FanFic.nl

Pirates of the Caribbean I

Hoofstuk 1

“NEEEEEE!-”� De 12 jarige Sora schrok op uit zijn nachtmerrie en keek benauwd naar het plafond.
“het leek zo echt, het is alsof het gister is gebeurt, mompelde Sora tegen zichzelf en voelde dat het nat was bij zijn ogen.
Snel wreef hij de tranen weg en kwam overeind, Sparky lag op zijn kussen rustig te slapen en had niets in de gaten.
Sparky werd langzaam wakker en rekte zich uit op zijn bed “Pikaaa”� en Sparky likte over zijn wang.
Sora grinnikte, Sparky was zijn beste vriend naast Danny en William Turner.
Zijn kamerdeur ging krakend open en Roxas kwam zachtjes binnengelopen.
“ik kan niet slapen, zei Roxas huilend en liep naar zijn broer.
“heey, niet gaan huilen, ik kan toch ook niet slapen, zei Sora zacht en nam hem in zijn armen.
“ja, mompelde hij en kroop tegen hem aan.
Sora wreef de tranen weg van Roxas en zette hem op zijn voeten.
Toen begon hij zich langzaam aan te kleden en keek naar de lichtroze buitenlucht.
Hij deed zijn sokken aan en ging met Roxas naar beneden naar de ontbijttafel.
Tot Sora’s ongenoegen zat James al in de keuken en wilde Sora hem de rug toekeren maar zag zijn broertje met grote puppyoogjes naar hem kijken.
Eigenlijk vermeed hij James al sinds dat hij zijn vader vermoord had en keek hem dan altijd met felle ogen aangekeken.
“Pika,”� en Sparky likte over zijn wang en Sora glimlachte, zolang Sparky bij hem was wilde hij wel in de keuken zitten met Sparky naast hem.
“goeie morgen lieverd, zei Johanna vrolijk toen ze Sora zag zitten aan het eind van de tafel.
“morgen mam, antwoordde Sora bruusk en aaide Sparky over zijn kleine hoofdje.
Roxas kwam naast hem zitten en keek hem aan, zijn kleine broertje had hem altijd wel bewonderd ookal ging tekeer tegen zijn moeder en James, Sora gaf haar altijd de schuld gegeven als het op zijn vader aankwam.
Weer voelde hij tranen prikken, waarom was hij zo emotioneel als het om zijn vader ging? Hij kon daar maar niet vanaf komen en stond op.
Hij pakte een stuk toast en ging naar de woonkamer, als het allemaal niet zo ingewikkeld was dan had hij zich misschien beter gevoeld.
Maar het gevoel bleef hangen en uiteindelijk pakte Sora zijn schoenen.
“en waar dacht je heen te gaan?, vroeg James scherpzinnig en keek naar Sora die zijn schoenen had aangetrokken.
“gaat je geen moer aan, snauwde Sora en legde zijn hand op de deurklink en draaide hem om en stapte de koele buitenlucht in.
“sla niet zo- ‘ en Sora smeet de deur voor zijn neus dicht.
Hij ging op het bankje in de tuin zitten en begon van zijn toast te eten dat als karton smaakte als je er opkauwde.
De deur ging open en het kleine hoofdje van zijn broertje stak uit de deur.
“Rox, wat ga je doen?, vroeg Sora en keek naar hem terwijl hij zijn schoenen aantrok.
“ik ga naar Will, in me eentje, zei Roxas met een brede glimlach.
“dat ga je niet, ik breng je, zei Sora en bedacht dat hij daarna misschien naar toe kon Danny gaan als hij hem had weggebracht.
Ze gingen altijd een mini zwaard gevecht houden op het strand net als echte piraten, Sora wilde dolgraag een Piraat worden wat James volkomen verachtte.
Roxas knikte en pakte zijn hand vast samen liepen ze over het kronkelige pad zo naar de smederij van meneer Brown waar Will Turner werkte als zwaardenmaker.
Will had van hout een houtenzwaard gemaakt voor hem en Danny waar ze vaak mee oefende, Sora had in het geheim een echt zwaard gehad van Will voor zijn twaalfde verjaardag en had hem op een geheime plek geborgen.
Uiteindelijk kwamen Sora, Roxas en Sparky aan bij de Smederij en klopte hij aan.
Will deed de deur open met een gehaaste blik, “oh hoi, Sora en Roxas, Riku, schiet eens op we moeten zo naar het huis van de Gouverneur!, riep Will over zijn schouder naar een jongen met zilvergrijs haar en smaragdgroene ogen die kwam aanrennen.
“Will?, waarom zo een haast?, vroeg Sora en Will zette kleine Roxas op zijn schouders neer.
“omdat meneer niet wakker wilde worden en we nu dus hartstikke laat zijn, zei Will en wees naar Riku die een zwaard aangaf met een Japans teken dat blijkbaar voor Krijger stond.
“ik ga ook, Rox, gedraag je, ik zie je later, zei Sora en klopte op Will’ zijn schouder en rende weg.
Sparky rende hem achterna, Sora rende naar het strand waar de zon al opkwam was een goudgele paarse kleur te zien.
Sora stopte even om er naar te kijken terwijl Sparky op zijn schouder sprong.
“dit is echt zo mooi, dit zouden we elke dag kunnen zien als we op zee zouden varen met een gigantisch Piratenschip, zei Sora met twinkelende ogen.
“Pika, zei Sparky en keek ook naar de lucht.
Toen hoorde de twee vrienden een stem, “Heey, Sora en Sparky!, riep een jongen met donkerbruin haar en donker blauwe ogen en een gezicht vol sproeten liep hun kant op, de jongen heette Danny en was een jaar ouder dan Sora.
Hij had een Pansage genaamd: Yoyo die een goede vriend van Sparky was.
“kom we gaan oefenen in zwaardvechten!, riep Danny strijdvaardig met zijn houtenzwaard in de lucht.
“oke!, riep Sora en pakte ook zijn houtenzwaard terwijl Sparky van zijn schouder sprong.
Net iets verderop net buiten de poort van Port Royal voer een man met een rode bandana, kroeshaar met kralen en een hoed met driehoekige kanten een snor onder zijn neus en een sikje op zijn kin verder had hij bruine ogen en hing aan het zeil van een kapotte zeilboot.
De man heette Jack Sparrow en ging richting Port Royal om aan te meren en een schip te vinden om de Black Pearl terug te krijgen.
Hij trok een gezicht toen hij het gat opmerkte in zijn bootje en sprong van de mast en kwam met een plons in het water terecht.
“verdomme, mompelde hij en probeerde verwoedde pogingen om het schip te laten drijven wat niet ging en klom gauw de mast weer op, het bootje begon steeds sneller te zinken.
Toen kwam hij langs een boog met verschillende lijken en salueerde voor hen maar er hing een bordje: Piraten wees gewaarschuwd!!
Algauw was alleen de mast nog te zien en stapte Jack op de pier en liep met grote passen erover heen.
“blijf stilstaan, zei een streng uitziende man met een pruik en een bril.
Jack draaide zich om en keek in de ogen van een havenmeester.
“aanmeren in Port Royal kost 1 Shilling en ik wil je naam, zei de Havenmeester.
Jack trok een gezicht en keek de man schaapachtig aan.
“is drie shilling en geen naam ook goed? , vroeg Jack met schorre stem en legde drie zilverstukken op de boekenstandaard.
“welkom in Port Royal Meneer Smith, zei de Havenmeester verbijsterd en keek hem beduusd aan en vertrok met een verbijsterde blik.
Sora die hem had staan afluisteren rende op de onbekende man af.
“meneer!, ik wil wat vragen!, riep Sora die op Jack afrende.
Jack draaide zich om en keek in de ogen van een 12 jarige jongen met een Pikachu op zijn schouder.
Sora keek om zich heen en zag geen militairen rondlopen en verstopte zich achter een brede palmboom.
“bent u een Piraat?, vroeg Sora onder de indruk en bekeek de man van top tot teen.
Jack keek hem schaapachtig aan maar zweeg.
Sora bedacht dat hij het anders moet aanpakken.
“Je kan mij vertrouwen, ik wil namelijk ook een Piraat worden, vertelde Sora met een lichte twinkeling in zijn ogen.
Jack keek de jongen met grote ogen aan.
“dat is niks voor kinderen, zei Jack bruusk en bestudeerde ongeïnteresseerd zijn nagels.
“waarom zegt iedereen dat?, ik ben heus niet bang voor een beetje bloed, zei Sora koppig en keek met een felle blik naar Jack.
Jack glimlachte dat deed hem aan zichzelf denken toen hij 12 was.
“ik ben Sora en dit is me maatje Sparky, en hoe heet u?, vroeg Sora met brede glimlach.
Jack aarzelde even, waarom zou hij een kind vertellen hoe hij heette? Maar deze jongen had niet angstig terug gedeinsd toen hij langs liep, nee, hij zou deze jongen vertellen wie hij werkelijk was.
“ik ben Kapitein Jack Sparrow, ik ben inderdaad een Piraat, zei Jack en zwaaide vervaarlijk.

Reacties: