FanFic.nl

Sorry! I'm your daughter! (Hogwarts)

16

Ja, waarom weet ik eigelijk niet." Zegt Ron lachend.
"Ik zal het haar eens vragen." Zeg ik.
"Hoe was die van jou?" Vraag ik aan Harry.
"Vreselijk, zoals altijd. Die Duffelings zijn echt vreselijk." Zegt hij geïriteert.
"Niets nieuws dus." Zeg ik sarcastisch.
"Ik ga slapen. Dan ben ik lekker uitgeslapen voor het oo zo leuke toverdranken." Zeg ik sarcastisch.
"Wij gaan mee." Zegt Ron instemmend.
Ik knik en samen staan we op en lopen we naar onze leerlingenkamer.
"hé Potter!" Horen we iemand achter ons roepen.
Geïriteert draaien we ons om en zien we Draco grijnzend op ons afkomen.
"Wat moet je Malfoy." Sist Harry hem toe.
"Een beetje beleefder mag ook." Zegt hij schijnheilig.
"Hou je bek, Draco." Sis ik hem toe.
"Hoor je dat, Draco? Dat bloedveradertje noemt jou met je voornaam." Zegt Korzel tegen Draco.
"Och ga pudding vreten, papzak." Sis ik.
Korzel kijkt me vernietigd aan.
"Jij vies vuil bloedveradertje." Sist hij gemeen en hij trekt zijn toverstok.
Snel trek ik mijn stok en richt hem op Korzel.
"Korzel, hou op!" Zegt Draco luid.
"Parallitis!" Schreeuwt hij en met een simpele beweging kaats ik de spreuk weg.
"Zwak." Zeg ik droog en ik draai me om en loop samen met Harry en Ron weg.
"Sukkels." Mompel ik nog hoorbaar.
In de leerlingenkamer ga ik meteen naar de slaapzaal op zoek naar Hermelien.
Hermelien zit op haar bed een boek te lezen over de geschiedenis van Toverkunst.
"Boe!" Schreeuw ik luid en spring op haar bed.
"En moest ik nu schrikken?" Vraagt ze sarcastisch.
"Jaa." Zeg ik lachend.
"Niet dus." Zegt ze droog.
"Daarjuist wou Korzel stoer doen." Zeg ik lachend.
Hermelien kijkt me vragend aan.
"Malfoy kwam weer zeiken op Harry en ik blafte Draco af en Korzel wou stoer doen door mij te verwijten en te vervloeken, wat hem niet lukte." Zeg ik glimlachend.
Hermelien kijkt me met grote ogen aan.
"Maar weet Draco eigelijk je echte naam?" Vraagt ze.
Ik knik.
"Ben je dan niet bang dat hij je gaat verraden?"
Ik schud van nee.
"Als hij het doet vermoord ik hem." Zeg ik droog.
Hermelien kijkt me geschrokken aan.
"Je klonk net als hem." Piept ze stil.
"Hermelien, het is niet omdat ik zoiets sarcastisch zeg dat ik dat ook zal doen. Ik lijk niet op hem en ik zal nooit op hem lijken!" Zeg ik luid.
Ze kijkt me begrijpelijk aan.
"Sorry." Zegt ze stil.
"Laat maar. Ik ga slapen. Slaapwel." Zeg ik stil en ik geef haar een kus op haar wang.
"Slaapwel." Zegt ze.
Ik trek snel mijn pyama aan en kruip in bed.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.