FanFic.nl

Tosca's birthday (one-shot)

Tosca's birthday

Twee handen bedekte mijn ogen. Ik zuchtte en wist meteen wat Tom van plan was.
“Tom, niet doen.”�
“Jawel, laat me nu!”�
Ik zuchtte nog eens extra luid om hem duidelijk te maken dat ik hier geen zin in had.
Hij ging toch door en begeleidde me de trap af. Gelukkig viel ik al niet, dan had ik hem zeker iets aan gedaan.
“Tossie stop met zo tegenpruttelen en aanvaard dit nu.”�
“Nee Tom, ik haat verassingen, dat weet je!”�
“Ja en je bent maar één keer per jaar jarig en daarom wil ik je nu even verwennen oké, laat me.”�
Hij leek vastbesloten dus gaf ik de moed op. Als een Kaulitz iets in zijn hoofd haalt, voert hij het ook nog wel uit. Hij zal koste wat kost zijn goesting krijgen, wat dan ook.
“Oké, nu mag je je ogen openen,”� zei Tom zachtjes in mijn oor.
Ik opende mijn ene oog en zag een ontbijt tafel vol met alles wat ik lekker vond. Zo erg was dit nu ook weer niet. Het was een simpel ontbijtje en hopelijk zou het daar op blijven, maar Tom kennende zou het hier niet op blijven. Er zouden vast nog een hoop dingen aan vast zitten.
“Tast toe lieverd,”� zei Tom. Hij schoof zelfs mijn stoel naar achteren zodat ik zou kunnen zitten. Ik draaide met mijn ogen en schonk hem toch een dankbaar glimlachje. Trots begon hij te glunderen alsof ik hem net had bekend gemaakt dat hij de meest hete persoon ooit is.
Zoals Tom zei taste ik toe. Ik nam alles wat ik lekker vond en voor een keer stoorde ik me niet aan het feit dat ik misschien wel een vreetzak leek. Het was tenslotte mijn verjaardag en wie daar niet mee omkon kon dan maar vertrekken. Hoewel Tom en ik de enige aanwezig waren.
“Waar is de rest?”� vroeg ik met mijn mond vol.
“Ze zijn naar de stad om ons wat privacy te gunnen,”� glimlachte Tom. Ik knikte en at verder.
Na ons ontbijt of beter gezegd middagmaal deed Tom weer zijn handen voor mijn ogen. Hij begeleidde me naar boven en bracht me naar een kamer op de bovenste verdieping. De foto studio’s, wat moest hij hier? Uiteindelijk haalde hij dan ook zijn handen weg. Het duurde weer even voordat mijn zicht weer terug was.
“En?”� vroeg hij. Ik had nog niet eens door dat er een enorme doos voor me stond waar een camera in zat.
“Wat?”� was mijn reactie. “Ben je gestoord ofzo?”�
“Ja?”� Hij klonk zo onschuldig dat ik ervan moest lachen.
“Een camera, ben je echt zo gek in je kop?”�
“Ik mag je toch wel eens verwennen, niet?”� Tom sloeg zijn arm rond mijn middel en trok me tegen hem aan. Hij drukte een zacht kusje op mijn slaap.
“Maar, dit is gewoon niet wat ik verdien hoor. Het is veel te duur. Dat kan ik gewoon niet aannemen.”�
“Je zult moeten hoor.”�
Ik draaide met mijn ogen, gaf hem een harde stomp tegen zijn schouder en ging dan toch maar de camera bekijken. Het ding zag er op de doos al enorm cool uit.
“Geef toe dat je het leuk vind.”�
Ik bromde omdat ik het niet echt wilde toegeven, maar het zag er best wel leuk uit.
Ik nam de camera uit de doos en bekeek hem langs alle kanten.
“Oké, hij is prachtig, nu goed?”�
“Flink meisje,”� grijnsde Tom.
Ik deed de camera voorzichtig terug in de doos en gaf Tom dan toch maar een bedankend kusje.
“straks krijg je wel een uitgebreid bedankje,”� knipoogde ik. Tom grijnsde voldaan.
“En nu de volgende verassing.”�
“Tom, nee, dat meen je niet. Jij eikel.”�
“Niet zeuren, je zal het leuk vinden, geloof me.”�
Ik draaide met mijn ogen en liet me dan weer meevoeren naar onder. Tom haalde daar weer zijn handen weg en ik keek rond. Er was niets abnormaals te zien, dus keek ik hem met een opgetrokken wenkbrauw aan.
“De verassing ligt op het salontafeltje,”� grinnikte hij.
Ik draaide me om en nam de envelop van het tafeltje. Ik haalde de inhoud eruit en keek Tom kwaad aan.
“Jij bent echt zo stom.”�
“Weet ik,”� grijnsde Tom. “wat ben je toch leuk als je doet alsof je het haat dat je dit krijgt.”�
Ik zuchtte en bekeek het nog eens goed. Het was inderdaad een ticket voor Black veil brides vanavond. Met een meet en Greet.
“Maak je klaar, dan vertrekken we,”� zei Tom. Hij nam het ticket uit mijn handen, stak het weer in de envelop en stak het in zijn broekzak. Ik grijnsde en ging meteen naar boven om me om te kleden. Ik trok natuurlijk mijn black veil brides T-shirt aan en ging me lekker opmaken. Extra veel eyeliner en oogpotlood. Ook toupeerde ik mijn haar. Na zeker een half uur was ik toch klaar en besloot dat Tom ook mooi moest gemaakt worden. Zo als hiphoppende gast kon hij natuurlijk niet mee.
“Tomi schat, zo kan je niet mee, ik moet je even mooi maken!”�
“Waarom?”�
“Omdat je er anders niet bijpast weetje.”�
Tom draaide met zijn ogen, maar liet zich meeslepen naar boven.
“Zitten en zwijgen,”� grijnsde ik. Het idee dat ik hem nu helemaal ging veranderen maakte me al aan het lachen.
“Ik ben zo terug!”�
Ik ging naar de kamer van Bill en Makbule en trok hun kleerkast open. Bill was tenslotte toch iets groter dan Tom en dus zouden die kleren Tom wel passen. Ik nam de meest strakke skinny die ik kon vinden en gelukkig was die ook nog eens zwart. Gelukkig had Bill ook nog een T-shirt met een doodshoofd op. Riemen en armbanden kreeg hij wel van mij.
“Dit aandoen en geen commentaar, gewoon doen.”�
Tom bromde en trok de kleren aan. Ik moest toegeven dat hij er best mooi uitzag met die strakke kleren, hoewel ik zijn weide kleding toch nog leuker vond.
“Ik kan amper bewegen,”� bromde hij.
“Welkom in Bill zijn leven,”� lachte ik en gaf hem een por.
“En nu stilzitten en ogen toe.”�
Hij deed wat ik zei zodat ik make-up kon aanbrengen.
“Tom blijf stilzitten!”�
“Het kriebelt!”� jammerde hij.
“Arm schaap.”�
Uiteindelijk kreeg ik zijn make-up toch goed en keek ik tevreden naar het resultaat.
“Je ziet er adembenemend uit,”� lachte ik.
“Pest me niet!”� jammerde hij waardoor ik nog meer moest lachen. Als de anderen hem zo zagen, zouden ze nooit meer bijkomen van het lachen.
Uiteindelijk konden we dan naar Black veil brides vertrekken. Tom voelde zich nog altijd belachelijk en had zijn gezicht verstopt onder een enorme zonnebril.
De zaal was klein dus konden Tom en ik naar de derde rij gaan. Super dichtbij. Gelukkig had ik nog op tijd aan mijn camera gedacht om foto’s te nemen. Tom had dan toch zijn zonnebril afgedaan, maar schaamde zich nog altijd. Wat me ook opviel was dat hij als een pinguïn liep en dat liet me nog meer lachen.
Het concert ging in een waas voorbij. Het was echt super geweldig en Andy had wel een paar keer naar me gekeken. En niemand had Tom herkend aangezien hij nu zo anders gekleed was en dat vond ik geweldig. We werden niet overspoeld met fans die een handtekening of foto wilde, hoewel ik niet echt wist als sommige BVB fans ook TH fan zouden zijn, maar in ieder geval we kwamen zonder kleerscheuren backstage.
Andy Six en co waren zo lief voor me en herkende Tom toch. Die voelde zich meteen genegeerd en werd knalrood. Ik ging met hen op de foto, Tom durfde en wilde niet.
“Die komt zeker boven mijn bed,”� glunderde ik. De jongens bedankte me nog eens en wenste me gelukkige verjaardag. Tom kon natuurlijk zijn mond weer niet houden. Dus moest ik weer het middelpunt van een groepsknuffel worden.
Met een concertmood en een glimlach op mijn gezicht zat ik langs Tom in de auto. We gingen weer naar huis waar waarschijnlijk de rest me zou opwachten voor nog meer verassingen. Voor een keer zal ik het door de vingers zien, maar volgend jaar vermoord ik ze zeker als ze weer met zoiets afkomen.
En wat had ik verwacht. Vier mensen die me enthousiast toewuiven als we de oprit oprijden.
Ik word meteen overladen door knuffels en felicitaties. En dan word alles onderbroken door Bill zijn luid gelach.
“Hoe ziet hij uit!”� Schaterde hij. Tom bromde, gaf zijn broer een mep tegen zijn achterhoofd en liep meteen naar binnen.
“Wat heb je met Tom gedaan?”� Jorinde kreeg pretoogjes.
“We gingen naar een concert van Black veil brides en zoals hij gewoonlijk door het leven gaat was echt niet gepast om naar dat concert te gaan.
“Ik ga hem zo hard pesten!”� En weg was ze.
“Kom honey, we gaan taart eten!”� grijnsde Makbule.
“Hmm, taart!”�
“Happy birthday by the way!”� gilde Jorinde die de trap opliep.
Ik hou van mijn vrienden, maar volgend jaar vermoord ik ze als ze nog eens zo veel verassingen doen voor me. Ze weten dat ik het haat, maar dit jaar sta ik het toe. Ik moet wel toegeven dat het erg lief is.

Reacties: