FanFic.nl

Stories, read what you want...

???

Zzoem.Flits
Op eens lig ik op de grond, ben vast gestruikeld of zo. 'Aaah, dat doet zeer'. Mijn lichaam voelt veel zwaarder aan, net alsof ik net een paar uur ben wezen sporten en moet opstaan. Om me heen zie ik bomen. 'Huh?'dit is raar bedenk ik me, daarnet waren er nog geen bomen waar ik liep. Terwijl ik nog een beetje rond zit te kijken waar ik ben. Zie ik een jongen van een paar jaar ouder dan ik over de weg naar me toe rennen. 'oh daar ben je Isabeth' roept de jongen. Verschrikt kijk ik op. Ik ken heel die jongen niet en hoe kent hij mijn naam? Ik wil gaan staan en weg rennen, maar dat lukt niet. Het komt door dat ik een jurk draag. Ik draag nooit jurken den kik verschrikt, en al helemaal niet van zulke mooie middeleeuwse.Nog een keer gaat de vraag door mijn hoofd: waar ben ik? Ik heb besloten dat ik maar gewoon doe of dat ik hier hoor en dat er niks is gebeurt. 'Isa, Isa is alles goed? Wat doe je nou op straat in je mooie jurk?'zegt de jongen die er best goed uitziet. 'Oh het gaat goed hoor. Ik ben alleen gevallen en het lukt niet om met die jurk overeind te komen'. 'Kom ik help je'. Hij steekt zijn hand uit en trekt me met een vaart overeind. Daardoor vlieg ik uit mijn evenwicht zo in zijn armen. De onbekende jongen glimlacht naar me en drukt een kus om mijn lippen. Is dit mijn vriendje of man schiet er door mijn hoofd. Dan hoor ik iemand roepen: 'Michael! Heb je haar gevonden?' Verder op bij een poort,die me nog niet was op gevallen, stond een dame in een mooie jurk ook zij zelf was niet lelijk. 'Ja ik heb Isabeth gevonden ze was gevallen'. zegt de jongen, Michael. Hij kijkt me lachend aan. Michael begint naar het huis toe te lopen, want dat ligt er achter de poort. Hij heeft ook nog steeds mijn hand vast dus ik loop maar mee.

We zijn bij het huis aan gekomen. Het is prachtig, een echt landhuis met voor elk klusje een handvol bedienden. Achter hoor ik een paard aan komen. 'Daar heb je de post' mompelt de vrouw. De mand op het paard steigt af en loopt met een enkele brief onze richting op. Hij geeft de brief aan mij en zegt:'Alsjeblieft Vrouwe een brief van u zuster'. ik vouw de de brief voorzichtig open en kijk dan meteen naar de datum: 17 juli 1436...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.