Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » (AFGEWERKT) Alles veranderde bij één woord, Cyn » Hoofdstuk 11; Waarheid en Wolven

(AFGEWERKT) Alles veranderde bij één woord, Cyn

9 mei 2011 - 7:10

684

4

265



Hoofdstuk 11; Waarheid en Wolven

Dit is het hoofdstuk van vandaag! School is weer begonnen, dus vanaf nu probeer ik elke dag 1 hoofdstuk te posten, als ik weinig huiswerk heb misschien 2. X (Ben erg benieuwd wat jullie ervan vinden ;))

Opeens kwamen alle kleuren weer terug in beeld, maar alles was nog wazig. Na een paar keer knipperen zag ik alles weer.
Ik lag nog onderuit tegen een boom aan. Ik ging rustig zitten en voelde mijn hoofd nog bonken.
Toen ik om me heen keek, zag ik allemaal wolven om me heen staan. Ik begon in mezelf te praten:
‘Dit is niet echt. Ik zit nog steeds in het zwarte gat, of ik droom. Als ik nu in mijn arm knijp doet het geen pijn, want ik droom.’
Ik kneep in mijn arm. Auw! Het was geen droom. Ik probeerde achteruit te lopen, maar botste tegen een boom op.
Opeens werd één van de wolven een mens.
‘Wat doe je op Quileute land?’, vroeg het wolfmens.
‘Ik droom. Dit kan niet waar zijn. Wolven die in mensen veranderen. Ik ben gewoon in het bos.’
‘Eigenlijk veranderen we als mens in wolven. Maar wat moet je op óns land, bloedzuiger?’
‘Is.. Is dit waar? Droom ik niet? En hoe weet je dat vampiers bestaan? En ik ben er niet echt één! Kijk naar mijn ogen!’
‘Je droomt niet. Vampiers zijn onze natuurlijke vijanden. Hoor je niet bij de Cullens? Weet je niet van het verdrag? Zo niet, dan mogen we je doden...’
‘Ik denk dat ik bij de Cullens hoor, maar ik weet niets van een verdrag. Laat me gewoon naar huis gaan!’
Een andere wolf veranderde ook in een mens.
‘Ze weet er niets van Sam. We laten haar gaan.’
Oh leuk, die wolf heeft ook nog een naam. Sam...
Ik begon weg te lopen. Ik zag de wolven achter me verbaasd kijken.
Ze begonnen me te achtervolgen en ik moest wel gaan rennen.
Mijn hoofd deed geen pijn meer, en mijn pols ook niet.
Ik sprong behendig weer over de rivier heen en ik zag de wolven stoppen. Handig zo’n gave, ik had ogen in mijn achterhoofd. Ik begon te lachen en draaide me om.
‘Bang voor wat water’, grinnikte ik.
De wolven antwoordden niet en renden weg.
Opeens stond Alice naast me.
‘Gaat het? Hebben ze je niet aangevallen? Ik kon niets meer zien! Ga nooit meer op Quileute land!’
‘Rustig maar Alice. Alles gaat goed! Over wat voor verdrag hebben ze het?’
‘Ehm. Kom maar mee naar ons huis. Daar leg ik het wel uit. Waarom ging je eigenlijk het bos in?’
‘Ik wilde niet naar huis, maar dat leg ik ook zo uit.’

Ik kwam samen met Alice bij het huis aan. Ik wilde naar de deur toe lopen, maar Alice tikte me aan.
‘Kom neem nu een het raam! Je kan best zo hoog springen.’
‘Weet je het zeker? Ik durf eigenlijk niet...’
‘Tuurlijk, doe mij maar na!’
Ze sprong sierlijk de boom in en toen door het raam naar binnen.
Ik ging achter haar aan, maar mijn sprong was niet zo sierlijk. Dat werd nog even oefenen.
We liepen gelijk door naar Alice kamer, voor een beetje privacy. Eigenlijk maakte het niet zoveel uit, iedereen zal ons toch kunnen horen.
‘Jij moet eerst beginnen, Cyn. Waarom wilde je niet naar huis? En wat is er in het bos gebeurd?’
‘Het is een lang verhaal, maar ik zal het zo kort mogelijk vertellen. Mijn moeder en ik hebben altijd ruzie. Ik weet niet waardoor dat komt. Eerst schold ze me alleen maar uit. Ik kreeg het gevoel dat ik niet welkom meer was. Een paar jaar geleden begon ze me ook te slaan. Blijkbaar gaf het haar een kik, want ze gaat er nu mee door. Mijn vader is een lieve schat, maar hij is bang voor mijn moeder. Hij doet net alsof hij het niet heeft gezien. Daarom wilde ik niet naar huis, ik zal weer klappen ontvangen. Ik moet namelijk ook altijd het huishouden doen en dat zal niet kunnen met mijn pols. Alhoewel hij helemaal geen pijn meer doet, volgens mij is hij ook niet meer zo warm. En over wat er in het bos is gebeurd. Ik was aan het wandelen en toen sprong ik over de rivier. Een klein stukje verder struikelde ik en raakte met mijn hoofd een boom. Hierdoor raakte ik even van de wereld. Toen ik wakker werd, waren er wolven en die spraken over één of ander verdrag. Wat voor verdrag, Alice?’


Reacties:


Hargbloem
Hargbloem zei op 9 mei 2011 - 20:13:
Ik sluit me helemaal aan bij de lieve mensjes onder mij!

WEEER EEN SUPER GEWELDIG PRACHTIG HOOOOOOFFDDSTUUKK!!!WHAAAA!
WHAAAAAAA!!

...

Oke... sorry dat was even een uitbarsting van mij
Maar wel duidelijk zo, toch?
x


Galadriwele
Galadriwele zei op 9 mei 2011 - 18:49:
Ja, dat hadden ze haar beter onmiddelijk verteld, kwestie van zo'n situaties te vermijden ^^
Ik vind het echt zo jammer dat de wolven soms zo doen. Die vijandige houding maakt ze zo eng, terwijl het eigenlijk echt lieverds zijn ö
Snel verder! ;D

Liefs,
Soetkin


wordslover
wordslover zei op 9 mei 2011 - 17:25:
Ik sluit me aan bij Experience (aa)
Geweldig hoofdstuk weer! ;D
xkus


Experience zei op 9 mei 2011 - 14:13:
vERDER