inderdaad alles tegen hem kon zeggen.
‘Ervaren’ bekent Edwin dan. Lucas keek hem verbaasd aan, ‘Ed, je weet toch dat ik wat ik met jou heb nog nooit..’ begint hij te sputteren, ‘ik bedoel, ik heb inderdaad wel ervaring, maar dat betekent toch niet dat..’
Edwin zag zijn vriendje zenuwachtig sputteren en onderbrak hem met een geruststellende glimlach, ‘Lucas, je begrijpt me verkeerd’
Even kijkt Lucas hem verward aan, ‘Wat bedoel je dan?’ vraagt hij tenslotte.
Edwin zucht, ‘Ik vind het moeilijk dat ik niet ervaren ben’
Lucas’ mond valt open in een begrijpende ‘o’, ‘Dus wil je dan nu..’ vraagt hij plots. Als hij Edwin vragend ziet kijken bijt hij op zijn lip, ‘ervaring op gaan doen’ voegt hij dan toe.
Edwin glimlacht, maar schudt zijn hoofd, ‘Ik wil gewoon niet dat jij denkt dat ik..’
‘Ed, ik denk en verwacht helemaal niets’ verzekert Lucas hem meteen, ‘Maak je daar nu maar geen zorgen over’
Edwin knikt gerustgesteld en knijpt even in Lucas’ hand, die nog steeds de zijne vastheeft, ‘Het spijt me’ zegt hij tenslotte.
‘Dat hoeft niet’ verzekert Lucas hem, ‘als je maar onthoudt dat het mij helemaal niets uitmaakt’
Even zitten ze zwijgend naast elkaar, hun handen nog steeds in elkaar. ‘Ik ben soms juist bang dat jij liever..’ zegt Lucas dan plots, ‘Ik heb nu eenmaal niet de beste reputatie qua relaties’
Edwin kijkt verbaasd op, ‘Ben je daar echt bang voor?’ vraagt hij verbaasd, ‘je weet toch wel dat niemand anders behalve jou wil?’
Lucas glimlacht breed en geeft Edwin snel een zoen. Daarna staat hij op om zelf ook even uit te kleden. Als hij zich weer omdraait is Edwin al onder de dekens gaan liggen en stapt Lucas ook zelf snel in bed. Uit automatisme kruipen ze wat dichter naar elkaar toe en voelt Lucas Edwins hand weer in de zijne glijden.
‘Waarom heb je nooit eerder een relatie gehad?’ vraagt Edwin plots. Even kijkt Lucas verbaasd naast zich en ziet Edwin vragend kijken.
‘Omdat ik nog nooit zo verliefd was’ antwoordt hij dan eerlijk. Edwin glimlacht en schuift wat dichter tegen Lucas aan. Lucas draait zich naar Edwin toe en drukt een kus tegen zijn lippen.
‘En je geen zorgen meer maken, okay’ drukt Lucas hem nog op het hart, ‘Ik wil jou en alleen jou’ Edwin knikte, ‘En ik wil ook alleen jou’ verzekerde hij zijn vriend.


Reacties:


simonella
simonella zei op 11 juli 2011 - 14:37:


lief!!!

Xx