FanFic.nl

Stories, read what you want...

.._..--++==""==++--.._..

Ik liep over het strand. Er liep helemaal niemand, het enige geluid wat je hoorde waren de meeuwen en de woeste golven die tegen het strand sloegen. De stom hing in de lucht, het drukt aan alle kanten.De meeste mensen sloten de ramen en deuren, niemand ging naar buiten. Ja behalve dat ene meisje, ik ja.
Zij was uit het dorp de enige die buiten was, iedereen vond het raar en beschouwde haar als een buitenbeentje. ik hield niet van mensen, ze zijn nieuwsgierig en zitten elkaar veelste dicht op de lip. hier op het strand was het vaak het rustigst. Het was een uitgestrekt veld der eenzaamheid, nou ja voor de meeste op zo'n treurige dag. Maar voor mij niet, het was de beste plek van de wereld. En vooral op dit soort dagen. het waren de enige dagen dat ik heb kon zien , hem mijn geliefde. Alleen op het strand van tijd tot tijd. Nu kon ik hem zien, alleen nu. Vaker en Vaker, En vandaag was de dag van de eeuwigheid, Ik ging vandaag eindelijk naar huis na zestien lange eenzame jaren op het Engelse vasteland, ik ging naar het eiland. Naar Lyonnesse eindelijk.
Oh daar is mijn geliefde. Er staat een jonge tegenover haar, met een eenzame blik in zijn ogen. Nu niet meer. Ik ren zo snel als de wind naar hem toe, het einde van de eenzaamheid. We kussen, zo op het strand. En gaan naar huis, thuis waar we welkom zijn. In Lyonnesse, het eiland wat onvindbaar in zee ligt. Tot in de eeuwigheid.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.