FanFic.nl

Follow Your Heart, And you'll Find What You're Looking For

13. Anna Taylor Williams

‘í�nnaaaaa!’ Ashley’s stem galmde door de overloop naar de kamers. Ik keek op van mijn wiskundeboek en rolde met mijn ogen. Wat moest ze níº weer? ‘Ja?!’ kwam er zuchtend uit mijn mond. Ik kreeg geen antwoord, maar gelijk daarna klopte er iemand op mijn deur. ‘Binnen,’ zei ik. Ashley duwde de deur open keek om het hoekje. Ik wenkte haar en ze kwam naar binnen. ‘Ik wil spelen. Met jou,’ zei ze terwijl ze me serieus aankeek. ‘Anna kan nu niet spelen, Anna moet huiswerk maken.’ Ashley zuchtte en slofte naar mijn bed. Ze ging daarop liggen, en ik ging onverstoord verder met mijn huiswerk.
‘Anna?’ klonk er een tijdje later door de kamer. ‘Hmm?’ mompelde ik met mijn gedachten in mijn wiskundeboek. ‘Word ik later net zo groot als jij? En als mama?’ Ik draaide me naar haar toe en keek haar aan. Ze keek naar mijn beige dekbed en tekende er figuurlijke rondjes op. ‘Ja, natuurlijk. Waarom vraag je dat?’ ‘Gewoon. Ik wil ook koken net als mama,’ zei ze glimlachend. Ik grinnikte. ‘Ik ben dan toch wel de eerste die bij je mag komen eten, hè?’ ‘Ja, tuurlijk,’ zei ze lachend terwijl ze van mijn bed afsprong en naar me toe kwam rennen. Ze sloeg haar armpjes om mijn middel heen. ‘Jij bent mijn allerliefste en grote zus,’ mompelde ze tegen mijn buik aan. ‘En jij bent mijn allerliefste zusje.’ Ze keek omhoog. ‘Dat weet ik.’ Ik lachte. ‘Maar nu moet je weggaan, ik moet huiswerk maken.’ ‘Nog steeds?’ Ik zuchtte en keek naar de nog zes lange opdrachten. ‘Nah, ik ben klaar,’ zei ik en sloeg het boek dicht. Ashley pakte me bij mijn hand en trok me mee de gang op, de trap af, en naar beneden. We liepen naar de woonkamer en gingen ieder ztten op één van de donkerbruine stoelen. Ik zat nog maar net, toen ik het sms-toontje hoorden van mijn iPhone. Ik haalde ‘m uit mijn broekzak. Sms’je van Chloe… Kan ik morgen met jou meerijden? (: xx Ik kon het niet laten om te grinniken. Ik sms’te snel wat terug. Haha, heeft je auto het weer eens begeven? Nee hoor, schat, je mag meerijden (: Ik kom je morgen om 8 uur ophalen, okee? x

Ik reed de oprijlaan van Chloe op en wachtte vanzelf af wanneer ze naar buiten kwam. Ze keek uit het raam en zwaaide enthousiast naar me. Even later kwam ze naar buiten en stapte door de regen naar mijn auto. Wat is dat toch een verassing, dat het regent! Het weer is namelijk niet anders…. Ik deed mijn autodeur open en liep haar tegemoet. We gaven elkaar snel een knuffel en gingen in de auto zitten. ‘Hoe was je weekend?’ vroeg Chloe. ‘Ging wel… Niks gedaan ofzo, alleen thuis gezeten.’ ‘Wat wil je ook echt met dit hopeloze weer…,’ zuchtte Chloe. ‘En jij?’ vroeg ik haar. ‘Uhm.. Hetzelfde…’ ‘Je moet echt die ‘uhm’ voor je antwoorden weghalen, zo kom je onzeker over,’ lachte ik. ‘Nee, sorry, kan ik niet.’ Ik keek haar aan en ze stak haar tong naar me uit. ’Nou, dan niet.’ ‘Wie moet zich trouwens zorgen maken over onzekerheid?’ grinnikte ze. ‘Wanneer ga je het hem vertellen?’ vroeg ze serieus. ‘Jij wil echt dat we wat krijgen, hè?’ lachte ik. ‘Uh, ja, tuurlijk. Waarom niet?’ ‘Ik weet het niet… Ik zie wel. Ik ga gewoon wat meer met hem praten en doen alsof hij mijn vriend is. Volgens mij is hij niet echt een type dat valt op flirterige meisjes.’ ‘Nee, inderdaad. Dat denk ik ook… Maar wees snel, je bent niet de enige meisje hier op school denk ik…’ Ik keek haar verontwaardigd aan. Ze proestte het uit van het lachen. ‘Nee, grapje, dat weet ik niet.’ ‘Jij bent echt goed geschift,’ zei ik terwijl ik mijn auto parkeerde. ‘Tell me something I don’t know,’ zei ze terwijl ze uit de auto stapte. Ik rolde met mijn ogen. Ik kan écht niet zonder haar…

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.