Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » How Much Can This Boy Take? [BillKaulitz] » Hoofdstuk 31

How Much Can This Boy Take? [BillKaulitz]

30 april 2011 - 23:19

354

0

174



Hoofdstuk 31

Sorry,sorry! Ik had het druk! Ik maak het vandaag goed (vannacht dan toch xD).

3 jaar en een week later

Tom P.o.v.

Ik vluchtte uit het huis waar mijn moeder me heel de tijd op mijn zenuwen werkte. Vandaag is mijn 20ste verjaardag en ze wil er iets speciaal van maken,maar ze maakt me er gek mee! Ik weet dat ze het goed bedoeld,maar ik moest er gewoon even tussenuit. Ik zette een liedje van mijn gsm op en knikte met mijn hoofd op het ritme van de duitse rap. Ik probeerde wat mee te rappen en bewoog met mijn handen heen en weer. Hoewel ik 20 word,voel ik me nog helemaal niet volwassen. Ik maak nog te graag grapjes en maak graag lol met vrienden. Ik ging een parkje in en ging op een houten bank zitten. Ik zette een ander liedje op. Het heet Breathe van Fabolous.
"Woo! Woo! Woo! Breathe!"
Ik hoorde een vogel fluiten en vervolgens een geluid in de struiken. Ik lette er verder niet op,maar zong verder met het liedje.
"It's not even funny they can't breathe."
Er kwam weer een geluidje van de struiken en deze keer irriteerde het me,dus ging ik kijken. Ik veegde een paar takken aan de kant en ik zweer dat ik iemand kon horen ademen. Of wat er toch nog op lijkt. Ik zag iemand liggen. God,laat dit niet waar zijn! Het is Bill! Ik heb hem jaren niet gezien! One and then the two. Two and then the three. Three and then the four. Then you gotta breathe.
"Bill? Word wakker! Oh God! Niet doodgaan! Adem!"
Ik schudde aan zijn levensgevaarlijk toegetakeld lichaam. Hoe kon dit ooit zo ver komen zonder dat ik hem heb kunnen helpen!
"Bill! Adem verdomme!"
Then you gotta breathe... Then you gotta..Then you gotta...Breathe."Bill! Waag het niet om nu op te geven,hoor je me! Ik laat je niet gaan! Adem nu verdomme! Adem!"
Breathe... Oh,Breathe...Breathe...Oh,breathe...Breathe...
"Bill! Bitte!" snikte ik.
Ik sloeg wanhopig op zijn borstkas,ik weet niet meer precies hoe je iemand moet helpen die niet meer ademd. Hij leeft nog wel,want er is nog een polsslag. Maar hij ademd niet! Wanhopig keek ik naar het levensloze lichaam en vervloekte mezelf dat ik de les EHBO gespijbeld had vroeger. Verdomme!
BREATHE


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.